Серафим Саровски, заштитник на децата, сиромашните и болните: Денеска добро запомни ги зборовите на најмудриот старец!

Добивај вести на Viber

Серафим Саровски, заштитник на децата, сиромашните и болните: Денеска добро запомни ги зборовите на најмудриот старец!

Неговите зборови, пренесени со особена љубов и исполнети со тивка, животворна сила, ги стоплија човечките срца, дури и закоравените и студени.

Преподобен Серафим Саровски бил еден од најголемите руски православни подвижници, провидници и чудотворци и се слави како светител.

Откако ги прими од Бога даровите на прозорливост, чуда и исцелување, и по волја на Семоќниот, тој почна да разговара со посетителите, а пред сè со монасите. Неговите зборови, пренесени со особена љубов и исполнети со тивка, животворна сила, ги стоплија човечките срца, дури и закоравените и студени.

Со голема љубов ги лечеше сите психички и физички болести. Тој беше толку добро познат и сакан што речиси две илјади луѓе секојдневно доаѓаа за лекување или совет или само за негови благослови.

Се одликуваше со големо смирение. Кога целиот свет го пофали, тој се нарече сиромав Серафим.

Го прашале: Која е целта на нашиот живот? А Серафим Саровски одговорил: Вратете се во прегратките на Отецот Небесен.

На 14 јануари 1833 година, старец Серафим го заврши својот живот на земјата, во својата обична бела облека, клекнувајќи на вообичаеното место на своите молитвени подвизи, пред иконата на Богородица. Мало распетие му висело околу вратот, а рацете му биле прекрстени над градите.

Македонската православна црква го слави како преподобен Серафим Саровски, на 15 јануари според Грегоријанскиот календар.

Покрај тоа што им помогна на многумина за време на неговиот живот, Серафим Саровски зад себе остави скапоцени зборови кои живеат речиси два века по неговата смрт. Еве ги неговите совети како да го одржите внатрешниот мир:

- Ништо на светот не е подобро од мирот во Христа - во него се поништува секоја борба на воздушните и земните духови: зашто ние не се бориме против телото и крвта, туку против кнежевствата, против силите, против владетелите на темнината на овој свет, против духовната злоба.

- Знак на разумна душа е тоа што човекот го потопува умот во себе и има акција во срцето. Тогаш благодатта Божја го засенува и човекот пребива во мирно расположение, а со помош на тоа и во небесно расположение: во мир, односно со чиста совест; во небесното царство – затоа што умот во себе ја согледува благодатта на Светиот Дух.

- Може ли човек да не се радува, гледајќи го сонцето со своите физички очи? А колку е поголема радоста кога човек со своите внатрешни (духовни) очи ќе го види Сонцето на правдата, Христос. Тогаш тој вистински се радува со ангелска радост. Апостолот за ова рекол: „Нашиот живот е на Рајот“.

- Кога некој живее во мирно расположение, како да собира духовни дарови со лажица. Имајќи мирно расположение на духот и засенети од Божјата благодат, Светите Отци живееја долго.

- Кога човек ќе достигне состојба на мир, тој може да ја фрли светлината на просветлувањето на разумот од себе и врз другите. Тој најпрво треба да ги повтори зборовите на пророчицата: „Нека не излегуваат горди зборови од твојата уста“. И зборовите Господови: „Лицемеру, прво извади ја гредата од своето око, а потоа ќе видиш да ја извадиш прачката од окото на својот брат“.

- Овој мир, како непроценливо богатство, Господ им го остави на Своите ученици во предвечерието на Својата смрт, велејќи: „Мир ви оставам, мир Мој ви го давам“. За него говори и апостолот: „И мирот Божји, кој го надминува секој разум, ќе ги чува вашите срца и вашите умови во Христа Исуса“.

- Затоа, сите наши мисли, желби и постапки треба да ги насочиме кон стекнување на мирот Божји и секогаш да извикуваме со Црквата: „Господи Боже наш! Дај ни мир!“.


Фото: денови.мк/ freepik