Еротски приказни: НЕЗАБОРАВЕН ВИКЕНД
Мојата замислена средба со Ален се оствари во еден викенд. Бев надвор од себе си од радост. Сѐ она што го замислував за таа средба, очекував да ми се оствари. Ми се реализира мојот илузорен сон. Кога се видовме со Ален, се чувствував како да гледам некој познат, кој долго време не сум го видела. Летав од среќа. Мислев дека нозете ми се балони од хелиум и ќе летнат секој миг.
Не станува збор само за средба со Ален, туку имав потреба од промена, од мир во душата, од забава. Јас се чувствував многу осамено, го погрешив човекот со кого се заколнав на вечна љубов, живеев во свет од лаги.
Ме радуваше работата што ја сакав и упорно учев сѐ што можев за да ја остварам желбата да живеам некаде далеку на брегот на океан. Гледајќи го океанот, таа празна дупка од самотија во душата би ми се исполнила со многу радост во срцето и би се чувствувала радосно и среќно.
Сѐ ми беше убаво. И градот и хотелот и средбата со Ален. Уште на врата им се предадов на неговите нежни прегратки. Тежнеев за забава, да ги извадам копнежот и страста од мојата душа, што едвај чекаа да излезат надвор. А Ален? Тој делуваше како ова да не му се случува нему. Беше те сериозен, те радосен, сигурно чувствата му беа измешани. Излеговме да го разгледаме градот. Прошетавме и многу ми се допадна градот. Чист, елегантен град со не многу културно-историски споменици, но со многу зеленило, цвеќе, паркови, а луѓето пријатни, весели и со топол поглед. Ален ме имаше прегрнато силно како да ќе му избегам.
Седевме и вечеравме во едно убаво кафеанче. Од позадина почна да се слуша музика. Ален стана, ме прегрна и почнавме да играме. Повеќе летав отколку што играв. Повеќе се гушкавме отколку што игравме. Се ежев од неговите допири. Во мојот живот ова ми беше посебен момент. Сакав да останеме вечно во оваа поза, да играме и да ни се нишаат нашите тела триејќи се и возбудувајќи се еден од друг.
Поседовме скоро до крај и потоа отидовме во хотелот. По пат имаше костени и зедовме да грицкаме. Се слушаше само нашето грицкање. Замисленото лице на Ален ме загрижи. „Ален, кажи нешто?“, го прашав. Тој ми одговори: „Мила, што да кажам? Ова што ми се случува е нереално. Некои ситуации за некого се безначајни, меѓутоа за мене значат многу. Како да сме биле одделени и сега пак се среќаваме. Уживам во нашата тишина. Кога две души ќе се спојат, среќата не се искажува. Среќен сум, пресреќен!“.
Ме гушкаше цел пат. Колку значи ова гушкање. Цел свет да е твој ако немаш со кого да го споделиш моментот – бесцелно е. Тоа го имав спознаено со мојот сопруг. Но, со него ќе се занимавам кога ќе се вратам дома.
Влеговме во хотелот. Седнавме на малото сепаре, нарачавме сок и го пиевме полека слушајќи ја тивката музика што го исполнуваше просторот. Дури тогаш забележав дека Ален не го трга погледот од мене, што многу ме импонираше, а неговите очи го впиваа моето лице.
Сакавме да станеме, меѓутоа еден човек од другата маса му довикна: „Другар, како си?“ Ален додека го погледна човекот и додека го позна, тој дојде се поздрави и седна со нас. Почнаа да разговараат, но забележав дека на Ален му стана незгодно. Тој му рече на Ален дека Мими го изневерила и сегашниот партнер и се разделиле велејќи му: „Сестра ми е нестабилна и во вашата врска таа беше причината за вашата разделба“. Ален му одговори со мал сарказам: „Тогаш јас ви бев виновникот. На Мими ѝ верувавте, а таа лажеше за сѐ“. Човекот му потврди со главата и стана, се поздрави и си замина.
Се насмеав и му се обратив на Ален: „ Ниедна тајна не останала скриена. И да не ми кажеше ти, јас сега ќе дознаев за твојата неверна партнерка. Можеби тебе не ти беше пријатно, меѓутоа ова беше спонтана ситуација и коцките на вистината сами си се наместија. Можам да речам дека сега се уверив дека вистината си ја зборувал“. На Ален му беше мило. Му засветеа очите.
Се качивме во собата. Иако беше доцна, седнавме на терасата. Сакав да ја помирисам ноќта – ноќниот воздух. Ноќите содржат голема таинствена моќ. По извесно време влеговме внатре.
Почнав да се соблекувам. Ален се доближи до мене. Почна страсно да ме бакнува. Моите раце несвесно се повлекоа кон него. Го фатив за рацете. Му гореа повеќе од моите. Влезе да се истушира прв. Потоа, јас се туширав. Кога излегов, атмосферата во собата беше романтична. Светлото беше изгаснато, имаше две свеќи што ја осветлуваа собата. Извади од фрижидерот шише бело вино и две чаши.
Кога ме виде гола, се фрли врз мене и почна да ми ги цица и да ми ги грицка брадавиците. Потоа, се напивме од виното и со вкусот на виното ми го лижеше рамото. Почнав да му го грицкам увото и да му го бакнувам вратот, а подоцна тој се спушти надолу со јазикот, влезе длабоко внатре и ми цицаше клиторисот. Се грчев жестоко и не можев повеќе да издржам, тој се тргна, застана за секунда и повторно почна да ми го лиже клиторисот. Ме зафати брановидна страст, тивко шепотев и го барав неговиот „орган“. Се наведна над мене и јас му го лижев и му го милував со рацете.
Потоа, тој ме фати за нозете околу мојот задник и ме стисна до себе, а неговиот влажен „орган“ се лизна во мојата задница. Застана некое време, но јас не можев да се движам, а не, пак, да нишам со задникот. Затоа, го оттурнав од мене и се качив врз него. Се држевме за рацете, а јас прво полека, а потоа побрзо се набивав врз него. Потоа, ме фати за градите, ми ги гмечеше и ми милуваше дојките.
Ален беше црвен во лицето, испотен во телото, а и јас почнав да се потам. Двајцата во исто време доживеавме заедничка сласт. Се грчевме подолго време. Чувството на милина не поминуваше. Сакав сѐ да трае бескрајно долго, овој миг никогаш да не заврши, оваа ноќ да трае бесконечно, овој мирис на љубовта да не спои засекогаш. Можеме да бидеме среќни, со радост во душата секој ден да ни биде празник. Всушност, ако секој би бил со саканиот или со саканата на земјата, би имало многу малку незадоволства, луѓето би биле среќни, би се намалил гневот, одмаздата, лагата и мамењето.
ОСАМЕНА
