Ќерката на Мирела умрела во стомакот пред да се породи, а кога забременила со синот слушнала нова страшна вест: По рак на едната дојка, добила нова дијагноза

Пример колку една жена може да биде храбра и издржлива е Мирела Томиќ Чабрило од Загреб. Пред шест години, таа и нејзиниот партнер мораа да се соочат со еден од најлошите кошмари на секој родител – нивното бебе се родило мртво. Смртта на бебето на кое толку многу се радуваше беше само почеток на нејзината борба со здравствените проблеми.

Токму кога помисли дека добила утеха за болката што сè уште ја чувствува за малото девојче, кое веќе би тргнало во предучилишна возраст ако поинаку ѝ се делеле животните карти, и кога дознала дека носи момче под своето срце, два месеци пред породувањето Мирела забележала промени на градите. Малку подоцна таа дознала дека боледува од рак. Затоа Мирела сака нејзината приказна да биде поттик за сите кои чувствуваат дека животот им пропаѓа и дека повеќе нема смисла, па за хрватските медиуми ја раскажала својата тешка животна приказна од почетокот до денес, а започнала со сеќавање на вечерта кога најсреќниот момент и се претворил во најлош кошмар во секунда.

„Таа вечер во болница, чекав царски рез и замислив како следниот ден ќе го држам моето девојче во раце. И тогаш почувствував необична тежина во стомакот. Тоа не ми поминуваше. Го погалив стомакот, но немаше одговор. Нешто беше поинаку. Медицинските сестри ме уверија дека е нормално. Но, јас бев упорна – како што треба да бидете во болница – па откако не слушнаа отчукување на срцето, ме одведоа за ултразвук. Младата докторка ми стави сонда. Таа ја помести сондата и ја исклучи машината. И таа излезе од собата. Знаев дека нешто не е во ред, но никогаш не помислив дека ќе ги слушнам зборовите: „Жал ни е, но нема повеќе чукање на срцето.“ Срцето ми застана. Се сеќавам многу малку на тоа во деновите што следеа. Но од таа реченица и природното раѓање на мртвото родено траеше следните 55 часа. Целото време кога мојот сопруг беше со мене. Со нас. А потоа ја држевме во раце. Пет минути. Најкратките пет минути досега“, се сеќава оваа 41-годишна жена.

Мирела не можела да предвиди ваков трагичен исход, бидејќи бременоста била нормална, како што велат – школска.

„Го чекавме нашето девојче, но поради нејзината положба во 39 недела од бременоста, беше договорен царски рез. По приемот во болница се беше во ред и ме подготвија за царски рез следното утро. Но, таа вечер, на Рита и застана срцето поради седнување на папочната врвца. Подоцна дознав за сите грешки на докторката, но ништо не можеше да ми ја врати“, вели Мирела, која и денес, шест години подоцна, не може да ги задржи солзите кога зборува за нејзината Рита.

Недолго потоа Мирела повторно забременила и покрај стравот и вознемиреноста на свет донела здраво бебе, момчето Рубен, кој денес е најголема радост за неговите родители. Но, Мирела во седмиот месец од бременоста забележала нешто необично – брадавицата и се повлекла, при што поскоро го посетила докторот за да провери за што се работи.

„Забележав промени на градите, но радиологот кој ме следеше со години – бидејќи одговорно одев на преглед секоја година – беше апсолутно сигурен дека се работи за бенигна промена – фиброаденом и стагнација на млеко. Кој не би сакал да верува безусловно во една ваква добра вест?!-Беше сигурен во таа дијагноза на следните две посети што ги направив. А радиологот во болницата каде што се породив не виде ништо загрижувачки. Сепак третото мислење стави се во движење. Следеше пункција, па паника и дијагноза – со задоцнување од повеќе од една ипол – 3б стадиум на рак на дојка, поголем од 10 см, зафатени лимфни јазли со пробиена капсула“, се сеќава оваа мајка и сопруга.

Се разбира, оваа дијагноза беше огромен шок – и за Мирела и за целото нејзино семејство. Во тоа време, есента 2019 година, Мирела беше на породилно отсуство и наместо да се посвети на своето дете, таа мораше да се занимава со лекување – хемотерапија.

Недолго потоа започна пандемијата, па земјотреси го погодија и Загреб. И покрај се, Мирела помина низ сите терапии и веруваше дека сега конечно може да продолжи понатаму и да ужива во мајчинството. За жал, тоа не беше случај.

„Моето закрепнување траеше кратко бидејќи веќе на првиот преглед, пролетта 2021 година, дојде нова дијагноза – рак на втората дојка. Се заврши со радикална билатерална мастектомија“, вели Мирела, која по професија е професорка по информатика.

Втората дијагноза беше одличен тест за Мирела – но не сите биле подготвени да и го дадат она што најмногу и требало – поддршка.

„Луѓето околу мене се справуваа со таква нова ситуација секој на свој начин. Кога поминуваш низ пеколот, малкумина се подготвени да одат со тебе. Малкумина ќе имаат време и љубов за тебе, кога немаш ништо за нив. Но, јас ми останаа грст луѓе и им благодарам секој ден. И пресреќна сум што после се ме сакаат таква каква што сум. А јас дефинитивно сум друга Мирела. Со различни мисли и вредности, нови навики и однесувања“, заклучува оваа храбра млада жена која живее во Загреб со сопругот и синот, за кои вели дека се нејзината сила и секој пат и го спасувале животот.

Сега таа сака нејзината приказна за „преживување на најлошата бура“ да послужи како светилник за оние кои штотуку го доживеале бродоломот на животот.