Ана Бунтеска: јас сум секоја од вас
Јас сум секоја од вас
Онаа која утрата насмеана ги дочекува
Полна сила да помести планини и реки
Која во денот чекори небаре светот го покорила
Со нежност која може и железо да свитка
И онаа сум која некогаш е преплашена
Од кревет да се извлечка избегнува
и да стапне на земја се колеба
Која темни очила и сред зима клава
И алишта за погреб си токми
Јас сум ти
Да, тебе ти зборувам
Јас сум ти
И тогаш кога врескаш од бес
И солзите зад катанец ги држиш
Како брана на грлото ставено да имаш
Од пусти страв дека со нив и ти ќе се излееш
И иста ко тебе сум
Со сите борби во себе
Со сета љубов и колебливост
Со паниката дека полудувам
И непоколебливата помиреност дека сепак нормална сум
Со едно чудо прашалници за себе
Која некогаш го заобиколува огледалото од гадливост
И која знае со часови да седи и к’о кокона да се токми
Исти сме
Исти сме кога на високи потпетици чекориме
И свесни дека мамиме погледи
И кога точак во патики возиме
Со коса к’о од ветар однесена
Истите болести во умовите ги имаме
И се прашуваме дали некогаш вакцина против
чувства ќе измислат
Иста к’о тебе сум
Самоуверена и несигурна
Остра к’о жилет и мека ко памук
Со грутка во срцето за чедото
И со грубост да уништиш сè што рожбата
ќе ти ја загрози
Исти
Како во калап правени
Иста к’о тебе, иста к’о вас сум
Оставeна и згрчена од болка
Вљубена и неколку чекори над земја
Со ПМС кој е оправдание за да се изнавикате
за години наназад
И кротки к’о јагниња со питом поглед
Јас сум ти
Секоја една од вас во мене спие
Налудничава и смирена
Практична и неразумна
Борец и жртва
Џелат и ангел
Со душа к’о од машина за перење алишта извадена
Мокра и истуткана
Страдна за љубов
И алергична на нечесност
Јас, твоето огледало сум
А ти, ти пак мене ми требаш за да се видам себеси
Да можам да напишам за да ми олесни
А тебе да ти е полесно да дишеш откако ќе ме
прочиташ
Секоја една од вас
Секоја сум
И сите вие сте јас... сакале или не
Оти исти сме
Само различни телата ни се
Од ист материјал темелите ни се
Ама куќите се секоја приказна за себе
Јас сум ти
Да, токму ти
Ти што сега во овој миг ме читаш
И ме знаеш
Токму онака како што себе се познаваш
За Женски магазин, поетесата Ана Бунтеска
