Никогаш нема да го заборавам плачот на син ми кога му реков дека татко му е мртов: Исповед на вдовицата на актерот Мандиќ за најтешките моменти
„Не стигнавме ни да го бакнеме, само падна“
Актерката Анастасија Ања Мандиќ еднаш зборуваше за најтешките моменти во нејзиниот живот и животот на нејзиното семејство.
Нејзиниот сопруг, познатиот актер Милорад Мандиќ Манда, почина на 15-ти јуни 2016-та година на сред сцената на театарот „Вук Караџиќ“ за време на премиерата на детската претстава „Петар Пан“. После тоа, Ања и нејзиниот син Андрија поминаа низ исклучително тежок период на справување со големата загуба и болка. Како што признала, многу ѝ помогнала нејзината кума, актерката Анѓелка Прпиќ.
- Малкумина знаат дека јас и Андрија бевме во првиот ред на тој настап. Секогаш го бакнувавме пред шоуто, но тој ден не успеавме. Седевме во првиот ред, и додека го гледавме, тој падна од бродот, мислев дека го смислил тоа, како да паѓа во вода. Меѓутоа, кога не мрдна, видов дека нешто не е во ред, барав некој да ми ги потврди стравовите и ја видов Боба Миќаловиќ, која исто така ја гледаше претставата со своите деца, а таа збунето ме погледна. Знаев дека нешто не е во ред. Во тој момент и самата скокнав на бината и сакав очите да му се затворат, но тие беа отворени и знаев дека не е добро. Бев расеана помеѓу тоа што тој што лежеше на бината и Андрија, кој беше во првиот ред и го гледаше сето тоа. Потоа ги спуштаат завесите и ги изнесуваат децата од салата, а јас останувам внатре на сцената, додека моето деветгодишно дете останува само позади - изјави еднаш актерката во емисијата „Преживели“ на телевизијата К1.
- Во тој момент истрчав и му реков дека сè ќе биде во ред, бев доволно функционална за да знам каде е моето дете, но пристигна брзата помош и видов дека помина многу време. Ги повикав сите деца на Мадна и им реков да дојдат, бидејќи тато не е добро. Во меѓувреме почнав да се помирувам со чувството дека нешто лошо ќе се случи – изјави актерката.
- Веднаш вклучив психолози и за мене и за Андрија, не сакав да го лажам син ми кој почувствува дека нешто не е во ред. Ме праша „каде е тато“ и јас кажав што имав да кажам. Никогаш нема да го заборавам тој негов плач, само го стиснав и му дадов перница да удри колку што може, а тој викаше дека не сака да живее и исфрли сè од него. Кога почна да плаче, ми беше полесно, да знам дека не е замрзнат, туку тажен - изјави Ања Мандиќ.
- Првата претстава што ја одиграв беше траума за мене, тоа беше две недели по неговата смрт. Мислев дека сум во матрицата дење, а во неизвесност ноќе. Како да јадам, а него го нема, како да живеам, а него го нема? Тој момент на играње беше прашање на одлука, потоа решив дека имам право да живеам. Имаше чувство на вина и тага, што е нормално, но сфатете дека универзумот има план и дека тоа им се случува на сите, потоа вашето тело се опушта и продолжувате да живеете. Мислам дека најдобро е што плачев пред Андрија затоа што и тој научи да тагува и дека има денови кога не сака да излезе и тоа е во ред. Исто така, пред тоа Андрија имаше клучна улога, ми рече „Знам дека ова е страшно, но сакам да го соблечеш ова црно и да блескаш за мене“, имаше само девет години. Исто така, во една прилика кога се премислував и не сакав да излезам од дома, ми рече „што би ти рекол сега тато, излези, смени ја малку таа енергија“ – откри актерката во својата исповед.
Како што изјави, многу ѝ помогнала и нејзината кума Анѓелка Прпиќ.
- Анѓелка Прпиќ беше упорна и прва ме извлече на концерт, а потоа го преживеа мојот напад на анксиозност со мене, што правам јас на концерт - искрена беше Ања во споменатата емисија.
Ања Мандиќ потоа се присети на една анегдота поврзана со покојниот актер.
- Беше голем работохолик и мислам дека даваше премногу од себе на работа. Затоа го посакуваа неговите деца. Кога ја презеде функцијата извршен директор во „Буха“, работеше дење и ноќе. Тој заминува наутро во 8 и останува додека не заврши, до полноќ, а во исто време игра и претстави. Се обидов да му премислам, да го натерам да сфати дека долгорочно не може да го прави тоа, но на крајот се откажав бидејќи видов дека тоа е негова мисија. На крајот зготвив и му донесов ручек во театар, а потоа пред извесно време случајно ме возеше таксист, кој и тие денови секој пат ме возеше да му донесам ручек и ми кажа една интересна приказна. Рече дека Манда еднаш го замолил да застане пред куќата, да го фрли ручекот во контејнерот, за да не се навредам - откри тогаш Ања за ТВ „К1“.
Извор: www.blic.rs