Педагог Снежана Голиќ за генерацискиот јаз: Мини-здолништа се за млади девојки, не за нивните мајки

Малку возрасни луѓе со гордост го „разбираат“ јазикот на нескротливата младина. Тие велат дека пцуењето е едукативно всушност, само ние старите сме со лажен морал и полни со предрасуди. Тоа е доста ниско ниво на развој за зрели години.

Свесна возрасна личност има слушнато разни пцовки и вулгарности и за неа не е ништо ново, но како модел и прозорец кон иднината, ги осудува пред младите. И тоа е соодветно.

Отпрвин, младите со задоволство ги прифаќаат своите врсници и возрасни, но со текот на времето тие престануваат да ги гледаат како луѓе што држат конци во своите раце, како компас, како сигурност што им е потребна... Особено е непожелно за наставниците да размислуваат на овој начин. Болна вистина е кога ќе сфатите дека по пријателскиот однос кон студентите, вие навистина станавте пријател со точно ист статус како да сте студент. Пријател без авторитет кој добива покана за забава, па дури и оди на неа. Ова се евтини поени, целта е пропуштена, платата е незаработена, а неодобрувањето од колегите е загарантирано.

Дали сте модерни или незрели, запрашајте се.

Наставникот е пријател на родителот, заедно тие треба да бидат прекинувачи кои не дозволуваат децата да возат во погрешна насока и да предупредуваат на еднонасочните улици во животот. Со текот на времето, од година во година, благодарноста кон возрасните со авторитет расте.

Децата кои растат без генерациски јаз во семејствата генерално не се во предност. Покрај тоа, големиот проблем е што тие немаат модели на сериозност и пристојност пред себе, и тие самите, стекнувајќи зрелост, не се стремат да им дадат сила и слобода на своите мисли преку мерено и пристојно однесување. Тие се спојуваат со многу пониски критериуми, што е карактеристично за младите без искуство и вистинска слобода. Бунтот им помага на децата да трпат беспомошност и ограничувања на возраста, додека возрасните не треба да бидат во подредена положба. Таквите возрасни својата слобода ја гледаат во пцуењето, агресивното и бунтовно однесување, непочитувањето на правилата и законите што нè штитат од анархија. Поради несовпаѓање помеѓу возраста и однесувањето, тие често не се чувствуваат добро во својата кожа и не наоѓаат јасни цели, па затоа стануваат дежурна „омраза“ на општите и усвоените ставови на општеството. Тие сè уште го бараат својот идентитет и поради тоа имаат изразена вештачка потреба да бидат оригинални, што е карактеристика на адолесцентите. Таквите луѓе не успеваат да ги надминат младите бунтовници и да ги претворат своите набљудувања во професионална позиција од која ќе ги променат околностите, но нивната моќ останува со зборови и се почесто тие добиваат публика само на социјалните мрежи.

Обврска на родителите и наставниците е да ставаат повеќе вредности и животно искуство пред децата, а не да се спојуваат со 25 години помлади од нив самите.

Типичен пример, свеж за сите нас, е прегледување на популарните јутјубери и интерпретација на содржина која е полна со вулгарност, потсмев и тесен речник. Опишаните лица ја прифаќаат таквата содржина како нормална, испраќајќи им порака на младите дека се млади по дух, дека имаат широк ум, дека не се формалисти ... но не разбираат дека се само уште едно дете и дека не ја исполниле својата функција. Мини здолништето е погодно за млада девојка, но не и за нејзината мајка. Зошто? Бидејќи со редовен развој, приоритетите неизбежно се менуваат и тие се движат од физички кон ментални квалитети. Така треба да биде.

Гледањето млади луѓе и сомневањето дека светот оди надолу, со незапирлива брзина и без контрола, е другата крајност што ја осудува младоста и го продлабочува јазот во генерациите. Значи, потребен ни е јаз, но не премногу длабок. Мудреците вознемирено врежале во античкото минато: „Каква е денешната младина, каде оди овој свет?“. Не е наша идеја младите да останат такви, туку да се израмни со своите родители во однос на развојот и да имаат деца кои лесно ќе ги стигнат. Нема начин да се изедначи. Тоа не треба и не смее да се случи.

Возрасни - бидете возрасни! Деца - бидете деца!

извор: Снежана Голиќ, педагог на центарот за развој Фактор, Нови Сад / zelenaucionica