Татјана Узур (30) од Бачка Паланка доживеа необична ситуација. Без контракции и без најава, таа ја роди својата прекрасна ќерка Мила во семејната бања.

Како во филм, сѐ се случи толку брзо. Тијана немаше време да реагира или да размисли, само почувствува силна болка што го кине телото. Нејзината бременост беше уредна до вториот стручен ултразвук. Потоа, лекарите откриле хематом од седум сантиметри, и поради тоа, таа имала постојано крварење од 28 април до 6 јуни, кога Тијана се породила.

Таа беше кај родителите тој ден и сѐ беше одлично. Се разбудила околу 6 часот и отишла во тоалетот каде почувствувала абнормални болки по целото тело за неколку секунди. Според Татјана, тоа биле контракции и знак дека раѓањето штотуку започнало.

- Во тој момент разбрав што се случува и успеав да останам смирена. Неколку секунди пред да ја видам главата, почувствував болка, а потоа нозете ми се вкочанија. Сепак, успеав да ја фатам мојата „палешка“ во раката и да ја спасам од сигурна смрт со паѓање на земја. Беше толку мала што можеше да ми се смести во раката - раскажува мајката  вистинска филмска сцена.

Кога се родила, малата Мила имала само 670 грама и била долга 31 сантиметар.

- Кога ја фатив, почнав да се тресам. Моите родители беа таму, тато повика брза помош, а мама трчаше да ја држи додека не пристигне брзата помош. Се сеќавам само дека мислев „немој да седиш“ затоа што ќе седнеш на неа. Мислам дека таа беше на мојата дланка за пет до 10 секунди. Во тие моменти, сите болки престанаа - објаснува Татјана, додавајќи дека Мила е родена на роденденот на нејзината мајка, односно нејзината баба, на која и била најубавиот подарок, а брзата помош пристигнала набргу.

„Се бореше како стадо лавови“

- Мајката го држеше бебето додека и ја пресекуваа папочната врвца, ја пренесоа Мила во детската болница во Нови Сад, а јас во родилната болница Бетанија. Бев физички добро, и психички ... Отпрвин се чувствував досадно. Ме прегледаа и ме пуштија да си одам дома по два дена, без дете, Мила беше на респиратор во болница. Додека сѐ уште лежев во породилното одделение, гледав низ прозорецот како татковците и мајките си одат дома со своите бебиња, а јас излегував без неа. Доаѓањето дома без дете е една од најлошите слики што ги паметам од целата ситуација - вели младата мајка.

Таа не успеа да ја види својата ќерка Мила дури цели 22 дена, а девојката се бореше како лав.

- Таа беше извадена од респираторот по три дена. До 13 јули, таа почна да дише целосно сама. Патем, таа беше извадена од инкубаторот на 10 август, токму на денот на нејзиниот термин. На некој начин, таа е родена на свој термин - забележува мајката на Мила.

Таа беше во болница 73 дена

Мила, исто така, се заразила со инфекција, која ја надмина за само пет дена.

- Ми дозволија да ја гледам три часа дневно. Исто така, се случи таа двапати да престане да дише пред мене. Меѓутоа, се покажа дека бебињата во таа состојба забораваат да дишат, па примаат терапија и за тоа. И така, грам по грам и ден за ден ... По 73 дена, на 17 август, нѐ отпуштија од Институтот со 1.930 грама и 40,5 сантиметри. Мила доби отказ како здраво дете, без дијагноза, што е навистина многу, многу ретко. Мила е доказ дека се можни чуда. Таа е чудо Божјо - емотивно вели Татјана.

Младата мајка е бескрајно благодарна на докторите, медицинските сестри во Институтот во Нови Сад, на одделите за интензивна нега и неонатологија, д -р Спасојевиќ, Велислав, Младеновиќ, сестрите Тања, Бојана, Слаѓа и Тамара, кои се грижеа за Мила како нивно дете.

- Една мајка им е засекогаш благодарна. Нашата приказна има среќен крај. Сакам да им го посакам истото на сите што ќе се најдат во слична ситуација. Верував и во мојата љубов, моја моќ, мојата милост Божја е жив доказ дека се можни чуда, ако веруваш во нив - вели пресреќната мајка, додавајќи дека нејзиното бебе сега е „големо“ и тежи 3.170 грама и е околу 45 см долго, пренесува Телеграф.

Izvor: najzena.rs