Еротски приказни: МОЈОТ ПРИЈАТЕЛ ЏЕМО
Станавме и сакав да одиме некаде на некое мирно место за да пиеме кафе. На мобилниот добив порака: „Вечерва сум блиску до тебе. Ако сакаш, можеме да се видиме, Џемо“.
Џемо беше еден од тие двајца бизнисмени со кои се гледав. Најверојатно, беше службено овде, па сакал да се видиме.
Алек ме погледна и јас му одговорив дека од работа ми е пораката во врска со проектот што го работиме. Потоа, му реков дека ме боли глава и го замолив да ме однесе до мојот стан. Тој ме донесе и веднаш си замина.
Му пишав на Џемо порака дека сум пред зграда за да ми прати адреса каде е за да се видиме. Тој ми ја пиша адресата на еден хотел што се наоѓа надвор од градот. Влегов в такси и отидов таму. Кога излегов од таксито, се занемев. Хотелот се наоѓаше в борова шума и со снегот изгледаше како да сум в снежна бајка.
Кога влегов во хотелот, Џемо седеше во фоајето и пиеше виски. Тој ме обожаваше и со него се согласувавме одлично. Секогаш ми велеше: „Инес, ти давам понуда кога и да посакаш да живееш со некого, би прифатил секогаш“. Тој многу ми угодуваше или едноставно умееше со жените. Ме стегна срдечно и топло и ми понуди виски, но не ми се пиеше. Инаку, имаше обичај да ангажира масерка од хотелот каде и да беше и потоа сите заедно водевме љубов што ми беше многу забавно и интересно.
Дојде келнерот и кажа дека масерката е во собата за масирање и дека нѐ чека. Отидовме таму. Џемо легна на стомак и масерката му ги масираше нозете и полека со рацете се движеше нагоре. Таа беше навистина добра во масирање. Во еден момент му рече да се сврти на грб, така тој и направи, а крпата му ги покри неговото „копје“ и препоните. Продолжи да го масира, а Џемо почна да стенка што од масирањето, што од возбуда.
Почна нежно да го гали помеѓу нозето, полека поминувајќи со прстите кон пределот помеѓу неговите „топчиња“ и анусот. Бидејќи нејзините прсти беа подмачкани, многу лесно се лизгаа по кожата. За тоа време, почнав да го галам по стомакот и полека му се приближував кон „органот“. Неговите нозе механички се раширија, а неговиот „орган“ почна да се исправа како вистинско „копје“.
Додека се обидував да го возбудам, масерката седна врз него. Таа почна да се извива околу неговото тело и во истовреме почна мене да ми ги масира градите. Раката на Џемо се најде во моето „меѓуножје“ и почна да ме гали. Масерката беше многу вешта и мислев дека ќе полудам од возбуда што од нејзините свиленкасти допири, што од допирите на Џемо. Тој во еден момент ја тргна од него и ме фати мене и ме седна врз него. Менувавме пози додека сите тројца не паднавме изморени и задоволни од играта. Масерката замина задоволна затоа што Џемо добро ја награди.
Јас и Џемо се качивме во неговата соба. Се одморивме и се договаравме кога ќе се видиме следен пат. Се познававме многу време и јас не го чувствував како некој непознат човек, туку како пријател и со него многу професионално се однесував. Сакав да си одам во мојот стан. Имав некоја потреба да заминам. Се разделив од Џемо, фатив такси и се вратив дома.
Влегов дома. Мојот стан беше мало и убаво катче. Го средував со многу љубов и со многу стил. Секој дел од мебелот го одбирав да биде и стилски и функционален. Сѐ беше во сина и во црвена боја. Имаше мала спална соба и дневна соба со кујна заедно. Од дневната соба имаше мала тераса од која имаше убав поглед. Имав ставено маса и столчиња каде што одвреме-навреме пиев кафе или седев за да му се воодушевувам на убавиот пејзаж.
Кога влегов беше темно, меѓутоа имав желба и отидов на терасата за да ја погледнам околината. Под уличните светилки блескаше убава снежна бајка. Само снегот можеше да ги преоблече зградите и да ги преобрази покривите на зградите и куќите како бели печурки, дрвјата да ги облече како госпоѓи, а имаше и неколку Дедо Мразовци кои ги правеле децата.
Погледнав низ прозорците и насекаде имаше светло. Замислував како снегот им ја трга монотонијата на возрасните со тоа што им е мерак да седат дома, греејќи се на огнот и пиејќи топол чај со своите најмили.
Размислував за нашата турбулентна врска со Алек. Не знам како да ја опишам. Ние луѓето сме многу сурови. Бараме од другите нешто што ние не го правиме. Ѝ кажувам на Мина да стави точка на нејзиниот интимен живот и да започне повторно, а што правев јас? Мојот проблем беше уште поголем, а не го решавав. Секогаш кога има некој проблем, веднаш реагираме и му велиме да пресече и тоа храбро и енергично. Тие да бидат храбри, силни, решителни, а ние?
Мислите ми ги прекина ѕвонењето на мобилниот телефон. Се јави комшивката Мина. Ми рече: „Инес, те видов кога дојде. Многу е доцна и ти си изморена, а и ние. Меѓутоа, сега се враќавме со Лука и ги виде сите деца во паркот и сака да одиме. Лука колку се радува на снегот и ако реши знаеш колку е настојчив. Ете сега се подготвуваме да излеземе. Те чекам да слеземе во паркот за да поуживаме на снегот“.
Бев преморена, но веднаш прифатив бидејќи искрено кога ми го спомена Лука, се споредив со самата себе. За мене снегот уште од дете предизвикуваше вистинска ерупција од емоции. Можеби и за Лука предизвикува пријатни емоции и сакав да му ја исполниме желбата а и ние ќе подишеме свеж воздух. Покрај тоа, сакав да разговарам и да ѝ се исповедам на Мина.
Се договоривме да се чекаме пред нашата зграда. Кога слегов, Лука и Мина веќе беа слезени и ме чекаа со санка до нив. Се изнасмеав кога ги видов за тоа како веднаш ја нашле санката. Кога ме виде Лука потрча и ме прегрна искрено, детски и од срце. Отидовме во паркот за да се забавуваме.
СОСЕТКИ
