ЉУБОВТА ПОБЕДУВА
Одејќи накај дома пријателот на сестра ми почна да зборува: „Е, вака се станува наркоман. Ова се познати приказни на сите оние кои се навлекле на дрогата. Секаде има по некој безобразен, кој ги навлекува своите другари. Прво се зближува со нив, а потоа им дава марихуана. Максим е најверојатно дилер на дрога. А многу како вас што сакате да се дружите наивно, искрено, од љубопитност пробувате, па овие истите што ви понудиле еднаш марихуана, ќе ве повикаат кај нив неколку пати на дружење. Сè во знак на навидум добра дружба, а завршува со дрога, што води директно во пеколот. И потоа, тие што немаат да купат стануваат нивни робови. За дрогата е толку пишувано, кажано, дебатирано, апелирано, што нема што да се додаде. Сè се знае“. И на крајот додаде: „Те молам Весна, малку разговарај со сестра ти“. Човекот нè остави пред нашата зграда и замина.
Кога влеговме дома, не можев да се смирам. Весна долго ја прегрнував и лежев склопчена во нејзината прегратка. Гледајќи колку сум вознемирена, навистина ме караше и ми нареди повеќе да не ги споменувам, ниту, пак, да се дружам со тие тројца.
Другиот ден на факултет, дојде само Кристина, но јас не ѝ обрнав внимание. Го видов Марко на кусо, но бидејќи не бев расположена, не зборувавме многу. Му реков дека вечер ќе одам на работа и потоа да ме чека пред фризерскиот салон за да разговараме. Тој се согласи и предложи да одиме вечер кај него затоа што неговите се излезени и да останеме до подоцна.
Отидовме дома кај Марко. Беше многу убаво наместено. Неговите отишле на забава и ќе се врателе подоцна, а заедно со нив била и сестра му. Марко ми стави кока-кола во чаша. Донесе и вино да наздравиме. Моите насолзени очи ги гледаше и на крај ме праша: „Ајде те молам, кажи што се случило?“ Конечно му раскажав низ солзи што се случи. Му кажав за злобната намера на Максим. Очекував некаква реакција, но Марко сосема ме разбра велејќи: „Милка, човек се учи додека е жив, но внимавај. Во поголемите градови има секакви криминалци“.
Му бев благодарна што ме разбираше. „Марко ми требаш“, му реков и дополнив:. „Затоа те сакам со срце и со душа и нема да те изневерам. Никогаш не си ме разочарал со ниедна твоја постапка и не си ме понижил. Ти си мој живот, моја страст, мое сè“.
Со треперливи раце ме прегрна. Со неговите врели усни ме бакнуваше по усните, лицето. Чувствував неговите усни пловат по мојата кадифена кожа. Ме гризеше, ме прегрнуваше, со јазик, со заби. Во тој љубовен занес мислам фустанот сам падна не можејќи да ја поднесе нашата похота, да има некоја пречка помеѓу нас. Марко ме проголта, ме голташе, ме пиеше, беше гладен по мене, по моето лице, по моето тело. И уживав! Ох… како уживав во тоа! Знаејќи дека му припаѓам нему. Тие усни, тој јазик. Марко беше способен да ми го замаглува умот со само еден поглед, еден збор, еден допир, една насмевка.
Тој навлезе во мене, топло и блескаво, меко, влажно и нежно. Ме исполнуваше со целото негово битие. Се обединивме, губевме контрола врз самите себе. Можев да го почувствувам чукањето на неговото срце низ пулсирачките вени, длабоко во матката. И стегајќи го во себе и држејќи го до бесконечност! И уште повеќе!
Неговото влажно тело се лизна низ мене. Вкусот ми остана на усните, мешаниот вкус на нашите сокови. Ако постои бесконечност, тоа сме ние! Двајцата! Ние, нашата љубов која беше дадена и пренесена низ универзумот со најбрзиот ветер, со најбрзата птица.
Убавите моменти секогаш имаат крај. Така и ние. Нашето водење љубов беше прекината од мобилниот телефон. Се јавија родителите на Марко и кажаа дека доаѓаат заедно со сестра му и да ги почекам да се видиме. Отидов во бањата, се средив. Се вратив, расчистивме и тие стигнаа.
Уште кога влегоа, видов пријатни лица. Веднаш знаеш дали си некаде посакуван или не. Мајка му беше убава и русокоса жена, а татко му беше многу, висок, крупен, а Марко личеше и на двајцата. Сестра му беше русокоса и симпатична, интересна, учеше во средно училиште. Многу беа природни и полни со хумор и искрено речено мене ми се допаднаа.
Татко му веднаш се насмеа: „Сега гледам дека заслужено било тоа што оваа убавица го пленила срцето на мојот мангуп. Браво, секогаш да ве гледам да се сакате и да си разговарате искрено меѓусебно. Со ниедни пари не се купува среќата и задоволството. Животот е миг и треба да се искористи до максимум“. Мајка му, исто така, се шегуваше. И јас се опуштив со нив и се запознавме на срдечен и на интересен начин.
Доцна беше и повикав такси за накај дома. Весна ме чекаше и ѝ раскажав како поминав со родителите на Марко. Потоа, ми кажа дека утре е второто рочиште за разводот и дека треба да се договорат адвокатите за покуќнината и за станот. Отидовме на спиење. Запознавањето со родителите на Марко кај мене остави голем впечаток. Нормално е секој да знае со кого излегува неговиот син зар не? Се трудев да заспијам бидејќи бев изморена, а утрото имав и предавања на факултет и ова со разводот на Весна ги чекав реакциите на двајцата.
Другиот ден на предавање дојде Максим. Сакаше да се поздрави, но јас вешто го избегнав како што ја избегнував Кристина. Давид не беше уште дојден. Кристина, исто так,а го одбегнуваше Максим. Отидов во бифе со друга група студенти. Максим како по обичај седна во бифето со три девојки и глумеше некој галантен тип, ги честеше и ги лажеше како нас што нè лажеше. Добро што не направи некој испад. Подоцна, се вратив дома, не отидов во фризерскиот салон сакајќи да слушнам повеќе информации од Весна во врска со рочиштето за нејзиниот развод.
АНОНИМНА
