Јеротиќ: Ако детето е немирно, пуштете го, често таквото дете е интелигентно и бистро

Верувам дека многу мало дете гледа нешто повеќе и подалеку од било кој возрасен. Зарем понекогаш не изгледа дека не ги ни гледа цртите на нашето лице, како што ќе гледа подоцна како возрасен, туку дека гледа нешто во нас што е зад лицето.

Забраната, познатата забрана. Во семејството, ако таткото или мајката му рекле на детето „не прави го тоа“ или „не го јади тоа“ или „мора да излезам сега, имаш многу играчки во собата, но внимавај на оваа играчка, може да ти донесе некаква неволја“ или „имаш многу разновидни плодови, но не јади ова овошје, ќе ти биде лошо“, е токму тоа ќе го направи детето кога ќе му се каже „не“. Имаме, носиме постојана потреба да ја прекршиме забраната. Но, ако таткото или мајката го кажале тоа во целосна љубов - јас стојам на тоа, не е голема бројка затоа што треба да биде полна со љубов - ако му рече „не го прави тоа“ во љубов, без тронка желба да му се покорува по секоја цена, детето нема да направи ништо лошо.

Ако детето е немирно, пуштете го, често таквото дете е интелигентно и битро битие. А родителите, во незнаење, мирното и послушно дете го нарекуваат „моето добро дете“, но детето всушност е исплашено и несигурно. Секако, се раѓаат некои добри деца кои едноставно се такви, иако се снаодливи и паметни. Голема грешка е што немирното дете е тепано, а најчесто е интелигентно дете. И таа интелигенција не му дозволува лесно да прифати сè што ќе му се каже.

Бев немирно дете и никогаш не бев одличен ученик. Во средно бев многу добар, добар, имав петка по веронаука и историја. Имав тројка по математика и физика. Мојот пријател, кој денес е познат писател и преведувач, на час по хигиена пушти гулаб од последната клупа во средно училиште. За малку ќе го избркаа од училиште. Доби опомена од класниот раководител, опомена од директорот и опомена од наставничкиот совет пред да биде избркан од училиштето. Ова се мали шеги кои често ги издаваат интелигентните деца. Денес за многу поголеми и тешки прекршоци кои немаат врска со интелигенција, казните се многу полесни.

***

Детето се раѓа многу сложено. Да не ги плашам младите, но фетусот памети сè. Многу е важно мајката радосно да го носи детето. Бидете внимателни, радосно и весело не е исто. Треба да носи, колку што може, со радост. Се разбира, таткото е исто така многу важен. И двајцата треба подеднакво да сакаат дете. И не е важно само како се храни мајката за време на бременоста, многу е важно и како се чувствува, бидејќи таа ги пренесува своите чувства на плодот. Знаете како кога мајката е лута детето се крие на крајот од постелката, а кога е среќно детето се качува кон срцето. Тоа е снимено од научници.

***

Детето до крајот на третата година е впивачки ум, како сунѓер. Колку само најмногу тогаш треба да се сакаат таткото и мајката! И нека биде така пет години, па потоа нека има неколку расправии, но првите три до пет години, и заради детето и заради себе, за детето да ја види и впие љубовта на таткото и мајктаа. Сценариото ќе остане, па ќе бараат во бракот да го повторат она што го доживеале во првите три до пет години, и доброто и лошото!

Владета Јеротиќ

Извор: Zelena učionica