Дивата на златното доба многумина ја нарекуваат и најголема грешница на Холивуд: Нејзиниот живот бил филм и надвор од екраните

Добивај вести на Viber

Детали од животот на златната холивудска дива никого не оставаат рамнодушен

На денешен ден во 1908 година е родена една од најголемите филмски диви на сите времиња и често нарекувана првата дама на американската кинематографија - Бети Дејвис. Нејзиниот живот го следеле многу афери, а нејзината приказна и денес го буди вниманието на многумина.

Таа е родена во Лоуел како Рут Елизабет Дејвис од мајка Рут Фејвор и татко Харлоу Морел Дејвис кој бил адвокат.

Само една година по нејзиното раѓање, Бети ја имала сестрата Барбара, која ментално се разболела на седумгодишна возраст, а нејзините родители се развеле во 1915 година, а актерката заедно со нејзината мајка и сестра заминала во Ланесборо. За да може да ги нахрани и образува своите две ќерки, мајката на Бети се сели со двете во Њујорк, каде што почнува да работи како фотограф. Токму во Њујорк, Бети дошла до идеја еден ден да стане актерка.

Актерска кариера

Гледајќи го Рудолф Валентин во филмот „Четирите коњаници на апокалипсата“, Дејвис сакала да се занимава со глума и одлучи дека ако некогаш стане актерка, ќе се вика Бети. Мајка и ја поддржала во таа идеја и ја запишала на актерска академија, а цело време земала и часови по танц.

Во 1927 година, Бети не го поминала кастингот за актерската школа што ја сакала, но успеала да влезе во „Џон Мари Андерсон“, каде што покрај глумата студирала и танцување.

Таа и нејзината мајка пристигнале во Холивуд на 13 декември 1930 година. Ниту еден од агентите не бил на железничката станица за да ја пречека. Всушност, имало еден, но тој се вратил во студиото велејќи дека „не видел никој што личи на актерка“.

Четириесет години подоцна, таа се пошегува дека е „најчесната девица што некогаш чекорела по земјата“ и објасни дека петнаесет потенцијални актери биле „тестирани“ врз неа за филмовите што студиото ги снимало во тоа време.

- Ме ставија на каучот... Сите тие мажи мораа да легнат врз мене и страсно да ме бакнуваат. Мислев дека ќе умрам. Едноставно мислев дека ќе умрам – рекла тогаш таа, пренесув Википедија“.

Од 1931 година, кога дебитираше пред камерите, сними околу стотина филмови, единаесет пати беше номинирана за Оскар и двапати го освои: за „Опасно“ во 1936 година и „Језабел“ три години подоцна.

Меѓу нејзините најпознати филмови се „Човечки синџири“, „Темна победа“, „Писмото“, „Малите лисици“, „Се за Ева“ и „Што се случи со Бејби Џејн?“.

Најголемата, несудена љубов и четири брака

И покрај многуте искушенија во Холивуд, Бети успеала да ја зачува невиноста до брак. Така, во 1932 година се омажила за Хем Неслон, кој работел како пијанист во танцов оркестар.

Сведоците на овој брак рекоа дека Бети никогаш не била среќно мажена бидејќи нејзиниот сопруг не бил толку амбициозен како таа. Поради недостаток на љубов и желба да стане ѕвезда, во 1934 година Бети решава да ја прекине првата бременост.

Таа се заљубила во режисерот Вилијам Вајлер и забременила со него во 1938 година. Никому ништо не кажала, па повторно абортирала, а кога го завршила снимањето на филмот „Језабел“ ја завршила врската со него. Вајлер сепак бил нејзината најголема љубов, иако тоа никогаш никому не го признала.

Бет влегла во нови романси, а во 1939 година нејзиниот сопруг сфатил дека нема ништо од тој брак и се развеле.

Само една година подоцна, Бет се омажи за Артур Остин Фарнсворт, кој имал проблем со алкохолот и агресијата, а Бети, како што многумина велат, често го изневерувала.

Во октомври 1941 година станала првата жена на Американската филмска академија, а на таа позиција била само три месеци, бидејќи дала отказ. Често влегувала во расправии со режисерите, бидејќи секогаш сакала да смени нешто, па за време на снимањето на филмот „Стар познаник“ се обидела да го убеди младиот режисер Винсент Шерман да промени нешто во сценариото, но тој не ја послушал неа.

Бет тогаш го завела, што не ѝ било лесно бидејќи имал и сопруга и љубовница Џоан Крафорд.

Кога успеала да го заведе, Бети му рекла дека ако не постапи како што кажала, сè ќе и каже на сопругата. Тој, се разбира, ја послушал.

Бети станува вдовица во 1943 година откако нејзиниот сопруг умира под необјаснети околности.

Во 1945 година се омажила за седум години помладиот Вилијам Грант Шери, а во 1947 година ја родила ќерката Барбара, додека во 1950 година се разделиле поради несогласувања.

Истата година кога се развела, Бети се омажила за Гери Мерил и набрзо посвоиле девојка по име Марго, а потоа и момче по име Мајкл. Двајцата се опијаниле, се расправале и се навредувале, а биле во брак 10 години.

Во тоа време, Бети веќе го изгубила статусот на голема холивудска ѕвезда, па накратко се вратила во театарот во раните шеесетти години. Сепак, таа не издржа долго. Додека ја подготвувала претставата „Ноќ на Игуана“ во 1961 година, таа била груба кон колегите и режисерот Френк Корсар, кои неуспешно се обидувала да ги заведе.

Кога нејзината млада колешка Маргарет Лејтон добила најголем аплауз на премиерата, Бети збеснала и го напуштила шоуто.

Ривалството на векот

Џоан Крафорд е исто така една од најголемите женски ѕвезди на холивудската кинематографија.

Таа исто така доби Оскар и глумеше во голем број незаборавни улоги. Но, она што е најзапаметено кај двете од овие актерки е нивната повеќедецениска караница.

Нивната битка, која вклучуваше и професионални и лични незадоволства, беше поттикната само од индустријата. Голем дел од нивните постојани расправии се случуваа во таблоидите. Крафорд секогаш била помалку непријателски расположен од Бети, која знаела да биде многу незгодна.

Џоан Крафорд барала соблекувална до онаа на Бети во 1943 година и наводно и испратила бројни подароци и цвеќиња. Тоа било обид да се освои Бети и да се помират еднаш засекогаш.

Но, секој подарок бил вратен назад и двете никогаш не се помириле.

Мемоари на нејзината ќерка

Бет Дејвис имаше едно биолошко дете, ќерката Барбара, но не ѝ остави ништо бидејќи напиша биографија во 1985 година, опишувајќи ја како студена и ужасна мајка која на својата кариера и алкохолот им дава приоритет наместо на децата.

- Нејзината сопствена мајка рече дека е злобна од првиот ден. Сакала сè што е зло и мразела се што е добро, нежно и убаво. Таа уништила многу животи и на многумина им нанела болка. Сето тоа звучи смешно додека не го погледнете од христијанска перспектива – напишала Барбара, цитира „Холивудрепортер“.

Во своите мемоари, Барбара еднаш напишала за тоа како нејзината мајка постојано ја испрашувала за интимните врски, за несоодветните детали и дека е пијана секој ден, а знаела и да ја казнува со глумење на самоубиство.

За да и се одмазди за нејзиното несреќно детство, Барбара напишала мемоари токму во времето кога Бети била најслаба. Во тој момент на Бети и бил дијагностициран рак на дојка.

Поради мемоарите, Бети решила да ја избрише Барбара од тестаментот.

Бети последните години од животот ги поминала патувајќи низ светот, а во летото 1989 година, поради ширењето на ракот, тајно се подложила на зрачење во Лос Анџелес. Во септември, сепак, отпатувала за Шпанија, на филмскиот фестивал во Сан Себастијан.

Но, болеста ја совладала, па со приватен авион била пренесена во Париз, во американската болница во Неј-на-Сен, каде што починала на 6 октомври 1989 година, на осумдесет и една година.

Шест дена подоцна, таа беше погребана во семејната гробница, покрај нејзината мајка и сестра, на холивудските гробишта „Форест Лаун Меморијален парк“.