Ана Бунтеска: Чинам оти не баравме многу

Чинам оти не баравме многу

Малку усул

Трошка добрина

Прстофат човечност

Едно чинивче почит

И чаша полна милост

Чинам

А можеби и се лажам

Дека во ова време се’ на претек има

Освен тоа што луѓе не’ прави

Та како побудалени сме

Секој секому сопка става

И зад туѓиот грб раката на готовс му е

За да турни некого во амбис

Та некако и жал ме фаќа

Оти од пуст лошотилак огрдевме

И во ништо убост не наоѓаме

Чинам

Чинам оти во ова невреме

За бидеме луѓе заборавивме

Та зборови сабји имаме

Јазици остри ко жилети

И раце в тупаници стиснати

А мене пусто мака ми е

Оти знам дека никаде не ќе дотуркаме

Оти сечиј пораз и наш е

И секоја победа нам со спокој ни се враќа

И не треба многу

Туку само срцата да ги отвориме

И сончев зрак во душите да пуштиме

За да ни се зачисти во главиме

Ветрот неубото да го однесе

И маглата да ни ја расчисти

Оти чинам

Ете така некако ми иди да си мислам

Дека уште за нас надеж има

И дека можеме од калта, бистра вода да сториме

За од неа и однатре и однадвор да се искапиме

И чоек со чоек да си се најдиме

Оти налет живот од кој живеачка нема

И слобода која роб на злото е

Налет се’ 

Налет ние

Налет лажна среќа

И налет одглумена добрина

Ако во беда душевна се отруеме

И децата така да живуркаат си ги научиме

Оти чинам

Чинам дека не баравме многу

Освен љубов

Освен убост

За Женски магазин, поетесата Ана Бунтеска