Ме силуваше седум месеци, секој вторник: Уште една потресна исповед од школата на Мика Алексиќ

фото:pixabey.com/printscreen

Веќе некое време, регионот го потресуваат новите сведоштва и информации поврзани со морничавото злоставување во школата на Мика Алексиќ.

Почнувајќи од Милена Радуловиќ, уште неколку актерки одлучија јавно да прозборуват за сексуалната злоупотреба и вознемирување кои им биле нанесени од страна на познатиот актер и режисер.

Меѓутоа не сите се охрабрија тоа да го сторат обелоденувајќи ги нивните имиња, па полследна жртва, во низата актерки од школата која се реши да ја сподели тортурата која ѝ била вршена, е 20-годишна девојка, студентка, која сака да остане анонимна.

Нејзината исповед е исто толку шокантна, а таа раскажува дека тој ја силувал седум месеци, речиси секој вторник.

Дефинитивно, исповед од која ќе ви се заледи крвта во вените...

Таа е уште една девојка која го пријави во полиција самопрогласениот учител по глума, Мирослав Мика Алексиќ и која беше на распит во обвинителството.

Како што вели таа, со години трпела психичко малтретирање, понижување и „одвратни навреди“, а на крајот и низа силувања.

„Започна две недели по мојот 18 - ти роденден. Како да чекаше да станам полнолетна, иако другите девојчиња беа помлади кога ги нападна. Кога започна се, повраќав, изгубив 11 килограми. Јас се пресушив. Не повраќав само после часови, тоа се случуваше и преку ден. Секој оброк го повраќав“ - изјави студентката за „Блиц“.

Во тој период, таа раскинала со своето момче, бидејќи тоа забележал дека таа веќе не е истата девојка. Пријателите забележале дека таа се повлекува во себе. Не излегувала повеќе, не се дружела. Во средно училиште, останала изолирана, иако тоа било нејзината последна година, времето на матурата, кога се создаваат најубавите спомени.

„Кога првпат ме однесе во канцеларија (во просториите на таканаречената школа за глума), две недели откако станав полнолетна, се сеќавам дека зборуваше еден час за самодовербата на жените и за фаталните жени. Тој зборуваше за тоа како самодовербата на жената не постои, дека ветерот може да ја однесе, може да ги испукаш прстите и да падне жената. Цело време ме гледаше во очи. Имав нула самодоверба во тоа време поради него, но не бев ни свесна за тоа во тој период. Го гледав со воодушевување! Мислев дека тој знае сè и дека гледа сè! Тој исто така го процени тоа и ме однесе во канцеларијата, каде ми рече дека ќе работиме на мојата самодоверба и дека ќе ми помогне. Тој е многу интелигентна личност, многу паметен човек кој подготвил совршено злосторство“ - вели таа.

Знаела, вели таа, дека тоа што и се случува не е добро. Се чувствувала ужасно и плачела цело време.

„Кога ќе се случеше тоа, ќе се истуширав 10 пати. Без претерување, 10 пати. Влегував во када, се туширав, излегував, а потоа се враќав во кадата затоа што морав сама да го измијам тоа од себе. Знаев дека не е нормално да ме допира некој на возраст од 66 - 67 години, јас бев згрозена, но сепак не се сомневав дека има какви било намери што не беа педагошки и за мое добро. Тоа е тој болен страв дека не смеете да го разочарате, ниту малку! Се вратив на тие часови затоа што се плашев дека тој ќе помисли дека не сум отишла поради тоа.“ - вели оваа студентка по глума.

Таа вели дека сè уште го мириса мирисот на Алексиќ и дека ја гледа на улица, иако не го видела скоро две години.

„Да не нападнеше некој на улица и да не однесеше во подрум, можеби ќе успеевме да се одбраниме, но не и од него. Токму тоа произлезе од начинот на кој тој нè воспитуваше. Затоа што тој нè воспитуваше. Нема родители, нема училиште, нема пријатели ... Тој беше клучен ментор“ - вели таа.

Силувањето, тврди таа, се повторувало скоро секој вторник седум месеци.

„Понекогаш пропушташе еден или два вторници и мислев дека ќе престане, дека сè ќе биде како што треба повторно ... И тогаш повторно ќе ме повикаше во канцеларија. Се сеќавам на тој болен страв секој пат пред да одам во таа просторија. Јас бев водач на групата, застанав на средина и на крајот од часот ја изговорив молитвата „Оче наш“. Цело време чекав да видам дали ќе дојде и ќе ми рече да останам, моите нозе се тресеа“ - истакнува таа.

Таа вели дека силувањата престанале кога го завршила т.н. актерско училиште.

„Беше мај, и сè започна во ноември. Седев во кафуле со две другарки. На масата покрај нив беа две колешки, кои знаеја дека нешто се случува во тоа училиште. Ни пријдоа, прашаа како течат подготовките и дали нешто се случува во канцеларијата. Како едвај да чекав некој да ме праша тоа, се распаднав, почнав да плачам... Потоа ме контактираше постарата колешка. Таа ми рече да не одам воопшто во последен момент. Како и да е, заминав, тоа беше тој болен момент, но договорот беше тие да се појават пред крајот на часот и да го спречат да ме однесе во канцеларија. Така беше. Тоа беше мојот последен состанок со Мика. Летав по скалите, пред училиштето, до Кнез Михајлова и повторно повраќав. Тоа беше олеснување помешано со страв, бидејќи се плашев дека може да продолжи, дека ќе успее да ме земе дури и кога веќе не бев во студиото“ - вели студентката по глума.

Нејзината цел, вели таа, била Мика да не силува повеќе девојки. Кога ја завршила четвртата година и се запиша на колеџ, заминала на кафе со две девојчиња кои сакале да се запишат на глума следната година и им кажала сè.

„Ги поканив на пијачка. Морав да им кажам затоа што знаев дека нема да можат да му кажат „не“. Им реков: или да се отпишат од групата и да се запишат на глума без него, бидејќи тие се талентирани и вредни, или да не се запишат на глума, за да не мора да одат на подготовки. Се чувствувам добро што ги спречив да го преживеат исто како мене“ - вели таа.

Знаеше, вели таа, дека во следните 15 години не може да ги влече за рака новите генерации во т.н. актерско училиште и кажувајќи им што преживеала.

„Знаев дека тоа не е решението. Дека треба да направиме нешто друго и дека мора да го пријавиме. Нежно му реков на моето семејство, само по нешто, не спомнав силување за да преживеам. Само откако разговараа со таткото на Ива, тие разбраа што навистина се случува и добив безрезервна поддршка“ - вели таа.

На крајот на краиштата, оваа студентка по глума ги повикува сите жртви да се појават и да се огласат.

„Ова е покана секој што трпи секаков вид вознемирување и малтретирање да каже НЕ! Да пријави! Секогаш ќе има некој што ќе ве разбере и помогне. Затоа секој треба да се јави. Драго ми е што застанавме на патот на сè, мислев дека ќе трае вечно“ - вели 20 - годишната девојка.

извор:blic.rs

Поврзани вести:
-Морничаво видео: Мика Алексиќ врши тортура над децата во далечната 1998
-Мика Алексиќ имал посебна шифра за девојките кои ги злоупотребувал: Сексуалниот предатор ги терал да носат што пократки здолништа
-Актерката Дора Липовчан: Ме силуваа, молчев 15 години... потоа беше предоцна