Децата не го зацврстуваат бракот. Ако е добар, тој може да стане подобар со децата. Ако е лош, може уште повеќе да се влоши. Стабилните бракови се стабилни без разлика на тоа колку деца има. Значи, детето е онакво каков што е и бракот.
Она што ќе направи детето да се развива погрешно е недостаток од топлина, сигурност и авторитет кон родителите. Ако детето на почетокот е беспомошно, тоа нема да ја добие потребната сигурност и грижа од родителите. Тоа нема никаков друг критериум за вредност освен признанието кое го добива од својата околина.
Едно дете го прифаќа другото такво какво што е. Возрасните се гледаат едни со други како што другите очекуваат тие да бидат. Или пак, се гледаат онака како што тие сакат да бидат. А бидејќи се уверуваат дека луѓето не се такви, тие критикуваат и не ги прифаќаат останатите во своето вистинско светло.
На малите деца повеќе од сè им е потребно внимание, друштво, заштита, морално охрабрување и љубов. Се претпоставува дека љубовта се раѓа во раната животна фаза кога детето ќе сфати дека неговата потреба за сигурност е релативно задоволена. А најважно од сè, таа потреба ја задоволила мајката со нејзините несебични чувства.
