„Кога се онесвестив, медицинската сестра ми удри шамар и викаше по мене“, „Боже колку е дебела““: Искуствата на родилки леди крв во вените
Раѓањето на
детето е најубавиот момент во животот за секоја мајка. Меѓутоа, денес многу
жени во особено на балканот сакаат што побрзо да го заборават самото
породување, како и закрепнувањето после него, поради понижувањето кое го
доживеале.
Истражувањето на Центарот за мајки покажало дека секоја десетта жена никогаш повеќе не сака да стане мајка поради лошото искуство што го имала во породилиштата. Акушерското насилство е тема за која денес се почесто се зборува. Тоа го доживеале и две родилки Весна Џамиќ и Весна Петер, едната во породилиштето во Белград, а другата во породилиштето во Панчево.
Весна Џамиќ (33) имала две бремености и два спонтани абортуси. Вели дека особено и било тешко кога ја ставиле во соба со трудници во породилиштето, бидејќи се шетала низ ходниците каде можела да види мајки со бебиња, а таа го изгубила своето.
Не е во ред низ што поминував да го гледаат трудници кои чекаат да се породат - изјави Весна во емисијата на Еуроњуз Србија.
Таа сè уште се сеќава на болката и нејзината молба медицинска сестра да ја однесе во соба за породување, на што таа одговорила дека се уште не е време, а ако фетусот сака да излезе, да го врли во тоалетот и да ја викне.
- И кажав дека не сакам да го правам тоа, дека не сакам да видам мртво бебе. Кога речиси по два часа ме спуштија во породилиштето, никој не ме посети да види што правам. Ги молев да ме измијат, дека ќе се онесвестам од болка, но никој не се појави. Доаѓаа, гледаа дали го исфрлив плодот и си заминуваат Утрото сестрите ме одведоа во бањата да се истуширам. Тогаш се онесвестив. Откако се подосвестив, медицинската сестра почна да ми вика како намерно да го направив тоа - се сеќава Весна на болното искуство.
Понижување доживеа и Весна Петар, само во друго породилиште - во Панчево. Таа се породи во 2018 година и роди девојче.
- Се тргна наопаку, бидејќи ме оставија сама на масата. Само повремено го проверувале чукањето на срцето на бебето. Бебето се заглави и одеднаш 5-6 луѓе беа околу мене. Еден доктор ми легна на стомак, друг доктор се обидуваше да го извади бебето. Кога почнав да се пораѓам, една од нив рече „Боже мој, таа е толку дебела“. Побарав епидурална, дојде анестезиологот и ја погледна мојата табела и рече дека нема да ми даде епидурална од нему познати причини - се сеќава таа.
На оваа тема јавно сакаат да зборуваат само жените кои биле жртви и активистите кои се борат за промена на ситуацијата.
Се забележува дека акушерското насилство не изостанува ниту кај нас. Оваа болна метода која ја применува лекар или бабица, скокање по стомак, но и навреди што ги трпат родилките за време или по породувањето, викање или игнорирање, а истите се навистина трауматични.
- Жените во породилиштата немаат охрабрувачка атмосфера, вели таа.
Честопати, ако се жалат на акушерско насилство се сметаат за разгалени, а се заборава дека тие се во чувствителен период од нивниот живот, кога им треба охрабрување и зборови како „ти можеш“, „ајде сега“.
- Жената треба да знае кои се нејзините права. Законот за заштита на пациентите вели дека секој треба да знае што се случува со неговото тело - објасни Ружичиќ.
