Го славиме Василиј Острошки: Чудото на оваа девојка се прераскажува со години

Денес, верниците го одбележуваат Свети Василиј Острошки, еден од најпочитуваните светци во целото христијанство, за кого се верува дека е чудотворец и дека излекувал многумина.

Неговите мошти почиваат под Острог во Црна Гора. Свети Василије Острошки е голем чудотворец, чии дела се познати ширум светот.

Свети Василиј е исцелител на сите неволни и болни, кои доаѓаат со цврста вера и љубов и му приоѓаат како голем чудотворец и Божји добродетел. Многу болни доаѓаат во скитот Острог, од каде одат со здрави и тело и душа дома . Свети Василије Острошки е роден како Стојан Јовановиќ во селото Мркоњичи кај Требиње во Херцеговина, од мајка Анастасија и татко Петар Јовановиќ, во 1610 година.

Постојат многу легенди за чудата на Свети Василиј запишани во колективната свест на луѓето. Традицијата го памети како суров, но праведен човечки угоден Бог и оваа чудесна моќ на лекување е раскажана во оваа приказна:

Една болна девојка, католик, со години не наоѓа лек за својата болка. Кога веќе не знаела што да проба, отишла во Острог каде што, на вториот ден на молитвата, и поминала секоја болест. Девојката пресреќна од вратата ги извадила сите пари, дукати и конечно ѓерданот за да му се заблагодари на светителот.

Меѓутоа, кога се вратила дома, татко и мајка и ’ја искарале што му оставила толку многу богатство на „влашкиот светец“. Девојчето тогаш рече дека не и е жал за ништо освен за тоа ланче. Следниот ден, кога се разбудила, на перницата нашла ѓердан, но тоа утро и се вратила и болеста.

Плашејќи се од данок на крв, родителите на Стојан го испратиле во манастирот Завала на дванаесет години, каде што во тоа време веќе бил игумен неговиот чичко, игуменот Серафим. По неколку години, Стојан се преселил во манастирот Тврдош во Требиње, каде што, откако присуствувал на манастирското училиште, конечно добил монашки завет и свештенички чин, станувајќи парохиски свештеник на Поповополје.

Во 1638 година, архимандритот Василије е ракоположен во Пеќ со одлука на Светиот синод за митрополитот Херцеговина, со обновена титула Свети Сава - митрополит Захумски. Подоцна ќе ги додаде насловот и Скендеријски. Неговиот живот бил во постојана опасност од Турците. Тој исто така бил прогонуван и клеветен од милитантни римокатолички мисионери и прелати.

Тој беше симнат од митрополитскиот трон во Требиње од лажниот бискуп на Сојузот на Савати во 1641 година. Тој бил изложен на ароганцијата на племенските принцови и непослушните водачи на разговор во Ускок.

Како архиепископ, живеел во манастирот Тврдош и оттаму ги основа своите верници во православието, штитејќи ги „од турските суровости и латинското лукавство“. Кога Турците го уништиле Тврдош, Василије се преселил во манастирот Острог каде го продолжил својот строг монашки живот.

Починал во 1671 година. Неговите мошти и неговиот гроб се чуваат во манастирот во Острог до денес. Секоја година се одржува Национално собрание во Острог на Денот на Троица.