Ме стемни во стаклената градина,
од бракот на розата и зумбулот
се роди кокиче.
Во буре со вино
ме фрлија во просторот
меѓу сонцето и месечината,
молчејќи ѕвездите им ги ожнеав.
Жива ме вратија
во стаклена градина да остарам,
и да не се плашам од лошите луѓе,
затоа што имам едно умирање
и поезија за девет животи.
За Женски магазин, поетесата Сања Атанасовска
