Една недела пред Прочка - утре е Задушница: Еве што треба да се направи на овој ден

Задушница, Прочка па Велигден.
Утре, православните христијани ја одбележуваат Задушница во знак на сеќавање на починатите.
Оваа Задушница секогаш се паѓа една недела пред Прочка - денот за простување, кој секогаш се паѓа во недела. Од понеделникот по прочка започнува Велигденскиот пост, кој трае седум недели до Воскресението Христови - Велигден.
Задушница секогаш се паѓа во сабота, тоа е денот кој црквата го одредила за помен и молитва за упокоените. Во црквите, овој ден отсекогаш бил одбележуван со света Литургија и панихида, на која свештеникот истура вино над житото, а по завршувањето на службата се посетуваат гробиштата.
Свеќи се носат на гробовите, а свештениците вршат индивидуални панихиди и читаат молитви за починатиот. Ако не е можно да се оди на гробот на починатиот, им се служи панихида во црквата. Според учењето на Црквата, на Евхаристијата, верниците се молат во храмовите и гробиштата за упокојување на душите на мртвите, а прават и милостина.
Во црквата на Евхаристијата се споменуваат и зборовите на Свети Јован Златоуст, еден од најголемите теолози во четвртиот век на христијанско проповедање:
Храната честопати се однесува на гробиштата, што не е црковно правило, туку е нов обичај во нашата нација.
Задушница никогаш не е за време на пост, ниту се паѓат на пост, бидејќи тие се секогаш во сабота. Се пече леб со бело брашно. Се подготвува ракија, пиво, вино, вода, а на некои места се вари и жито.
Се носат онолку свеќи колку што се споменуваат мртви. Во сите делови на земјава, свештениците по барање на блиските на покојникот го окадува гробот. Ако случајно е спречен свештеникот да дојде, тогаш некој присутен со тамјан го окадува гробот.