Милена Радуловиќ откри како им кажала на родителите дека е силувана: Татко ми го однесов на реката, а мајка ми...
Милена Радуловиќ откри како им кажала на родителите дека била силувана
По нејзината болна приказна која ги шокираше сите разумни луѓе, во Србија ништо не беше исто. Милена Радуловиќ ги нарече работите со нивното вистинско име, а тоа го направи храбро иако не ѝ беше лесно.
Нејзината битка за правда трае од 16-ти јануари, кога поднесе тужба против човекот во кој имала најголема доверба, Мирослав Мика Алексиќ.
Таа го обвини наставникот по глума за силување, што, како што изјави, не се случило само еднаш. И тоа не ѝ се случило само на неа, бидејќи набрзо се појавија и некои други девојки со истите обвинувања.
Нејзиното сведочење пред неколку дена заврши во Палатата на правдата, а Милена повеќе од десет часа стоеше на суд. Таа одговараше на прашањата на судијата, одбраната, адвокатот, како и на оној што го тужеше.
Младата актерка гостуваше во „Уранка“ кај Јована Јоксимовиќ каде откри како се чувствува после сѐ. Таа меѓу другото раскажа како на родителите им ја раскажала најболната епизода во животот.
- Прво ѝ кажав на мајка ми, а таа падна... Бев свесна дека морам да му кажам и на татко ми. Мислев дека ќе го убие...
- Се подготвував со мојата терапевтка, бидејќи навистина не ѝ кажав на мајка ми на најдобар начин. „Колку ќе бидеш ти посмирена и посталожена, таква ќе биде неговата неговата“, ми објасни терапевтката. Тоа го направив. Тато има глисер, му кажав додека бевме на реката.
Прашаа зошто не сум им кажала порано, откри Милена на работ на солзи.
- Најмногу им е жал што поминав низ тоа сама. Но, додека ми се случуваше, немав поим дека некому можам да кажам. И тогаш поминаа многу години ...
- Се обидував да избегам од минатото, да живеам нов живот. Чувствував дека ако им кажам, само ќе ги загрижам. Ако веќе не побарав помош кога можев и кога ми требаше, зошто сега да ги секирам?
Психологот долго време ја наговарал да го прави тоа. Но...
- Не реков не затоа што мама и тато нема да ми веруваат, тие ме сакаат најмногу на светот, туку затоа што бев свесна дека не можат да ми помогнат и дека и тие ќе мора да го носат тој товар. И тие не се виновни за ништо... Забележаа дека нешто се случува.
- Мама илјада пати ме прашуваше што ми се случило, каде е мојата самодоверба, но секако никогаш не помислила на ова ...
- Од друга страна, знаев, кога им кажав, дека животот никогаш нема да биде ист за сите нас. Жал ми е што не им кажав порано, да, но важно е никој да не се залажува дека од тоа може да се избега.
Извор: www.hellomagazin.rs
