Секогаш кога ќе се спомене слободно време, по некое чудно правило на “reverse psychology” размислуваме прво на обврските кои ги имаме, кои сме ги завршиле или сеуште стојат во листата на приоритети. Секогаш имаме нешто побитно кое ни тежи како полн облак дожд врз глава. Но дали слободното време со нашите деца ги победува секојдневните обрски во битката на приоритети? Е ова е болната тема која колку и да мислиме дека ја менаџираме вешто, успева да ни излезе од контрола. Да не зборуваме за тоа како во таа битка, паметните телефони и социјалните мрежи подмолно успеваат да се изборат за час до два поминати во скролање. И покрај тоа што сме вечно во дефицит на време, овој адвокат на ѓаволот (ако треба да добие соодветен опис) успева да му конкурира на она малку време кое ни останува со нашите деца!
Кога ќе го одземеме времето поминато на работа, во превоз, во набавки, во дневна бирократија, ни остануваат околу два часа кои ги имаме за игра и дружење со нашите најмали. Искрено, на моменти посакувам да не поседувам смарт телефон. Точно, поврзува луѓе, отвара нови видици и можности но тоа не го оправдува неговото често претерано користење. Реално, ниту се пријателствата од фб особено длабоки, ниту сликите од инстаграм автентични, ниту информациите на линкдин најверодостојни… Но ова е тема за цело едно поглавје од книга… да се вратиме на децата и колку конструктивно време поминуваме со нив.
Час, 10 минути, преку половина час…. ова се вашите можни одговори. Мојот варира од ден во ден и она во што верувам е дека нема препорачано или иделано време предвидено за нашите најмили, но она што интуитивно го знам е дека предусловот за квалитет е присутноста. Максималната посветеност во дадениот момент. Тоа може да бидат 10 конструктивни минути дијалог, или бркање низ двор, пеење на омилените детски песни од петни жили или читање на расказите за добра ноќ со интерпретација на врвен глумачки артист….. Во родителствувањето нема идеални сценарија, но нема ни простор за импровизација. Оптимум! Треба сите да го пронајдеме она ниво, количина или да ја достигнеме онаа точка која претставува компромис помеѓу нашите можности и нивните желби и потреби!
Она што можам јас да го понудам е само предлог. 3 начини како да и дадете содржина на формата, или формулацијата: конструктивно поминато време.
За почеток да видиме која моќ во себе ја носи еден навидум обичен прашалник.
Конкретни прашања
Прашањето “Како беше денес во школо” заменете го со “Што ти беше најдоброто нешто што ти се случи денес” и обратно, “што беше најлошото нешто што ти се случи денес”?
Конкретизирајте ги прашањата ако сакате да добиете конкретни одговори. Ангажирајте го детскиот мозок со тоа што ќе допрете до нивните емоции, додека се сеуште свежи. На таа возраст децата познаваат два екстреми: добро и лошо, нијансите се речиси непрепознатливи за нив. Затоа тргнете од едниот кон другиот екстрем, за да откриете што се крие во средина, продлабочувајќи го разговорот со уште поспецифични прашања: Кој, како, кога, зошто…и не застанувајте на едно зошто. Нека не бидат само децата досадни повторувачи на едно исто прашање J. Секое зошто води до посликовит увид во нивниот ден, расположение… И не се сопнувајте самите себеси поставувајќи прашање кое нуди само да или не одговор. Отворете го спектарот.
Ова истото можете да го направите и со рубриката Like и Disike на денот од Планум Приказна.
Забавни прашања
Кога сме кај прашањата, има уште еден начин како преку прашања да sирнете подлабоко во умот на вашето дете и тоа на супер забавен начин. Колку сме покреативни во формирањето на прашањата, толку повеќе откриваме и учиме за нас, за луѓето околу нас и ситуациите. Никогаш нема да ви биде досадно доколку го имате вистинското прашање… во тегла!
Ископајте од плакарче од кујна стара тегла, залепете и некоја интересна етиката со наслов. Во рубриката”Многу размислувам, малку зборува за…” ние си ја крстивме 1000 прашалници. На мали ливчиња испишете колку што можете повеќе интересни прашања. (видете го примерот во ПланУМ Приказна). Ставете ги во теглата и еднаш неделно закажете и термин на оваа друштвена игра. Ќе ве собере на едно место, ќе ве здружи и насмее до солзи…а вие за малку труд ќе поминете супер конструктивни триесетина минути со вашите најмили.
Новинарски прашања
Ставете се во улога на новинар, а вашето дете нека биде sвездата (која впрочем и е!:)) Темата на разговор нека биде конкретна желба или цел која тој/таа сака да ја постигне.
Кога би зборувале во шпиунски термини би ви кажала - вперете го светлото суптилно во нив и разрешетајте ги со прашања за да ја извлечете секоја корисна информацијаJ. Во случајов секоја една оди во нивен интерес. Сите овие отворени прашања како: Што направи досега за да ја оствариш целта, кои вештини ги искористи, што ти претставуваше тешкотија и како може да ја надминеш, чија помош би ти била добредојдена...ќе ви дадат увид и вам и нему во она колку постигнал, каде запнал и што треба да се направи за да заеднички ги разрешите можните пречки на патот до целта. Нагласувам заеднички! Не се истрчувајте да се нудите безрезервно. Сите ние сме нивни ангели чувари но некогаш нашата несебична помош им ги скратува ним крилцата. Анализирање на одредена ситуација на овој начин, од повеќе агли и во правец на самостојно изнаоѓање на вистинските решенија, допринесува детето да расте и се развива во далеку по посветена и одговорна личност.
На крајот на денот, ваквите дружења со вашите најмали не се мерат во минути туку во блискост. Тоа е за мене дефиницијата за конструктивно поминато време. Присутноста создава нераскинливи врски, секогаш и загарантирано.За Женски Магазин пишува Александра Шаровиќ Атанасовска – facebook.com/sandrasharovic– Автор на ПланУМ и оснивач на Моментис- https://www.myplanum.com/
