Кога ми стигна дијагнозата знаев дека е крај:Јасмина ги отстранила двете дојки и јајниците
Болеста ја промени целосно Јасмина Стојановиќ од Ниш. Претходно лесно се нервираше, често била во грч дека се мора да се постигне. По дијагнозата, операцијата и завршувањето на хемотерапијата, по совет на лекар, таа решила веднаш да ги отстрани двете дојки, а подоцна и јајниците.
По три операции за бенигни промени на градите, Јасмина од докторот ги слушнала зборовите кои вечно ќе ги памети: „Џако, овој пат немам добри вести, имаш рак“. Кога пристигнал извештајот за патологија, таа видела еден единствен збор: „инвазивен“. Потоа се скршила на милион парчиња. По операцијата и завршувањето на хемотерапијата, таа по совет на лекар решила веднаш да ги отстрани двете дојки. Но, тоа не беше крајот. На ред дојдоа јајниците. Вели дека болеста ја променила бидејќи сега легнува и станува со насмевка.
Јасмина е мажена, мајка е на две ќерки на 26 и 16 години, а како економист работи во Царинската управа во нејзиниот град. Пред две години, кога нејзината дијагноза на дуктален инвазивен карцином на дојка беше потврдена по биопсија на јадрото, започна нејзината борба.
Кога слушнав дека е инвазивно, помислив дека тоа е тоа
- Денот кога дознав за дијагнозата ќе ми остане како белег на душата додека сум жива. Дотогаш имав направено три операции за бенигни промени, а поради честата појава на фиброаденом на градите, ми препорачаа да направам генетски тест. Се испостави дека имам генетска мутација BRCA1, што значи зголемен ризик од добивање рак на дојка - вели Јасмина (44) за српски Блиц.
Промената која уредно се следи веќе неколку години, ја сменила темпераментната жена пред две години.
- Кога ги зедов патолошките наоди и ја видов дијагнозата, само ми помина низ глава мислата „Ова е крај, инвазивно, тоа е тоа“. Чувството на немоќ што ме обзеде во тој момент е невозможно да се опише со зборови, но она за што зборувам го разбираат сите жени кои поминале низ оваа борба. Најтешко ми беше што мојата постара ќерка беше со мене за време на дијагнозата, а таа е лекар.
Сопругот ја избричи главата како поддршка за Јасмина
Денот кога беше оперирана, 18 ноември, таа го слави како втор роденден, иако страдаше со четири циклуси на терапија со АС, познати како црвени, и уште четири циклуси на терапија со доцетаксел.
- Денот кога ја почнав првата терапија ми беше најтежок. Чувствував беспомошност, лутина и страв. Мојот сопруг беше покрај мене и ме бодреше, но можев да видам страв во неговите очи. Тој и ќерката беа детално информирани за се, а јас бев та што не сакаше да знам ништо. Не талкав по Интернет, ги слушав докторите и почнав со лекувањето. Беше многу тешко, со неопислива мачнина. Слушнав од приказната дека опаѓањето на косата им е најтешко на жените. Не беше и за мене.
Јасмина признава дека болеста ја променила. Порано лесно се нервирала, често била во грч дека мора да постигне се, да не остави ништо за утре... Сега е посмирена, посветена на себе со свеста дека на сите ќе им биде добро ако е таа добро.
- Семејството, пријателите, мајката и свекрвата навистина ме поддржаа во најтешките моменти. Срамота е што дури кога ќе се разболиме и ќе ја погледнеме смртта во очи, сфаќаме колку е убав животот и колку малку ни треба за да бидеме среќни. Болеста ми донесе и нови познанства и пријателства. Влегов во Здружението „Жена по жена“ и запознав прекрасни жени борци, а пред се мојата Ана Дорник. Таа ме крена дури и кога ме мачеа најлошите мисли. Сите ми станаа сестри од болест - вели на крајот и ги охрабрува жените. Слушајте го вашето тело и не двоумете се да се проверите. Самопрегледот на дојките еднаш месечно треба да биде рутина за сите жени и девојки.
Извор/Фото: Жена.блиц.рс