„Ве молам, не им обувајте влечки на децата за на плажа“
„Без разлика дали се работи песок или камења, не ставајте влечки на нозете на децата“
Во поголемиот дел од човечката историја, одевме боси. Чевлите служеле само како заштита од студот, додека денес дури и бебињата носат чевли среде лето. Кога малите деца нон-стоп носат чевли, тоа не е добро бидејќи лошо се одразува на нивното држење на телото, развојот на стапалата и мозокот.
Треба да се укине злото наречено „папучи на плажа“, тоа го велам без никаква драма. Драмата всушност ја прават мајките кои на децата им ставаат обувки за местото каде што треба да бидат боси, „за на кутрите деца да не им се пикаат камчиња“.
Ова го пишувам од Комижа, каде што има прекрасни мали камчиња по плажите, опкружени со деца во тие гнасотии на нивните нозе. Мојата Мина и уште неколку „дивјаци“ докажуваат дека може да се оди бос, изгледа така гледаат на нас кога ќе видат дека нашите деца немаат заштита на нозете. Мина ме праша зошто луѓето одат на море по чевли. Реков дека не знам и додадов дека можеби ја повредиле ногата.
Знаеш, денеска на плажите има сѐ, ми објасни една мама која го слушна нашиот мал разговор. Таму нема шишиња, но замислете да згасне на еж.
Малку ги превртев очите под очилата за сонце и молчев за саркастичниот одговор што го имав во главата:
- Замислете, не знам како би го преживеале тоа...
Во тој момент Мина донесе нова школка што ја најде да ми ја покаже. Малиот прст на ногата и беше сè уште црвен бидејќи утрото го удри во карпа во морето. Тоа го решивме со две солзи, прегратка од мама и ветување дека наскоро ќе помине.
Бројот на сè поинвалидизирани деца околу нас е неверојатен. Родителите се обидуваат да ги заштитат од каква било непријатност.
Па не дај Боже да се качи на дрво и да го искине коленото, не дај Боже да му биде досадно на детето за секунда, не дај Боже нешто да го вознемири додека оди. Мајките од хеликоптери се таму за да ја подигнат секоја непријатност и да го покријат асфалтираниот пат до зрелоста со меки пердуви за да не им се повреди пиленцето.
Јас сум саркастична затоа што тоа е борба против многу глупости што ги гледам околу мене секој ден. А летен хит секако се влечките на плажа.
Да се биде бос е најдоброто чувство на светот. Слободни сте, ја допирате земјата и се чувствувате фантастично - не е без причина. Одењето бос има толку многу придобивки за стапалата и развојот на мозокот што треба да се препишува секојдневно како лек.
Стапалата се еден од најбогатите сензорни делови на човечкото тело. Тие се чувствителни на допир, а на нив има толку рецептори колку што нема 'рбетниот мозок. И невролошките патишта се градат со нови искуства.
Дозволувајќи им на децата да чувствуваат различни терени и текстури со нозете, ги учиме да бидат свесни за околината, да воспостават рамнотежа и координација и да градат невромускулна сила. Ако одат боси, ќе мора да го искористат целиот опсег на мускули, а тоа позитивно ќе влијае на зглобовите, сводовите и мускулите на нозете. Покрај тоа што ќе добијат прекрасна масажа на стапалата, нивните стапала ќе станат посилни и со помала веројатност да се повредат!
Дополнителна предност е што одењето бос опушта и го намалува стресот, а кога ќе го додадете мирисот и звукот на морето, сте стигнале до природен спа центар.
Без разлика дали е песок или камења, не ставајте влечки на нозете на децата.
Извор: zadovoljna.dnevnik.hr
