Никој не забележа дека сум недохранета. Како петнаесетгодишно дете, сама отидов во болница - ја раскажува својата животна вознемирувачка приказна, професионалната балерина на современ танц, кореографка и педагог, Ивана МилитеќПишкор.
На 15 години заболела од анорексија. Сега е возрасна и зрела жена, која сфаќа дека анорексијата не дошла сама од себе туку дека се поклопиле низа фактори.
Ивана била талентирана балерина, најдобра во својата генерација
„Моите проблеми започна во училиштето за балет. Балетот ми беше многу важен, па веројатно и затоа проблемот се потенцираше. Но, тој не единствениот виновник за мојата анорексија. Мислам дека проблемите започнаа од семејството. Но и тоа не е единствениот фактор, можам да забележам од денешна дистанца. Постојат предиспозиции за одредени нарушувања, како што се самата личност, амбициозноста, перфекционизмот, а балетот е идеална прилика во која може да го побарате совршенството и невозможното“ - заклучува танчарката.
Во болница отидов, бидејќи се сомневав на проблеми со метаболизмот. За среќа, докторката веднаш го воочи проблемот и одлучи да ме хоспитализира. Во тој момент, имав 40 килограми, а бев висока 176 сантиметри - се присетува Ивана. Таа додава дека лекарите заедно со родителите сфатиле дека има сериозен проблем. Таа додава дека психотерапијата е најважниот дел од нејзиното рехабилитирање.
Бидете трпеливи со децата и не плашете се да побарате стручна помош или совет, посебно акозабележите дека вашето дете има проблем. Обидете се да разговарате, но бидете тактични, не напаѓајте директно. Не срамете се да побарате помош или совет од стручно лице. Заедно, чекор по чекор, решавајте го секој проблем и во текот на целиот процес бидете силна поддршка на вашето дете. Многу е важно да се отпуштат емотивните кочници. Апсолутно невозможно е решение на проблемот без нив.
За анорексија, многумина велат виновни се родителите. Но, родителите не можат да го заштита своето дете од се, иако многу сакаат. Секоја болест е сплет на околности, па и анорексијата. Родителите го насочуваат своето дете, го сакаат и поддржуваат. Родителите мора да научат да ги сакаат децата онакви какви се.
Децата кои се склони кон анорексија, избегнуваат да јадат во друштво. Секогаш бараат причина зошто да не јадат. Некои деца јадат споро или џвакаат полека, па така не се забележува колку јаделе. Други имаат друга тактика. Во секој случај мора да се внимава.
Во болница отидов, бидејќи се сомневав на проблеми со метаболизмот. За среќа, докторката веднаш го воочи проблемот и одлучи да ме хоспитализира. Во тој момент, имав 40 килограми, а бев висока 176 сантиметри - се присетува Ивана. Таа додава дека лекарите заедно со родителите сфатиле дека има сериозен проблем. Таа додава дека психотерапијата е најважниот дел од нејзиното рехабилитирање.
Бидете трпеливи со децата и не плашете се да побарате стручна помош или совет, посебно ако забележите дека вашето дете има проблем. Обидете се да разговарате, но бидете тактични, не напаѓајте директно. Не срамете се да побарате помош или совет од стручно лице. Заедно, чекор по чекор, решавајте го секој проблем и во текот на целиот процес бидете силна поддршка на вашето дете. Многу е важно да се отпуштат емотивните кочници. Апсолутно невозможно е решение на проблемот без нив.
За анорексија, многумина велат виновни се родителите. Но, родителите не можат да го заштита своето дете од се, иако многу сакаат. Секоја болест е сплет на околности, па и анорексијата. Родителите го насочуваат своето дете, го сакаат и поддржуваат. Родителите мора да научат да ги сакаат децата онакви какви се.
Децата кои се склони кон анорексија, избегнуваат да јадат во друштво. Секогаш бараат причина зошто да не јадат. Некои деца јадат споро или џвакаат полека, па така не се забележува колку јаделе. Други имаат друга тактика. Во секој случај мора да се внимава.
