Добивај вести на Viber

Кога две личности се во фаза на запознавање, има моменти што се многу значајни, посебно во периодот на зближување. Адаптацијата на еден кон друг ќе биде полесна кога ќе се најдат и кај двајцата слични навики и слични особини. Најбитно е двајцата да посакуваат средба помеѓу нив и кога таа ќе се случи, радоста да биде обострана и двајцата да уживаат во заедничките интимни моменти.

  А ние со Барни без многу вовед ја започнавме нашата врска. Вечерва и интимно се зближивме и речиси стигнавме до врвот да си ги запознаеме своите тела, мирисот на нашите тела, нашите страсти и копнежи. Заѕвони мобилниот телефон. Навистина прекрасно беше сѐ додека не се јави некој инспектор Соер и нѐ прекина во водењето љубов со зборовите: „Да знаете дека вечерва се случи нешто. Не знам каде сте, но ние сме веќе во клиниката, дали може да дојдете овде? Мора да разговараме“.

  Кога му потврдив дека за кусо време ќе бидам таму, гласот толку ми се тресеше, што едвај прозборував. Нозете ми се тресеа и седнав на креветот. Барни седна до мене. Полека се смирував и почнав да се смеам: „Барни, ние сме како средношколци, нè фатија на дело. Требаше да ти објаснам за што станува збор, меѓутоа таа тема всушност и не е интересна, а всушност и не те засега“.

  Барни не ме слушаше бидејќи беше многу повозбуден од мене. Ми климна со главата и продолжи да ми го гали лицето со неговите меки прсти. Ми ги ставаше в уста што еден по еден му ги лижев. Почувствував нежни допири на лицето од неговиот врел јазик. Со јазикот се движеше накај ушите и нежно ми ги грицкаше. Потоа продолжи кон вратот, а раката полека му се спушташе на моите гради. Нежно ми ги галеше брадавиците – едната, а потоа другата.

  Почнав да стенкам кога со јазикот се упати кон моите разуздани брадавици. Седејќи ме повлече кон него и малку се подисправив, ја ставив раката помеѓу неговите нозе, му го помилував неговиот набрекнат „орган“ и му го фатив задникот. Ја здогледав фотелјата, рипнав и седнав на неа. Го повикав заводливо Барни да дојде кон мене.

  Во еден момент тој застана и се наведна кон мене. Ме бакна сочно, ме фати за нозете, ми ги рашири и го држеше својот „орган“ додека да „влезе“ во мене. Буквално десет секунди после тоа, едвај се воздржував да не врескам. Во еден момент, ме зграпчи за задникот и ме крена од фотелјата. Почна да „влегува“ и да „излегува“ од мене сѐ побрзо и побрзо. Јас се издигнував и се припивав кон него, сакав целосно да ги спојам нашите тела, нашите дразби и чувства. За кусо време, неговата сперма почна да ми го прска лицето.

  Ми проструи низ телото неопишлива топлина, а Барни се тргна и легна врз спалната. Веднаш влегов да се истуширам. Кога излегов, Барни ми се заблагодари за убавиот секс и влезе на туширање. Тргнавме и по пат ми се јави Ема да ми соопшти дека сите се во канцеларијата на директорот Руди Кес и ме чекаат. Ѝ кажав дека доаѓаме и прекинав.

  На Бруно му реков дека другпат ќе му објаснам за што ме бараат инспекторите, дека приказната е долга дека и веќе не ми значи ништо, а и сега ќе слушне од инспекторите за што се работи.

  Немав желба да зборувам за минатите настани и не сакав да си го расипувам расположението. Бруно пушти музика во колата и уживавме.

  Започнав нов живот и сите тие настани веќе ми се чинеа многу далеку и сакав еднаш да завршат за да не се малтретира никој од нас. Кога постои некоја врска или се организира некој настан, многу зависи од тоа како започне, а тие започнаа хаотично, со разни уцени и малтретирања, и така ќе завршат. Ќе прифатев каков и да беше исходот, само да заврши ова.

  Директно отидовме кај директорот. Таму беа главниот полициски инспектор, Ема и уште тројца инспектори, кои разговараа. Кога влеговме, прекинаа и седнавме. Бруно сакаше да излезе, но му кажаа и тој да остане.

  Веднаш, инспекторот Соер почна да ми зборува: „Госпоѓо Нада, денес во полициска акција се обидовме да го уапсиме бегалецот Хуго со неговите придружници. Беа скриени во еден напуштен голем хангар. Сакавме живи да ги фатиме, меѓутоа не успеавме. Тие поседуваа многу муниција и први започнаа да пукаа врз нас. Моравме да им возвратиме. Бруно беше тешко ранет и кога се доближивме до него, тој го изговори вашето име и почина. Имаше доста прашања на кои баравме одговори, но не ги дознавме од Хуго. Затоа сме дојдени. Сега сѐ заврши, меѓутоа, сепак ве прашувам дали имате некои сознанија за тајната организација на Хуго?“

  Сите очи се вперија во мене. Бев потоната в мисли и искрено ми беше жал за Бруно. И тој замина без поздрав. Всушност, со сите кои се разделив во мојот живот, не успеав да се збогувам.

  Потоа, почнав да раскажувам сè како што беше. На сите прашања им одговарав точно, кусо и прецизно. Тие беа известени за сѐ, но сигурно сакаа да земат исказ и од мене. Потоа, инспекторите рекоа дека и додека ме чекале, Ема и Кармен ги прашале претходно и тие го кажале истото. Инспекторот Соер ми потврди: „Додека ве чекавме, Ема и Кармен ни објаснија сѐ. Сите три ја кажавте вистината. Жалам што сте се здружиле со погрешни луѓе. Значи за памет, внимавајте во иднина со какви луѓе се запознавате и се дружите“.

  Го погледна Бруно и му рече дека го познавал. Кусо поразговараа и навистина – во некој случај Бруно бил сведок, а инспекторот го запомнил. Тие се поздравија и заминаа. Директорот Руди нѐ искара во стилот на инспекторот: „Девојки, со ова завршивме. И во иднина, ве молам информирајте се со кого се запознавате. А на Ема и следува заслужен одмор. Ѝ резервирав карта за да си оди дома со првиот лет за да се одмори и за да си го види синчето. Ајде сега, одете и терајте си ги обврските“.

ПРИЈАТЕЛКИ

Прочитајте ги и другите колумни на Пријателки:

Еротски приказни: ОСТВАРЕН СОН

Еротски приказни: НА ПОВРШИНА ИСПЛИВУВА НЕШТО НОВО