Пишувањето како движечка сила на Сања Поповска во борбата против мултиплекс склероза

„Сакам да им порачам на сите борци против мултиплекс склерозата, да не се кријат повеќе, нека мс не биде повеќе табу тема. Да размислуваат позитивно и да го живеат најдобро својот живот. И во никој случај да не ги слушаат гласовите во нивната глава. Слушајте го срцето и борете се за вашите соништа. Борбата во животот се исплаќа. “, вака го започнува разговорот со нас писателката Сања Поповска, која е инспирација за многу жени кои како и неа, се борат со мултиплекс склерозата.

„Портокаловата марама“, е насловот на најновата нејзина книга, продолжение на романот„Девојката со портокалова марама“.

Првата книга на Поповска беше збирката раскази ,,Подарок за ангелот“.

Во книгите на Поповска се пронајдоа сите борци во борбата со мултуплкекс склероза, кои собрале храброст да и пишат на Поповска, да се сретнат со неа и да разменат искуства. Пораката што сака да ја упати до сите борци е да не се откажуваат од животот, да не ја губат волјата, да не ја одбиваат поддршката од најмилите, да ја прифатат реалноста и да бидат позитивни. Нејзиниот роман стана движечка сила меѓу лицата со мултиплекс склероза.

Таа истакна дека и новото дело им го посветува на сите жени лавици кои во изминатите години ги сретнувала низ болниците. Главен лик во книгата е Ања. Во првиот дел, каде и започнува се, таа е обична девојка, битолчанка, која има свои мечти и цели во животот. Во вториот дел од романот, односно во ,,Портокаловата марама“, таа се помирува со нејзината болест, дури и работи како психолог. Инспирацијата за книгата била од самите читатели.

После првиот роман, ,,Девојката со портокалова марама“, таа со уште неколку членови формира здружение ,,Гласно за МС,, - Битола.,Да ги срушиме сите табуа и да се бориме за нашите права“, вели Сања и додава: „Еден од најголемите проекти за кој се бориме и најискрено се надеваме дека ќе успееме е терапиите кои се примаат исклучиво во Скопје, да се примаат и во Битола. Затоа апелирам, како претседател на здружението ,,Гласно за МС,, - Битола, сите кои страдаат од мултипна склероза, да се приклучат кон нашето здружение бидејќи колку ве имаме повеќе како членки , толку се поголеми шансите нашите идеи да станат реалност“.

Официјалната промоција на книгата е на 13 ти март.

* Но, да започнеме од почеток, да ја запознаеме главната хероина во книгите. Која е всушност Ана?

- Ќе се обидам да ја претставам преку двата романи. Во првиот, каде и започнува се, таа е обична девојка, битолчанка, која има свои мечти и цели во животот. Студира психологија и се стреми кон тоа еден ден да стане психолог. Но, животот има други планови за неа во кои ќе ја доведе со тешка борба да го постигне тоа што го посакува. Откако ќе ги изгуби нејзините родители, борбата со егзистенција, разделбата со нејзината пријателка , таа се соочува и со болеста мултиплекс склероза, секако и со останатите аксесоари која си ги носи болеста со себе. Анксиозност, депресија, фобија ...Но,како што велат: ,,Секое лошо ,за добро е...,, таа се запознава со нејзиниот иден сопруг, кој патем, е нејзиниот психолог. Живеат во Скопје, имаат едно дете  и посетува центар за рехабилитација за да може да се помири со се што и приредила судбината. Низ тие сеанси, сфаќа колку и недостига родниот град , Битола. После години опоравување покрај семејството кое го создала , таа се враќа во Битола, знаејќи дека таму е лекот за нејзината душа. Во вториот дел од романот, односно во ,,Портокаловата марама,, таа се помирува со нејзината болест, дури и работи како психолог кој им ја лечи душата на другите но не може и својата. Таа се бори со останатите демони, анксиозноста и гласовите во нејзината глава. Во овој роман, повеќе акцент му ставив на нејзиниот сопруг за тоа како изгледа една љубов и поддршка кон саканиот и со тоа како љубовта може да победи се. 

* Од каде инспирацијата за вториот дел на книгата?

- Инспирацијата за вториот дел на книгата дефинитвно го имаат читателите. Сите тие позитивни критики ,импресии и читањето во еден здив , ме натера да им украдам уште повеќе воздишки. ,,Портокаловата марама,, , затоа што портокаловата боја е бојата на мултиплекс склероза и на сите мс борци .

* Колку пишувањето Ви помага полесно да се справите со оваа болест?

- Пишувањето е моја страст уште од мали нозе. Кога пишувам се исклучувам од реалноста и влегувам во некој сосем поинаков свет, соживувајќи се со секој лик од мојата приказна. Во тој свет, сум комплетно здрава и доволно моќна да направам се. 

„Портокаловата марама,, е всушност моја трета книга а втор роман. Мојата прва книга беше збирка раскази кое го носеше името ,, Подарок за ангелот,, и оваа книга си има посебна приказна. А пишувањето за Ања започна во 2019 година, кога и го добив првиот симптом и бев на испитувања во болницата ,, Мајка Тереза,, во Скопје. Таму болничката соба ја делев со премногу младата дваесетгодишна девојка Луна Мичевиќ, на која и ја дијагностицираа оваа болест. Гледав и други кои доаѓаа на терапија, која во поблаг а која во полош стадиум и морам да признаам дека и за мене сето тоа беше ново и непознато и прв пат слушав за тоа.Откако почнав да ,,гуглам,, за оваа болест , се роди и идејата за роман. Роман, кој го посветив на мојата пријателка Луна Мичевиќ , со кој сакав да и ја пружам мојата поддршка бидејќи знаев дека празните зборови не вредат ништо. Но, некој да напише книга и да ти ја посвети токму тебе,е нешто повеќе од само утешни зборови.Но,сето тоа премина во нешто поголемо. Тука се пронајдоа сите мс борци , кои собраа храброст да ми пишат, да се сретнеме и да си размениме искуства на кои верувам на сите ни беше многу подобро.

* Вие сте дел од здружението Гласно за МС. Како се справувате со терапијата на оваа болест и колку е значајно отворено да се зборува на оваа тема?

- Јас лично,не се страмам да зборувам на оваа тема. Напротив, треба гласно да се зборува за ова а со тоа да се разбуди и свеста на народот.После романот, ,,Девојката со портокалова марама,, решивме да оформиме здружение во Битола,да ги срушиме сите табуа и да се бориме за нашите права. Јас, како поединец не би успеала сама ,доколку својата рака не ми ја подаде Снежана Пресилска кај која не постои ваква дијагноза, но постои широко и хумано срце. Заедно, со уште три храбри жени кои доброволно се приклучија во нашиот тим,Јулијана Лазаревска, Наташа Кузмановска и Билјана Лазаревска, го оформивме ,,Гласно за МС,, - Битола. Еден од најголемите проекти за кој се бориме и најискрено се надеваме дека ќе успееме, е терапиите кои се примаат исклучиво во Скопје, да се примаат и во Битола. Бидејќи реално, патот до Скопје е трошок, а ние сакаме да ги ослободиме нашите мс борци баш од тие трошоци и да ги добиваат своите потреби токму во својот град. Затоа апелирам, како претседател на здружението ,,Гласно за МС,, - Битола, сите кои страдаат од мултипна склероза, да се приклучат кон нашето здружение бидејќи колку ве имаме повеќе како членки , толку се поголеми шансите нашите идеи да станат реалност.

* Што би им порачале на сите оние кои поминуваат низ истото што  и Вие? Која е Вашата порака?

- Тоа што сакам да им го порачам на моите мс борци е да не се кријат повеќе, нека мс не биде повеќе табу тема. Да размислуваат позитивно и да го живеат најдобро својот живот. И во никој случај да не ги слушаат гласовите во нивната глава. Слушајте го срцето и борете се за вашите соништа. Борбата во животот се исплаќа. 

Неда Маретиќ