Лидија случајно открила рак на дојка, немала симптоми: Иако понекогаш е тешко да се открие, едно нешто е од особено значење

Добивај вести на Viber

Лидија Петровиќ раскажува за нејзиното искуство со ракот на дојката, кој случајно го открила бидејќи немала никакви симптоми. Еве низ што поминала за да се излечи.

Ракот на дојката е најчестиот малигнен тумор кај жените.Ракот на дојката се јавува кога нормалните клетки почнуваат брзо да се размножуваат и да го уништуваат околното здраво ткиво на дојката, а подоцна и другите органи. Најчесто се јавува кај постари жени, но не се поштедени ниту младите жени. Секако, од пресудна важност се редовните самопрегледи и прегледи.

Во пресрет на месец март, кога се одбележува Националниот ден на борбата против ракот на дојката (20 март), своето искуство го сподели белграѓанката Лидија Петровиќ која ги поминала сите фази на рак на дојка.

Лидија има 64 години, а болеста ја открила на 60 години. До денес ги поминала сите фази, се третира како излекувана личност, но редовно оди на прегледи. Ни кажа како го открила ракот.

„Немав никакви симптоми, а сите резултати беа секогаш добри. Додека се туширав, почувствував грутка на градите. Не беше голема, со големина на мал орев. Отидов на лекар, но бидејќи беше време на корона вирусот, беше малку потешко да стигнам до одредени лекари, па чекав неколку месеци за официјална дијагноза“, раскажала Лидија и додала дека никогаш порано не била на мамограф, не затоа што не сакала туку затоа што никогаш никој не ја упатил.

Иако било време на корона и поради околности морала да чека некои прегледи, Лидија објаснила низ каква процедура поминала.

„Првото нешто што се прави е комплетна дијагноза. После тоа отидов на консултација каде беше одлучено да одам на хемотерапија. Прво имав 4 циклуси, потоа уште една консултација каде што добив уште 12 циклуси на хемотерапија. После тоа, имав операција, точно тотална мастектомија, а потоа бев на зрачење“.
Ги поминала сите зафати и објасни како се опоравува.

„Ми беше многу тешко да го поднесам тоа губење на косата, трепките, веѓите, ми беше многу тешко. Имав гадење, вртоглавица, крвниот притисок ми се покачуваше и ми се снижуваше, навистина имав проблеми во првите 4 циклуси. Овие 12 беа малку послаби, па се навикнав подобро. Косата не ми растеше, се додека не ја завршив хемотерапијата. Опоравувањето од операцијата беше добар, но по 3 месеци почнав со зрачење... Сето тоа добро поминуваше, се до крајот кога добив опекотини и пликови“, раскажува Лидија со воздишка.

Иако поминаа 3 години од операцијата, Лидија прави прегледи на секои 6 месеци. Секогаш кога прави комплетна дијагноза, ултразвук на абдомен и карлица, крвна слика, мамографија. Засега се е во ред, но како што вели болеста е таква што никогаш не се знае дали останале ќелии кои можат повторно да се активираат.

За време на разговорот се присетила и на моментот кога открила дека боледува и има канцер.

„Во тој прв момент се почувствував целосно изгубена, не знаев каде сум. Имав најголема поддршка од семејството, но и од една пријателка која помина низ истото една година пред мене. Ме водеше низ мојата болест, тоа многу ми значеше", се сеќава Лидија, додавајќи дека никој во нејзиното семејство немал рак на дојка и дека не се работи за генетика.

Меѓутоа, поради сето она низ кое поминала, нејзината ќерка редовно прави мамографи. Се проверува на секои две години.

Има важна порака за сите жени

„Најважно е да се проверите. Мамографот и ултразвукот понекогаш не можат да откријат, затоа самопрегледот е клучот“, вели Лидија.

Она што многу значеше за Лидија беше здружението „Будимо заједно“, кое ги обединува жените кои боледуваат и се лекуваат од рак на дојка.

„Слушнав пред да почнам со зрачењето од моја пријателка која помина низ иста процедура како мене. За време на зрачењето истото го слушнав од една жена која ми кажа како да стигнам до нив. Се приклучив пред зрачењето, станав активен член кога го завршив зрачењето. Многу ми помогна психички. Одиме таму, се дружиме, имаме активности, а тоа значи многу за луѓето кои поминуваат исто како мене".

Здружение кое ја враќа надежта

Здружението на жени заболени и лекувани од рак на дојка „Будимо Зајдено“ е основано во 2010 година како волонтерска, хуманитарна, невладина и непрофитна организација. Ги обединува жените на кои им е дијагностициран и лекуван рак на дојка, членовите на нивните семејства, пријателите и сите кои сакаат да дадат поддршка во борбата против оваа болест.

Нашата мисија е да обезбедиме искуствена, советувачка и психолошка поддршка на жените кои очекуваат третман, кои моментално се на третман или го завршиле истиот. Работиме и на превенција и подигање на свеста на здравите жени за важноста на превентивните прегледи, особено самопрегледот, ултразвукот и мамографијата, како клучни дијагностички методи.