Еротски приказни: ЈАС И ХУГО
Секое водење љубов со Хуго предизвикуваше кај мене лавина од емоции. Секое водење љубов со Хуго беше сè посовршено и обвиткано со волшебна магија. Со секое негово заминување посакував да остане тука со мене. Со неговото присуство дел од моите сонови се реализираа.
Да, сакав да остане со мене!
Да делиме сè заедно и оваа мала соба и најинтимните тајни што ги имав закопано длабоко во срцето. Да го делиме и најмалото парче леб и последната пара. И ризница полна со богатство да имаш ако немаш со кого да поделиш, тогаш не го живееш животот, туку тој те живее тебе!
Никогаш не бев сама, но бев осамена. Пријатно ми беше друштвото со Ема, Кармен и останатите. Се согласувавме и можевме да споделиме секаква тајна, болка или радост, меѓутоа не беше исто. Откако го запознав Хуго, почувствував што значи машка личност да те поддржува, да има некој да те ислуша, да се грижи за тебе, да ти обрнува внимание, почит, да се радува и тагува со тебе. Од неговите допири сите мои нагони оживуваа и имавме некоја чудесна синергија.
Влезе во собата со очи вперени во мене. Ме фати за устата и ми кажа: „шшш, после ќе разговараме“. Не сакаше да ја намали среќата и радоста на онаа внатрешна хемија што се јавува помеѓу двајца, кои како птици изгубени сакаат да го најдат и да го спојат својот пат кон иднината.
Ми го милуваше лицето, ми ја оближуваше мојата уста со неговата. Ме гушкаше, бакнуваше и иако не бев расположена му се препуштив на водењето љубов. Му го галев неговиот „орган“ и моите раце заронија во „него“. Неговата „машкост“ почна да излегува во млазови. Но, тој не престануваше. Ме легна на каучот и си играше со моите гради. Ги лижеше со неговиот врел јазик. Ги цицаше и ги грицкаше моите нежни брадавици. Јас му го милував неговиот врел „орган“, кој повторно порасна во моите жешки раце.
Нежно ме заврти од другата страна, а јас се трудев двајцата да бидеме задоволни од нашиот спој и водењето љубов. Едната нога ми остана на земја, а другата ми ја свитка на малата спална. Ми го штипеше задникот и ме плескаше со рацете и почна да се „набива“ во мене. Се чувствував како да летам на небо. Со сласт се лепев уште повеќе до него. Ме исполнуваше со неговиот полн „орган“. Не издржа долго и ги истури своите „сокови“ врз мене.
Немавме многу време и затоа го повлеков за рака за да влеземе и за да се истушираме заедно. Кога влеговме во бањата, го погледнав в очи. Дотогаш не обрнував внимание, бев под дејство на стрес и на страст. Ми беа измешани чувствата и се чувствував вознемирено напнато и страсно. Очите му беа бесни и закрвавени. Голем бес и гнев видов во очите, што блескаа како џамлии.
Ме копкаше љубопитноста, меѓутоа не сакав да прашувам. Очекував искреност од неговата уста. Седнавме на малата тераса за да испиеме кафе бидејќи требаше што побрзо да се вратам кај Ема, а и полицијата може да се појави ненадејно на врата и не сакав тука да го најде.
Затоа, го започнав разговорот за убиството на Фис. Ја споменав Ема дека е под голем шок и не бев сигурна дали таа го убила Фис. Ги премолчев наодите од полицијата за Фис, а и Хуго можно е нешто да знае, а сигурно ќе бидеме испрашани сите што сме имале некаков контакт со него. Хуго ме гледаше многу испитувачки кога ја споменав полицијата.
Тој го крена погледот и ми рече: „Кажи ми што откри полицијата, имаш ли некои сознанија?“ Цврсто бев решена да не кажувам ништо. Лажев преправајќи се дека не сум разговарала со нив, туку само сум присуствувала на формален разговор и ништо не откриле од истрагата. Искрено, Хуго не ми беше воопшто сомнителен, но сепак не сакав да ги издавам полициските тајни.
Не ми се допаѓаше неговата вознемиреност и почна да ми ја гризе совеста како некој црв. Во тој момент, низ мозокот ми проструи идеја дека можеби има некоја друга со која е во врска и сака да ми каже дека прекинуваме, меѓутоа се двоуми.
Морав да станам и да одам кај Ема затоа што Кармен ме чекаше за да ја заменам. Станав и Хуго ме прегрна. Ме гушна грчевито како да сакаше нешто да ми рече. Но, јас си помислив дека тоа е обична разделба на двајца љубовници, кои си ја кријат својата љубов од останатите.
Ме гледаше право в очи и ми кажа: „Нада, да знаеш дека не сум воопшто рамнодушен кон тебе, всушност се заљубив во тебе. Љубовта не прашува за години, меѓутоа сега се чувствувам како средношколец. Кога ќе те видам, сакам времето да застане. Важен ми е секој миг, секоја минута помината со тебе. Не можам да го запрам времето, само можам да се обидам да бидеме повеќе време заедно“.
Ме крена високо во воздух, ме бакна и излезе. Кога излезе, издишав длабоко. Јас, пак, мислев сосема спротивно. Некогаш интуицијата лаже. Останав да зјапам во вратата. Излегов по него, беше заминат, но во воздухот се чувствуваше некоја чудна разделба. По некое време, сфатив.
Отидов кај Ема. Таму беше Кармен. Двете молчеа. По пат, мислев како да ги развеселам. Од врата бев весела и им кажав за средбата со Хуго. Кармен ме запрашуваше и јас весело зборував. Кармен се расположи, а Ема почна да го мрда лицето. Тоа ни беше доволно. Се израдувавме со Кармен. Дојде Филип, ја повика Кармен и таа отиде кај пациентите во нивните соби затоа што ѝ почнуваше смената за работа.
Останавме сами со Ема. Ѝ ги држев рацете и ѝ ги масирав. По извесно време, таа ме фати за рака и тивко ми проговори: „Мери, јас не го убив Фис. Мораш да ми веруваш. Сакав да го убијам и го мразев од длабочината на моето срце, но не сум способна за да направам такво нешто“.
Силно ја гушнав. Што и да се случило, Ема беше чиста како солза.
ПРИЈАТЕЛКИ
