Километрите ги газат со леснотија: Мајка и нејзиниот аутистичен син тргнаа пеш до Острог
Седумнаесетгодишниот Вељко Јаќимовиќ кој има аутизам и неговата мајка Душица на 10 јуни тргнале во хуманитарна мисија од Нови Сад, а целта им е за еден месец пеш да стигнат до манастирот Острог.
Тие поминале нешто помалку од половина пат и моментално се во Чачак.
- Оваа прошетка, која е секако многу повеќе од обична прошетка до манастирот Острог, му ја посветив на син ми и навистина мислам дека секој човек доаѓа до таа фаза во животот кога сака да направи нешто такво, можеби малку радикално и можеби на луѓето што гледаат отстрана им изгледа дури и чудно, но се роди од длабочината на мајчиното срце, за синот, кој има аутизам, заедно да одиме во манастирот Острог и да му се поклониме на нашиот светец – вели Душица Јаќимовиќ, мајка на седумнаесетгодишниот Вељко, пренесува Блиц.
Но, Душица и Вељко, освен личното достигнување, имаат уште една благородна цел, со својата прошетка да помогнат во изградбата на Центарот за аутизам во Бачка Градиште.
- Успеавме да завршиме еден помал објект кој ќе функционира како еден вид дневен центар, а всушност родителите ќе можат да ги оставаат децата два-три дена, дури и подолго ако треба. Ја чекаме изградбата на главната зграда за која ги завршивме темелите и која е многу поголема, каде кога се ќе заврши ќе можат да живеат околу 40 корисници, возрасни со аутизам кои немаат кој да се грижи за нив – истакнува Душица.
На овој не баш лесен аџилак, на високи температури, Вељко е вистински херој кој ги гази километрите со неверојатна леснотија.
-Иако малку се плашев со оглед на тоа што тој не ја разбира смислата на се, има толку многу енергија и всушност ни го одредува темпото, па најчесто се тркам по него, но во основа важно е дека пешачењето - вели Душица.
На патот од Нови Сад до манастирот Острог, Вељко и Душица сретнаа многу добри луѓе, но со оглед на силата и големината на нивниот подвиг, многумина можат да се засрамат.
-Многу е трогателно што физички лица ни уплатија средства на сметката на здружението, колку што може секој, но интересно е што ниту една фирма или голема компанија се уште ништо не уплатиле - рече Душица.
Вељко не е вербален, но со своите гестови, однесување, насмевки и бакнежи ни покажа дека има душа голема колку овој негов аџилак и срце колку малкумина од нас.
Фото: Рина
Извор: Srpskainfo.com
