Ова е последната желба на Јованка Броз: До крајот остана вистинска дама, горда и пркосна!

Насловно фото: Профимедиа

Непосредно пред смртта, поранешната прва дама сакала да биде погребана само со една песна!

Имено, Јованка Броз беше испратена во вечно почивалиште со битовите на песната која во последно време е исклучително популарна „Бела, чао“! Иако многумина мислеа дека оваа песна ја избрала поради левичарската порака што ја носи со себе, тоа не е вистинската причина.

„Бело чао“ е песна на италијански партизани од времето на Втората светска војна, па затоа изборот на вдовицата на Тито не треба да биде чуден, бидејќи таа важеше за една од најхрабрите борци на партизанските единици!

За нејзиниот избор се изјасни Жарко Јокановиќ, кој напиша и книга за Јованка „Мојот живот, мојата вистина“.

- И додека ја спуштаа од гробот на нејзиниот живот во нов дом на незаборавот, на тоа последно патување ја придружуваше музиката од песната на италијанските партизани, песната која стана симбол на отпорот. Песната е напишана во шеесетите години на минатиот век, во време кога Јованка имала неполни 40 години, а нејзиниот автор до ден денес остана непознат. Ја пееја сите анархистички, комунистички и социјалистички борци, како и целото левичарско антифашистичко движење на отпорот во Италија - напиша Јокановиќ.

„Бела чао“ беше официјално „химна“ на партизаните, но брзо беше препознаена низ светот како симбол на борбата против неправдата или, како што многумина ја опишаа, „песна за слободата на духот, желбата за универзална слобода.

По смртта на Тито, животот на Јованка радикално се променил. Целиот имот и е национализиран, а и е одреден домашен притвор. Ја оставиле да живее во стара и напуштена „вила“ на Дедиње, каде покривот прокиснувал и никогаш немало греење.

Но, ни тоа не ја поколеба. Таа до последниот ден остана вистинска дама, горда и пркосна.