Уплакана невеста
Кико ме фотографираше
професионално, со уживање и ми велеше: „Вики, поседуваш ретка, вонсериска убавина.
Сум фотографирал ремек-дело, икона, муза“. Целиот видно среќен и горд ме
фотографираше и ме поместуваше лево-десно како кукла и за момент почувствував
дека не сум сама на светов и дека на некои луѓе им значам. Сакав некој да се
грижи за мене, да ме почитува, да ме сака и да ме милува. Јас со моите
деветнаесет години бев дете, сакав љубов, внимание, прошетки, дружби,
познанства, секс, едноставно да живеам со полни гради.
Немав потреба од вакви гангстерски сцени кои ми ги приредуваше Стив. Ако Кико дознал за нивните криминални дејства и ако е таа вистината, којзнае што уште има? Може за некого е нормално, но јас не одбрав ваков живот. Никој нема право да манипулира со мене, да ме извади од моето родно гнездо, кое за мене е најсвето, да ме раздели од моите, а да го крие неговиот приватен живот. Стив и Леа многу се грешни. Да, ги сожалувам двајцата и посакувам сите да се извлечат од овој пеколен круг. Но, во моето срце нема љубов. Љубовта кон нив е избришана и е изгребана со жилет од мојата душа.
Навистина уживав со Кико. Откако ме сликаше во разни провокативни пози, се приближив до него и со раката му го зедов неговиот набрекнат кур и го ставив длабоко во устата. Почнав да му го шмукам со забите, грицкајќи го неговиот сочен кур а Кико беше зацрвенет и запален максимално. Се тресеше и почна да свршува. Ми беше мерак што Кико уживаше во моите прегратки. Ми ги фати со рацете усните од клиторисот и почна со јазикот да ми ги оближува. „Пролетно цвеќе си, мирисаш на мед и млеко“, треперејќи ми кажа.
Се поткренав и почнавме страсно да се бакнуваме. Со рацете поминуваше по моите гради. Рамената ми ги бакнуваше. Јас бев запалена и бев желна да го осетам длабоко во мене неговиот набрекнат кур. Се наведнав одзади. Кико застана зад мене и го стави длабоко во мене. Се нишавме ритмички, на обострано задоволство. Почнаа соковите од мене да се сливаат. Шепотејќи ми рече: „Со тебе Вики се чувствувам како прав маж. Доминантен, моќен, подготвен за секаков предизвик. Ова го немам почувствувано со никоја досега!!!“
Потоа, ме заврти странично. Ми ја дигна едната нога и влезе длабоко во мене. Кико сè правеше нормално, од срце, со страст, со многу емоции. Се набивав силно на неговиот прекрасен кур. Кико почна да ми шепоти на уво: „И јас и мојот кур уживаме бескрајно во твојата мека и сочна праска. Сакам ова да трае вечно, ноќта да е долга и никогаш да не заврши. Опиен сум од среќа и милина од твоето меко тело“. Се почувствував фантастично. Не можев да издржам. Се фатив со рацете за неговите рамена и почнав жестоко да влегувам и да се набивам на неговиот кур.
Почнав да се грчам. Заедно со Кико доживеавме врв. Оргазам. За разлика од Стив, кој беше мајстор за секс, но без емоции, ова беше нешто спротивно, природно, од душа. Двајцата нè опушти. Така лежевме до доцна во ноќта, не сакајќи да прекине оваа еротска магија. Сме заспале заедно. Се чувствував дека сум во облаци, како лебдам по воздухот, се чувствував сигурно, згрижено.
Утрото нè разбуди ѕвонењето на мобилниот телефон. Се јави Елена и ми рече: „Вики в болница сме. Стив имаше две операции. Нозете му се повредени и се критични и ќе треба долга рехабилитација. Но е свесен. Емили е добро“. Ми го даде Стив на телефон и тој ми кажа: „Мила ме слушаш?, добро сум. Ајде дојди, те чекам“. Завршив со разговорот. Кико ми рече: „Вики те носам в болница. Ќе дојдам со тебе. Те молам тоа што се случи синоќа е помеѓу нас. Размисли добро. Јас ти стојам на располагање. Фотографиите ќе ги понудам на она модно студио, кое ќе има аудиција за манекенки, што ќе понудат највисок хонорар. Не мора веднаш да ми одговориш, но да знаеш секогаш сум тука за тебе, ти си една искрена и добра душа“. Ме погледна и ме бакна срамежливо.
Јас облекувајќи се му кажав: „Знаеш Кико, малку ми е срам за тоа што се случи. Некако бев целата под притисок. Ти си имаш жена и две деца, не можеш туку така да прекинеш. Во ред е твојата понуда, но не знам што да ти одговорам. Ова за мене е завршено. Сега само сакам да си заминам од кај нив. Имам и друг избор, да се вратам назад, дома. Во моментов, сите сме вознемирени и не е време за вакви разговори“.
Тргнавме в болница. По пат молчевме. Кога влеговме во холот таму беа: Стефка, Елена, Миле, Кире и Џон. Тие седеа, а Миле разговараше со докторот. Кога влегов, Миле ме посочи на докторот. Тој крена раменици, се насмеа и си замина.
Миле се заврти кон нас и ни рече: „Ако денес и утре е непроменета ситуацијата, на Стив ќе треба да мислиме само на рехабилитација. Куршумот од градите е изваден, не повредил некој витален орган. Емили е добро. Најкритична е ситуацијата на Леа. Со оној завчерашен инцидент и таа е во оваа болница но е во бессознание. Брат ѝ и снаа ѝ ќе дојдат утре. Ќе ги сместиме кај нас, кај Леа е сѐ уште заклучено. Ситуацијата е таа. Членовите на бандата ги препознале од камерите кај нас и тие што нападнаа во се в затвор. Со нив е и водачот на бандата. Моментално сѐ е под контрола“.
Дојде сестрата. И реков да ме одведе кај Стив но таа кажа: На кратко ќе ве молам. Елена ја замоли и таа да дојде со мене да го посетиме Стив. Нѐ викна двете и влеговме. Стив лежеше и кога нѐ виде се насмеа. Елена сакаше да му рече нешто, но сестрата ја предупреди: „Само убаво разговарајте, без препирки“. Јас седнав на столот и тој ми кажа: „Извини Вики. Не замислував вака да биде. Навистина многу излезе работата од контрола“.
Климнав со глава. Не зборував ништо. Не сакав да бидам уплакана невеста. Но, солзите сами ми течеа. Не можев да ги сопрам. Течеа како да знаеја дека овој дел од животот заврши. Барем за мене. Сестрата ме изнесе надвор. Кога се вратив, Кико беше заминал. Миле му рече на Кире да ме однесе дома.
ТУЃИНКА
