Нина од мала му била слугинка на семејството, татко ѝ ја силувал со група пријатели: Тоа било почеток на пеколната судбина од која и денес се опоравува
*ПРЕДУПРЕДУВАЊЕ: Приказната може да содржи вознемирувачки изјави и детали! Денес Нина Олик е успешна писателка, хуманитарка, активист и мотиватор, но зад неа е тешка животна приказна и долгогодишна работа за надминување на болните трауми од детството и тинејџерските години. Нина, родена во индиско семејство во Велика Британија, како девојче била жртва на силување, а потоа и на принуден брак и семејно малтретирање.
Нина ја сподели својата ужасна приказна со медиумите со цел да им помогне на жртвите кои можеби минуваат или веќе поминале низ такви искушенија. Таа успеа да ги надмине сите ужаси и да застане на нозе, но предупредува дека другите жени можеби нема да успеат во тоа и истакнува дека во светот има незамислив број на семејства кои ги злоупотребуваат своите ќерки и синови под превезот на традицијата и културната идеологија.
Мајката и таткото на Нина пристигнале во ОК од Пенџаб, Индија, заедно со многу нивни сонародници, во 1950-тите и 1960-тите. Таа ја опишува нејзината мајка како домаќинка, а нејзиниот татко како убав маж, истакнувајќи дека со неа се однесувале само онака како што знаеле, а за жал тоа не било добро.
„Бев слуга во моето семејство“
„Тие немаа многу такт, но мислам дека ниту еден родител во тој период не беше таков. Не сакаа да се гушкаат и прегрнуваат и да им кажуваат на своите деца дека ги сакаат. Тоа беа години кога тоа едноставно не беше пракса. Сепак, јас не бев сакана и прифатена од моментот кога се родив, станав куќна помошничка, буквално слуга.
Тогаш немавме машина за перење алишта, па се` перев на рака. Јас бев единственото девојче во семејството, па морав да се грижам и за моите браќа. Искрено, не знаев за поинаква состојба и затоа бев среќна. Бев среќна што бев личноста која го направи она што таа го направи. Не ми дозволуваа да гледам телевизија, па книгите ми беа пријатели“, ја започнува својата исповед за „Desiblitz“.
Нина пораснала верувајќи дека нејзината цел е да ги извршува домашните работи и да го израдува своето семејство со неа. Работела напорно дома, но во исто време постигнувала врвни резултати и имала најдобри оценки на училиште. Тој начин на живот продолжил до нејзината 14-та година, кога сè се променило преку ноќ, а не на подобро.
Застрашувачка сексуална злоупотреба од татко и роднини
„Татко ми, како и повеќето наши сонародници, секоја вечер одеше во паб. Секогаш доаѓаше дома со неколку негови пријатели и роднини. Сите ги викав "чичко" бидејќи така е во нашата култура. Една вечер мајка ми ме разбуди по неговото враќање. Во тој период само што добив менструација, бев многу уморна, хормоните се активираа. Немав толкава енергија, особено што денот ми почнуваше во 5 часот наутро со готвење и приготвување на храна, а ми завршуваше доста доцна. Само сакав да спијам, бев само тинејџерка. Станав и направив храна. Тато беше во друга соба со своите пријатели. Кога влегов таму, инстинктивно знаев дека нешто не е во ред. Ова е она што сè уште им го кажувам на луѓето денес - нашите тела имаат систем за примање пораки на духовно ниво. Влегов во собата со наведната глава и слушнав гласови. Сите беа многу пијани и татко ми ме грабна и ме легна на масата и тој беше првиот човек што ме силуваше. Очите ми беа затворени, но знаев дека е тој. Секој од нив го познавав по глас, мирис, дури и движење, а потоа следеше незамисливо насилно силување од сите нив“, изјави Оликова.
Ова било ужасно тешко за Нина; самиот чин е трауматичен и грозоморен, а фактот дека тоа е нејзиниот татко, поглаварот и заштитникот на семејството, направи сè да биде уште полошо. Сепак, Нина била принудена да продолжи како ништо да не се случило.
„Утрото потоа, мајка ми ме разбуди. Ја отвори вратата и ја тресна, се исплашив. Погледнав наоколу, облеката ми беше искината, бев крвава, имав разни исекотини, а се што размислував е како ќе западнам во неволја, бидејќи садовите беа скршени неволја ако не исчистам.
На подот имаше остатоци од храна и јас го забележав тоа. Сè што можев да размислувам беше дека морав да исчистам сè пред да го види тато, бидејќи ќе имам неволја ако средам
Така направив, полугола влегов во кујната и почнав да чистам. Но, мајка ми ми рече да се соблечам и да се истуширам, иако не смеев често да се туширам. Се избањав, облеков нови пижами и дури тогаш сфатив во колкава агонија сум и колку сè ме боли. Отидов, ја наполнив кофата со вода и почнав да го тријам подот, собирајќи скршени садови. Кога конечно сè беше чисто, ја прашав мајка ми дали можам да легнам. Таа само кимна со главата, прилично налутено. Не се разбудив буквално два дена, бев толку физички и психички вознемирена и прв пат во животот знаев дека нешто не е во ред и дека не треба да живеам така“, се присетува Нина.
Абортус, прикривање на вистината и обид за самоубиство
Ова злобно искуство остави трајни лузни на душата на Нина; таа се бореше со внатрешни конфликти и не ѝ беше сосема јасно што се случило. Во исто време, таа водеше друга битка - таа беше една од ретките црни девојчиња во училиштето и единствената со темна кожа во целата област. Општеството ја отфрлало, а нејзините врсници ја навредувале и секојдневно ја исмејувале.
Кулминацијата на нејзиниот ужас дошла кога Нина сфатила дека ноќта кога била силувана, во неколку наврати и од различни мажи, останала бремена! На мајка ѝ ѝ признала што се случило, но наместо разбирање и сожалување, наишла на гнев - мајка ѝ ѝ удрила шлаканица! Семејството потоа ја однело во приватна клиника на абортус, прикривајќи го целиот инцидент. Низата лоши настани не застанала тука - нејзиниот татко тврдеше дека таа го посрамила и семејството постојано ја мачлое со разни обвинувања.
„Само сакав да умрам, па се предозирав со парацетамол. Не знаев што друго да правам. Кога сфатија што направив, ме разбудија, ме удираа, ме тепаа, ми ги турнаа прстите во грлото. ...Повторно бев немоќна, едноставно не можев ништо да сторам за што да живеам, подготвена бев да го напуштам овој свет“, изјавила Нина.
Што и да се случуваше во семејства во етничка заедница во странство, каде што сите главно се познаваа, без разлика дали се работи за силување, психичко или физичко малтретирање, беше јавна тајна. Сепак, сите се правеа дека ништо не се случува. Семејството на Нина решило да ги спречи нејзините самоубиствени мисли така што ја принудиле на брак - ја наметнале на нејзиниот брат од нејзиниот вујко.
„Татко ми ми рече дека сум разгалена, и дека имам среќа затоа што братот на вујко ми има девојка, па вујко ми ќе ме има за себе. Ми рече да родам дете, дека ќе живеам таму што и да се случи, ми кажа како морал да му даде на вујко му многу злато и пари“, се сеќава Нина.
Најлошо од се е фактот што истиот вујко, нејзиниот иден свекор, бил еден од мажите кои ја силувале.
„Мојот сопруг не сакаше ништо со мене. Имаше своја сабоа. Јас добив своја, многу мала соба. Беше речиси со големина на плакар. Мојата работа беше повторно да готвам, да чистам и да се грижам за се. Тие исто така сакаа да најдам работа и да носамповеќе пари.
Најдов добра работа во голема корпорација, но луѓето на работа видоа дека нешто не е во ред. Имав рани и модринки по телото, а вистината беше дека свекор ми ме малтретираше“, раскажува Нина.
Бегство во куќата на родителите и уште полошо, понасилни околности
Нина на 21 година побегнала од куќата на сопругот и неговото семејство, враќајќи се во куќата на нејзините родители. И покрај се што поминала таму, очекувала помош и разбирање, но таму ја чекал уште поголем пекол.
„Кога стигнав на прагот, татко ми почна да вика, да ме навредува, да зборува за срамот што му го предизвикав, ме фати за коса, ме одвлече во куќата, во гостинската соба, истата каде што ме силуваше. Се сеќавам дека го молев да останам со нив, но тој беше бесен и лут и почна да ме тепа.
Тој и брат ми ме тепаа, ми ги скршија рацете, па вилицата и продолжија да ме удираат и да ме нарекуваат со погрдни, понижувачки имиња. Повремено губев свест, но слушав другиот брат како вели дека не можат да ме убијат овде, дека за тоа мораат да ме однесат во Индија. Не можев да го движам телото“, е само дел од она низ што поминала Нина тој ден.
Две децении од уште еден, повторно насилен брак
Нина успеала да побегне во следните денови, а помош побарала од пријател од работа - маж од Нигерија. Тој ѝ помогнал и извесно време живееле заедно иако биле само пријатели. Но, една ноќ на пијанство го промени ова - парот имаше интимна врска во која Нина остана бремена. Тие решиле да го задржат детето, а тоа го означило почетокот на нивната 23-годишна врска во која добија уште две деца.
Но, ниту за Нина ова не беше среќен период, во текот на целата врска беше психички и физички малтретирана - ја удираше главата од ѕид само за забава, ја возеше на далечни места и потоа ја оставаше таму, ја заклучуваше и децата од 11 навечер до 5 часот наутро за да ги контролира... Она што ја надмина секоја мерка е обидот да ја убие неа и најмладиот син, полнејќи ја куќата со бензин. Од сигурна смрт ја спасила нејзината најстара ќерка, на која татко ѝ претходно ѝ испратил порака за тоа што направил, па таа ја известила мајка си.
Враќаер кон себе и слободата
„Му дозволив да ги прави сите тие работи затоа што чувствував дека сум безвредна, дека го заслужувам тоа. Поминувајќи низ истото како дете, не чувствував дека заслужувам подобро од тоа. Проблемот беше и културен, ме учеа дека морам да останам со оној со кој имам деца“, изјавила Олик.
Нина сега е меѓународен говорник и мотиватор и е посветена на социјалниот активизам. Таа е голем борец против родовата дискриминација при убиствата за чест кои се присутни во некои култури.
„Многу се променив. Разбирам колку е важно да станеш и да ја кажеш вистината, да не молчиш. Ја разбирам важноста на сето тоа, не за себе. Никогаш не беше за мене. Ја најдов слободата и ѝ покажав на мојата заедница што е слобода, иако некои едноставни работи - дека не шетам низ мојата куќа со страв, дека имам основни човекови права и право на достоинство, дека сум способна да се сакам себеси“, заклучи таа.
ФОТО: Инстаграм принтскрин
