Еј Хрвати, уште сте живи? Колумна на Ведрана Рудан
Утрово бев во болница. Имав закажано кај д-р Брусиќ, легенда од Риека и Хрватска, кој може да биде светски, но не
сака, за во 08.15 ч. Стигнав четириесет и пет минути порано за да можам навреме да бидам на шалтер број 2.
На мој ужас, таму веќе чекаа орда луѓе. Требаше да дојдам во шест часот наутро. Шалтерот се отвора во осум. Има два за да се одвива сè побрзо. Еден се отвори во осум. Кога дојде мојот ред, медицинската сестра почувствува потреба да ми објасни колку е гужва затоа што „немаме луѓе“.
Пред преглед отидов да ми измерат притисокот и ЕКГ. Наутро пиев лек за намалување на притисокот, антиаритмик и апаурин. Залудно. Притисокот ми беше висок бидејќи бев сигурна дека нема да стигнам на преглед поради ужасната гужва што чекаше прием.
Стигнав. Неколку луѓе чекаа пред вратата на д-р Брусиќ, на кого ние неговите пациенти гледаме како на бог.
Не бевме нервозни. Добивање на лотарија е да се биде негов пациент. Да си имаш работа со лекар кој си ја знае работата, кој е трпелив и секогаш подготвен да му ја објасни болеста на пациент не е ништо помалку од чудо во Хрватска денес. Ја напуштив неговата канцеларија по којзнае кој пат, иако стара и болна, млада и здрава. Некако, вашиот живот добива смисла без разлика на годината на вашето производство.
И тогаш ти ѕвони мобилниот и другарка ми почнува да го цитира Пленковиќ. Не го следам она што го кажува големиот предавник на Хрватска, но одгласите на опасните глупости што ги исфрла секој ден сè уште допираат до мене.
Тоа што тој и неговата партија и го прават на Хрватска е неверојатно. Пациентот е опседнат со настаните во Украина. Опозицијата го отфрли неговиот предлог за обука на украински војници во Хрватска. Не поминува ден тоа да не им го стави под нос. Реже на нив и им ги спомнува нивните неродени внуци кои никогаш нема да им го простат тој „злостор“.
Секако не се работи за никакво кривично дело. Одлуката е првиот чин во историјата на хрватската опозиција кој е достоен за пофалба. Пораката до Пленковиќ и неговите насилници е многу јасна, војната меѓу Русија и Америка не е наша војна. За судбината на Украина треба да одлучуваат Украинците без помошта на Хрватска која е во катастрофална состојба.
Сепак, на Пленковиќ не му е грижа за Хрватска. Има само една мисија, да ги пушти во Европа и Америка до последниот жив Хрват. Ликот е циничен, ликот е одвратен, ликот е манипулатор, ликот мисли дека сите ние што не го следиме слепо сме предавници.
Зборувајќи за предавство. Каде беше господинот, големиот борец за слободата на Украина, во деведесет и првата? Слушнавме. Бил анемичен, затоа ја избегнувал војната. Што користел за подобрување на крвната слика во изминатата година? Очигледно со уништување на Хрватите.
Ова е веќе геноцид. Не убива со „третман“, нè изгладнува, ни ги брка децата и внуците од државата. Ни го одзеде јазикот. Сосема е нормално сите да влеземе во продавница или кафуле, а тие што работат таму немаат поим што сакаме. За да купиме кроасан, треба да ги користиме рацете, нозете или барем да ги знаеме основите на украинскиот јазик. Англискиот јазик тешко може да помогне.
Пленковиќ, кому му текна дека е татко на Украина, радосно повторува дека и да не обучуваме украински војници, сепак произведуваме муниција...
Не би поверувале. Наместо да направи се‘ за да се бори за животите на нашите граѓани во Хрватска, тој со нетрпение очекува да сее смрт во земја далеку од нас. За него, убивањето Хрвати на кој било начин е средство за... Што? Добивте нарачка од Зеленски? Билет за неговиот концерт со пијано и к*р?
Се зезам иако не ми е до зезање. Украина е во урнатини, луѓето трчаат со глава, но Украина е нападната од Русите. Ги „брани“ цел Запад на чело со Американците. Додуша, кога ќе заврши војната, нема да има Украина, но политичарите ќе најдат начин да ни објаснат зошто е тоа добро.
Господ да ми прости, никогаш не ме интересираше Украина. Заинтересирана сум за Хрватска. Предавникот Пленковиќ и неговите криминалци ја уништија Хрватска и не го интересира што мислат за него денес нашите внуци, ние кои немавме каде да бегаме.
Лицемер. Кој го спречува да оди во Украина, ако треба со голи раце да ги нападне омразените Руси, да умре за „демократија“?
Додуша, тоа би бил мал чекор за Украина, но огромен за Хрватска.
Извор: rudan.info
Фото: Youtube - screenshoot
