„Да се ​​прекоруваме малку повеќе и да не дозволаме страстите да се наметнат“: Отец Предраг за суштината на постот

Добивај вести на Viber

Отец Предраг Поповиќ, зборува за важноста на Велигденскиот пост, но и за литургијата, како и зошто Бог ги поставува искушенијата пред нас.

Отец Предраг посочува дека Бог не нè испрати на земјата за да бидеме безгрешни или постојано во молитва, тој не‘ испрати на работа и да се вработиме. Затоа, шест дена се посветуваат на работа, а седмиот ден е Божји ден, ден за одмор и семејство, а еве дали е грев да се работи на датум облежан во календарот со црвено или тоа е наше оправдување за неработење.

- Тоа е прашање како пилето и јајцето, кое е постаро. Ако кажете дека можете да работите во недела ќе имате проблем, ако кажете дека не можете ќе имате проблем. Во основа, во таа заповед за работата и безделничењето, го имаме евангелието за триење класови во сабота, кога Христовите ученици биле гладни и откинувале пченка. Ова се смета за физичка работа, за да се јаде, но Господ ги прекорува, вели, лицемери се, рече отец Предраг.

Тој исто така сподели приказна за жена која била опседната и врзана со сатанистички синџири, а сите само поминале покрај неа. И, тогаш Христос ја стави во средината на храмот и ја исцели пред сите, па сите го нападнаа како што му беше дозволено да го прави тоа во сабота. Значи, што е правилно?

- Во заповедта се вели: работете шест дена, завршете ја целата своја работа, а седмиот ден посветете му го на Господа, вашиот Бог. Значи, работиме од понеделник до сабота, во сабота го завршуваме она што го имаме и во недела одиме во црква на литургија, а потоа кога ќе дојдеш дома посветуваш време на семејството.

Тој продолжи да споредува како се переле алиштата во минатото и како е денес. Порано траеше цел ден, водата се загреваше, па се вареше, се мешаше...

- А денес, ги ставаш алиштата во машината, го притискаш копчето и оди во црква. Зошто е грев?

Се наближува пролетта, денесзапочнува Велигденскиот пост, а отец Предраг еднаш рече дека тоа е како „духовен маратон“.

- Великиот пост е време за размислување за вашиот живот. Како што зборувавме за моето детство, можеме да зборуваме и за моето вчерашно, твоето, за да видиме дали сум го направил тоа добро, да си ја зголемам молитвата, да се прекорувам уште малку, да не дозволам да ми се множат страстите. Постот му доаѓа како еден вид период кога повеќе одиме во полето на нашата душа, во овоштарникот и зеленчуковата градина и почнуваме уште малку да го исчистиме тој плевел во нас, вели отецот и открива повеќе за исповедта и искушенијата.

Тој посочи дека тоа е како да се исповедаме за лошите работи што сме ги направиле, но постот не е само тоа.

- Ја забораваме важната димензија на постот, не признавањето на гревовите, туку исповедањето на верата, љубовта и надежта.

Тој, исто така, посочи дека не погрешил само оној што не работел, и нормално е секој понекогаш да греши, а Божјите искушенија што ги става пред нас се таму за да ја тестираат нашата вера. 


Фото: Youtube - screenshoot

Извор: блицжена