Да ми е мисла да се сторам
Да ми е за љубов да ти пејам
Ко биљбиљ на гранка расцутена
Под раскошна крошна ти да дојдиш
И на трева зелена да легниш
За душа со мене да одмориш
Дур меѓу лисја сончев зрак лице ти гали
Да ми е соништа да ти раскажувам
Како приказни пред сонот да те фати
Да ги раскројам и зашивам по твоја мерка
Со срмен конец порабени
И со нив да те покријам
Ко мајка чедо во студена ноќ
Љубов моја
Да ми е слика да ти насликам
Од оково зелена да земам
За рајска градина да засадам
Од усниве црвена да исцедам
За покрив на куќата наша
Од кожава белината да ја извадам
И тебе крај мене убав да те стокмам
А јас до тебе ко трендафил да цутам
Душо моја
Љубов моја никогаш прежалена
Да ми е стихови да ти напишам
Секоја буква небо чисто
На небото ѕвезди од воздишки
А секој збор месечина ко погача тазе измесена
Од рака на млада невеста
Та земјава светлина да се стори
И од неа ко на извор планински
Главите да ни се доближат
А усните од исто да ни пијат
Пиле мое
Да ми е крај тебе да се разбудам
И првото видело ликот твој да ми биди
Та насмев на усниве да ми осамни
И на срцево од топлина
Снег вековен да се истопи
Та да не му се мислам дал денот жива ќе го минам
Или ко ќе легнам дал мирно ќе заспијам
Да ми е
Да ми е мисла да се сторам
И во умот твој да се вгнездам
Та нежно по душа да те скокоткам
И од смеата твоја да се најадам
А од твојта љубов да се напојам
Да ми е
Да ми е време да се сторам
И назад да се вратам
Та онаму кај што едно бевме
Ете таму да застанам
Стрелките на сите часовници да ги искршам
И се’ да сопри во еден миг
А мигот векови да трае
Во кои јас со тебе вечно млада ќе останам
Пиле
Љубов
Душо моја
Да ми е
Само да ми е...она што никојпат не ќе ми биди
За Женски магазин, поетесата Ана Бунтеска