Фатма прв пат ја гушна Лидија, која го има црниот дроб на нејзината покојна ќерка: „Како да ја гледам мојата Лејла“

Добивај вести на Viber

Лидија Стојановиќ на 11-годишна возраст се заразила со автоимун хепатитис. Трансплантацијата на црн дроб била нејзината единствена надеж за преживување, а потоа на Богојавление 2018 година го добила повикот што го чекала. Истовремено, во Бјелина, Фатима и Касим Емшија ги доживуваат најтешките моменти во животот. Нивната ќерка Лејла ненадејно умира поради мозочно крварење. Во најголема болка решаваат да и ги остават органите во аманет, а Лидија го добива црниот дроб. По шест години, судбината договорила средба на Фатима и Лидија. Сакавме да бидеме сведоци на тоа и да ги слушнеме нивните први впечатоци.

Сеќавањесе на Лејла. Солзи поради загубата. Насмевка за спас на млад живот. Цврсто држејќи се за раката. Емоции кои незапирливо растат без да сакаш да ги контролираш. И ние сме сведоци на сето тоа, обземени од необјасниви чувства, додека седиме во собата на Лејла и разговараме со Лидија и Фатима за денот кој бил пресуден и за двете. Тој ден ги спои и тие насмевки и солзи на лицето на мајката која ја загуби ќерката на само 20 години беа своевидно олеснување - барем неправедното предвремено заминување на нејзината единица не беше целосна загуба. Една млада, убава и прекрасна девојка продолжи да живее благодарение на нејзината Лејла. Сега конечно се сретнаа.

„Конечно можев да ја гушнам и бакнам“

- Пред да се сретнеме, се слушнавме многу пати и кога се видовме во живо, имавме впечаток дека веќе се познаваме, но среќни сме што конечно имавме можност да се гушнеме и бакнеме – ијзавиле Фатима и Лидија Стојановиуќ со треперлив глас, а ние не можевме да го оставиме впечатокот колку личат Лидија и Лејла.

И дека не е само физичката сличност која ги поврзува Лидија и Лејла, Фатима откри - жена со мирна природа, голема емпатија и огромно срце.

- Тие двете имаат многу слични карактеристики. И двете се емотивни. Лејла сакала и хуманитарна работа. Беше весела како што е сега Лидија - вели Фатима.

И тогаш и двете се сетија на тој кобен 18 јануари 2018 година. Од болницата Лидија ја известиле дека се појавил донатор и дека се работи за млада девојка која трагично го загубила животот. Таа девојка билаЛејла.

Таа само ми рече: „Мамо, имам силна главоболка“

- Лејла тој ден требаше да биде во Тузла. Студираше новинарство и требаше да има испит, но си дојде поради свадбата на нејзината братучекта од тетка. Ми ги покажа сликите од свадбата, ручаше, се пресоблече малку да се одмори и вечерта да оди на забава. И само одеднаш таа доби главоболка. Таа ми рече: „Мамо, главата ме боли многу, а вратот ми е вкочанет“. Набрзина го повикав сопругот и такси да одат во собата за итни случаи. Таа веќе не можеше да издржи. Кога стигнавме во болница, таа беше во кома. Сопругот прашал дали може да оди понатаму, а докторот дозволил само ако може да го поднесе патувањето. Тогаш на сопругата и рекле дека пукнала аневризма, односно дека дошло до излевање на крв во мозокот.

Заминаа за Белград. Лејла во кома, во брза помош, а Фатима во автомобил, со сестрата на Лејла, Алиса и нејзиниот сопруг.

-Пред Ургентниот центар во Белград не чекаше нашиот братучед Драган, кој ни кажа дека Лејла веќе ја прегледале, дека е во лоша состојба. Се надевавме дека ќе преживее. Но, докторот во Белград не се двоумел. Рече дека мозокот плива во крвта и дека ќе остане таму на апарати - со треперлив глас раскажува Фатима Емшија.

Следниот ден ги известиле дека мозокот повеќе нема никаква функција и дека нема потреба Лејла повеќе да биде на машина. Потоа беа прашани за донирање органи. А Лејла како да претчувствувала,еднаш и кажала на мајка си дека на овој начин би сакала да спаси нечиј живот и дека тоа е многу хуман гест.

Желбата на Лејла беше да ги донира своите органи

- Отидов да ја видам Лејла и во тој шок веднаш се сетив на тој разговор. Го контактирав сопругот и им кажав на лекарите дека можат да донираат органи - црниот дроб и бубрегот на Лејла. Срцето долго време беше на вентилатори и беше оштетено. Да не ме прашаа тоа, подоцна ќе зажалев бидејќи знам дека тоа беше нејзина желба - се сеќава Фатима, а Лидија (34) која минатата година ја доби престижната титула „Нај жена Блиц жена“, додава дека таа е горда што ѝ е дадена можноста да има таква прекрасна девојка да продолжи да живее со неа и нејзиниот сон сега конечно се оствари откако ги запозна луѓето кои ѝ овозможија да живее и имаше можност да им се заблагодари.

И само душата на Фатима знае како се чувствувала во тие моменти кога се простила од својата ќерка, која таа и нејзиниот сопруг се обидувале 12 години да ја добијат и која била единствената светлина во нејзиниот живот, и решила да направи таква возвишена и хумана одлука.

Лидија и Фатима за прв пат разговарале на телефон во јуни годинава, откако ќерката на кумот на Лејла ја контактирала Лидија на Инстаграм и побарала контакт. Се слушнале на телефон и колку и да се труделе да бидат силни и да разговараат без солзи, и двете веднаш се расплакале. Средбата во живо беше уште поемотивна.

„Лидија сега е како наша“

- Губиш некој без кој не можеш да си го замислиш животот, но свесен си дека нема спас. А кога е, зошто некој друг да не добие шанса да живее. И сега тука е нашата Лидија. И кога ја видов за прв пат, почувствував мало олеснување. Како да ја видов ќерка ми - вели оваа храбра мајка, на која и требаа три години да најде сила и да ги бара оние во кои живее дел од нејзината Лејла, се додека минатата година нивната роднина не ја слушна приказната на Лидија на телевизија, кога двете стапиле во контакт и сега конечно се сретнале.

- Таа сега е како нашата. Верувам во Бог и судбина. Да беше Лејла тој ден во Тузла, таму ќе се случеше се и можеби некој друг ќе беше спасен. Вака веројатно било наменето за Лидија. За крај, сакам да кажам дека немаше начин да ја спасам мојата Лејла, но благодарение на нејзините органи спасен е еден живот. Затоа сакам да им кажам на сите кои можат да го направат истото, бидејќи чувството дека нечиј живот е спасен и дека некој твој живее преку некој друг е посебно – заклучува Фатима.

Фото: Инстаграм/Приватна архива
Извор: Zena.blic.rs