На Милица ѝ рекле дека родила мртво бебе: 40 години подоцна го најде синот жив и здрав, а нејзината приказна ќе ве наежи

фото:Pritnscreen/youtube/glasjavnosti

„Се породив природно, без анестезија и било каков опијат, родив машко дете, го слушнав како плаче...“, изјави Милица.

Својата приказна во полиција ја раскажала Милица Милојевиќ (70) од Рутевац кај Алексинац, а минатата есен со ДНК анализа добила потврда дека Млаѓан Радивојевиќ е нејзин биолошки син.

„Бременоста ми беше нормална до 2 март кога добив болки и отидов во болница. Според моите евиденции и сеќавања беше седмиот месец и 18 дена од почетокот на бременоста. Се породив природно, без анестезија, родив машко дете, го слушнав како плаче... 

Синчето тешко 3,8 килограми го видела по раѓањето и според сведочењето на Милица, тоа било последен пат кога го видела, сè до септември 2021 година, кога дошол кај неа заедно со Здружението за вистина и правда на исчезнати бебиња.
Во изјавата дадена во крушевската полиција по наредба на Основното јавно обвинителство, Милица рече дека на 4 март, пред 40 години, била информирана дека бебето ѝ починало, по што итно била изнесена од болница без отпусен лист или документација, убедена дека го изгубила бебето засекогаш.

Таа се посомневала дека нејзиниот син е сè уште жив кога видела прилог на телевизија за исчезнати деца. Таа ги контактирала членовите на Здружението, односно владината комисија која се занимава со оваа болна тема. Откако се сретнале и се согласиле на ДНК анализа, тие ѝ се јавиле на 3 септември и ѝ укажале дека резултатите од тестот се недвосмислени и укажале дека нејзиниот син е Млаѓан Радивојевиќ.

„Се видов со Млаѓан во следните неколку дена, сакав подобро да го запознаам син ми, бидејќи поминаа 40 години откако го родив“, изјави Милица.

Нешто порано, Млаѓан, кому му рекле дека е посвоен, тргнал во потрага по оваа жена, не знаејќи го нејзиниот идентитет. Во 2019 година исцрпувачката потрага ги одвела во болницата во Крушевац, во матичната служба, кај сестрата на Млаѓан, Марина Милојевиќ (46) и, конечно, кај неговата мајка Милица.

Како што претходно беше истакнато во Здружението, Млаѓан бил киднапиран како бебе и незаконски посвоен, во целиот процес името на родителите било измислено при раѓање и при упис во матично.

Во далечната 1980 година, во селото Доњи Адровац кај Алексинац, семејството Радивојевиќ го посвоило ова момче. Четиринаесет години чекале да добијат бебе, а кога им било кажано дека можат да посвојат 3-месечно момче - прифатиле и го крстиле Млаѓа. Според Вера Радивојевиќ, бебето ѝ било донесено во бел чаршаф, а работниците од Центарот за социјална работа во Алексинац ѝ рекле дека може да го замени доколку не и се допаѓа. Вера го зела во раце и не го пуштила.

Кога Млаѓа имал 13 години, во безопасна детска тепачка во училишниот двор му викале дека е сирак. Тој отишол дома и ја прашал мајка си зошто децата го викаат така. Таа му објаснила дека не може да има деца и дека го посвоила, но дека бескрајно го сака. Според Млаѓа, тогаш не го ни интересирало кој го родил и зошто биолошката мајка го оставила затоа што својот дом го нашол во Доњи Адровац.

Меѓутоа, кога Млаѓа го основал своето семејство, неговата сопруга инсистирала да дознае која е неговата мајка. И тогаш топката почна да се отплеткува. Потоа дознале дека во матичните книги е запишана жена која не постои, а досието на Млаѓин со уште 28 досиеја исчезнало од Центарот за социјална работа во Алексинац.

Случајот сè уште се истражува...


извор:stil.kurir

Во утробата ѝ починаа две бебиња: Тажна приказна на мајка која сепак се избори да има деца