Сакаме само дете од тебе, тој има жена во Германија која не може да роди: На најубавата југословенска жена животот ѝ бил пекол, ѝ ја отсекле и ногата

Татјана Јованчевиќ и официјално стана најубава жена со само 16 години, сонуваше големи соништа, а животот ѝ приреди работи кои ретко кој од нас можеше да ги поднесе

Татјана Јованчевиќ, на многумина позната како Тања од „Големиот брат“, сѐ уште плени со својата убавина каде и да се појави! А малкумина знаат дека зад нејзиниот зачудувачки поглед и насмевка се крие страшна приказна која ретко се гледа на филм. Имено, кога мислела дека официјално станала најубава во Југославија, победувајќи на натпреварот, мислела дека цел свет е нејзин, а потоа брутално ѝ биле отсечени крилјата...

- Се чувствувам како воин речиси од раѓање, а особено откако моите родители се разведоа, од кога имав околу три години до сега, па сѐ до педесеттата. Нон стоп како да сум во војна, морам да се борам за сѐ, нема ништо опуштено кај мене. Како дете сонував да бидам стјуардеса или да одам по некои големи писти, да бидам светски позната. Од раѓање имав чувство дека сум создадена за некои големи работи - вели Татјана.

Како и секоја девојка, така и Татјана сонуваше каква ќе биде кога ќе порасне, се издвојуваше од толпата со својата убавина и направи големи чекори кон сериозен успех.

На 16 години стана Мис и доби милионски договор од познат италијански бренд кој ѝ понуди соработка и слава, но животот имаше други планови за неа.

- Тоа беше голем шок, но прекрасен. Не бев ни свесна што се случува, ми ставија лента, сите се собраа околу мене. После тоа требаше да ја претставувам Југославија. Добив понуда и договор од милион долари од најпознатиот италијански бренд... Добив стипендија, 5 години образование, секој можеше да оди со мене бидејќи бев малолетна. Се сеќавам дека брат ми ми го покажа бројот, но јас размислував. Реков: „Морам малку да размислам“. Мислам дека направив голема грешка во тој момент - откритаа, а тогаш немала поим дека нејзини познаници ќе ѝ приредат кошмар кој оставил неизбришлива трага во нејзината душа.

- Се запознавме на една свадба каде мајка ми беше со мене, неговото семејство беше воодушевено од мене, ми кажаа колку сум убава и нежна. Подоцна го видов на изборот за Мис на кој победив. Бев изненадена и прашав зошто дошле, но им се заблагодарив за поддршката. Тој тип дојде кај баба ми на 10-ти август и молеше да ме пушти да одам за да ме покаже на другарите, кои сакаа да ми дадат некои работи. А сакаше и да се пофали како ја познава најубавата девојка која ќе ја претставува Југославија. Баба едвај дозволи и рече да ме врати пред првиот мрак. Не очекував ништо лошо да се случи – ја започна својата прва голема исповед Татјана за „Курир“.

Отпрвин се чинеше дека сè ќе биде како што рече младиот човек.

- Сè беше така на почетокот. Бевме со тие пријатели, добив и подароци, но како што се приближуваше темнината, сакав да си одам дома. Меѓутоа, тој ме замоли да одам кај него и дека и неговите би сакале да ме видат. Ме одведе во куќата која е веднаш до гробиштата. Внатре сè беше луксузно. Разговаравме, испив сок, на нивно инсистирање уште еден и кога дојде време да ме одведат, ми рекоа дека нема гориво и дека е најдобро да се наспијам, па утре ќе ме однесат до станица. Само ја известија баба ми и ѝ ја спуштија слушалката. Ми дадоа проѕирна ноќница, дојде доцна после полноќ, некаде пред утро, мртов пијан... Веднаш седнав на креветот и му реков: „Те молам не ме повредувај“... Ми кажуваше колку е убаво да се гушкам и бакнувам, дека треба да се опуштам и дека нема да ми направи ништо. Трчав низ собата, ме бркаше низ собата како срна, ме грабна и ме фрли на креветот. Тогаш на одвратен начин ја изгубив невиноста – низ воздишка рече познатата мисица.

Следувале три месеци страшни мачења во кои учествувало целото семејство на човекот.

- Во еден момент реков: „Јас не припаѓам овде, татко ми ќе ми вика, беше многу строг, имам пријатели, морам да одам на училиште. Што сакате од мене?“ Таа ми рече: „Дете“. Беа спремни на сè само за да имаат дете, ми рекоа дека не им требам, сè ќе се исценира, ако треба ќе се венчаме, само да родам дете... - рече таа и додаде:

- Живееше во Германија со жена што ја сакаше, но не можеше да има деца. Тој дури носеше синџир со нејзиниот иницијал „Н“. Бев во шок, таа постојано велеше дека им треба дете. Кога ќе се роди бебето, можам да правам што сакам, тотално сум неважна после тоа – кажа Тања.

Потсетувајќи се на ужасот што го преживеала, таа опиша како во еден момент добила буквално натчовечка сила благодарение на која успеала да побегне.

- Во тоа малку ми помогна еден нивни роднина. Во еден момент не можев повеќе да издржам и кога мајка му влегуваше низ вратата и фрлив масичка. Таа падна, а јас истрчав надвор. Кога се појавив крвава и валкана пред вратата на баба ми, низ солзи само реков: „Бабо, спаси ме“, раскажува Тања.

Откако побегнала од насилникот, дознала дека е во блажена состојба, но бременоста набрзо се искомплицирала.

- Добив внатрешно крварење. Го поминав и третиот месец, плодот пукна и крварев, докторката рече дека мора итно да се направи нешто за да не умре. Го изгубив и детето... Никогаш не успеав да ја задржам бременоста, иако имаше можност - со солзи во очите рече и откри:

- По разводот на татко ми и мајка ми, кои се тепаа, бркаа со ножеви, а потоа што ми се случи, си реков: „Никогаш нема да се омажам“ и никогаш не се омажив.

Таа немала разбирање од нејзиниот татко и прекинале секаков контакт, додека нејзиниот покоен брат, кој починал на 30-годишна возраст, покрај мајка ѝ и баба ѝ бил сè во животот и секогаш ја поддржувал.

- Никогаш немав можност да му кажам на татко ми што точно се случи, секогаш некако го криев. Тато не ми веруваше, мислеше дека си заминав доброволно и сакам да се омажам. Кога дојдов да разговарам со татко ми, тој ми рече: „Не сакам да зборувам, ставија толкава рака во тебе“ и тогаш ни беше прекинат целиот контакт – откри Татјана и додаде:

- Буквално ме мразеше, кога сакав да му кажам сè, тој не сакаше. Рече дека се омажив, знаеш, те турка некој што ти е најважен. Па не сум јас крива за тоа што ми се случи, да ти кажам па после суди ме. Да сакав да се омажам, немаше да бегам... Па чекај, да ми беше надвор од очи, ако не ја почитуваш мојата борба, чао, мисли што сакаш човече. Знам низ што поминав, колку се мачев... Кој не те почитува, пред сè, не се почитува себеси. Реков тогаш и многу пати во животот, да продолжиме понатаму, готово е. Што и да било, готово е, важно сум жива, кој сака да ме одбие нека ме одбие... - рече таа.

Фактот дека се соочила со многу опасен здравствен проблем кој го уништува телото - ракот - покажува дека животот постојано ѝ претставува предизвици на оваа убава жена.

Бев млад и здрав човек, болеста само одеднаш дојде и засекогаш ми го промени животот и судбината. Ракот на млада возраст не беше единствениот удар за мене. Во тој период излегував со момче кое многу го сакав. Таа врска беше пред брак, сакавме и дете. Моето тогашно момче беше од богато семејство. Имаше солариум дома и јас постојано одев во солариум, не правев пауза, секој ден. Имаше дамки на мојот грб, но и тоа не ми беше грижа. Понекогаш имав чувство како да ми поминува пецкање низ телото, некакво печење... Си легнав здрава, следниот ден се разбудив болна. Два месеци докторите не можеа да утврдат што ми е, само ногата наеднаш ми се разгоре и ми ја ставија во гипс. Знаев што ме чека. Моето момче во тоа време, за кое мислев дека ќе ми биде сопруг, ме остави на болнички кревет. Тоа беше многу болен удар.