Третман на уринарни инфекции во бременоста
Асимптоматската бактериурија е состојба при која има присуството на бактерии во урината. Тоа е состојба во која уринската култура открива значителен пораст на патогени, кој е поголем од 100.000 бактерии / мл, но без симптоми на инфекција. Ова е вообичаено за време на бременоста. Бактериуријата за време на бременоста може да се класифицира како асимптоматска бактериурија, инфекции на долниот уринарен тракт (цистит) или инфекции на горниот уринарен тракт (пиелонефритис). Бременоста ја зголемува прогресијата од асимптоматска до симптоматска бактериурија, што може да доведе до пиелонефритис, ризик од предверемен пораѓај, ниска родилна тежина што резултира со повисоките стапки на смртност кај фетусот. Најголемиот фактор на ризик за пиелонефритис е асимптоматска бактериурија. На пример, во една студија 24,8% од бремени жени чија асимптоматска бактериурија не била третирана се развил пиелонефритис, во споредба со 3,2% од оние кои биле третирани. Е.коли е одговорна за дури 80% од инфекциите на уринарниот тракт. Klebsiella, Enterobacter и Протеус видовите како и ентерококи ретко предизвикуваат некомплициран цистит и пиелонефритис.
Задржувањето се јавува поради хормонално проширување на мочоводот и лошата подвижност како и притисокот на матката на мочоводот. Сите бактериурии во бременоста треба да се третираат, а изборот на антимикробна заштита во бременоста треба да ја одразува безбедноста за мајката и за фетусот. Според клиничката слика, периодот на бременоста и антибиограмот, се препорачуваат следните антибиотици, Ceftibuten, co-amoksicilin, nitrofurantion, amoksicilin, fosfomicin, со тоа што fosfomicin, може да се дава во тек на цела бременост. Рутински скрининг за асимптоматска бактериурија се препорачува на на почетокот на бременоста. Жените со бактериурија, потврдени со втората уринарна култура, треба да се третираат и да повтори тестот за уринкултура културите на урината при секоја посета до породувањето. Важно е да се напомене дека симптоматската уринарна инфекција може да се помеша со други чести симптоми на бременоста поради физиолошки промени. На пример, гадење поради зголемувањето на нивото на hCG и фреквенцијата на мокрење поради притисок врз мочниот меур и зголемениот волумен на телесните течности може да бидат нормални наоди за време на бременоста, но, исто така, би можеле да означат ИУТ. Ова значи дека знаците и симптомите може да бидат погрешни.
Д-р Гордана Шалиевска специјалист гинеколог
фото: unsplash.com
* ПР - објава
