На само 2 години на Виктор му била дијагностицирана најретка болест: Зборовите на татко му ја кинат душата -„Го чувствував немирот во градите“

Виктор, или како што татко му сака да го нарекува Победник, има шест години. Тој е упорен, мотивиран, вреден. Шмекер. Сега тренира фудбал и ужива во животот, но пред неколку години на Виктор му се случи нешто што го промени неговиот живот, но и животот на неговото семејство.

Само неколку дена по вториот роденден на Виктор, му била дијагностицирана хистоцитоза на клетките Лангехарт. Виктор се лекуваше во интервали од една година, а како осврт на тој тежок период, неговиот татко Дејан на својот Фејсбук профил сподели објава која ви ја пренесуваме интегрално:

„Се‘ се собра.

Од една страна се што е заработено се инвестира во простор, знаење, образование. Учење за менаџерски вештини, комуникација, одлучување, веб 3.0 и мета универзуми, а потоа тенкови, детонации, расплакани деца. Бегалци. Мртви. И повторно интензивни медиумски манипулации. Повторно закани за мизерија.

И кога почнав да чувствувам внатрешен немир, кој ми е многу познат - беше закажан преглед на Виктор. Ајде да видиме дали е во ред.

После тоа, немирот стана таков што имав чувство дека го чувствувам, го чувствувам на моите гради.

Прегледот во првата опција беше закажан за следниот месец, но онаа, сепак рано. Речиси веднаш. Веројатно подобро така. Но, немирот, грижата и сето она што носи таквата состојба е толку силен што парализира. Буквално ме удира, ме заморува, ме стиска. И сè, навистина сè поминува низ вашата глава. И јас сакам да го кажам тоа и да го напишам и споделам. Зае*ано. Не можете да дишете колку што треба.

Тоа што татко ми си замина доброволно само возвраќа. Да, самоубиство.

И се‘ собира се, некако. И два дена со Виктор на прегледи, на контроли. Со детето може да биде само еден родител. Ана го прифати моето барање да бидам јас.

Резултатите се одлични, одлични. Сè е сосема ок. Големиот победник успеа и да шармира. Сите се сеќаваат на Виктор, се сеќаваат на него и вака пораснат но и со маска. Но, очите се гледаат... Можеби повеќе не се потребни контроли.

И товарот паѓа, грчевите стивнуваат. Главата се расчистува. Можам да дишам. Целосно. И дишам.

И моментот на волја никогаш не е посилен. И плачев малку“.

Што е клеточна хистицитоза на Лангехарт?

Хистиоцитозата на Лангерхансовите клетки е нарушување во кое вишокот на клетки во имунолошкиот систем наречени Лангерхансови клетки се акумулира во телото. Лангерхансовите клетки, кои помагаат во регулирањето на имунолошкиот систем, вообичаено се наоѓаат во телото, особено во кожата, лимфните јазли, слезината, белите дробови, црниот дроб и коскената срцевина. Кај хистиоцитозата, вишокот на незрели Лангерхансови клетки обично формира тумори наречени грануломи.

HLJ е ретко нарушување. Се проценува дека се јавува со фреквенција од 1-2 / 100.000 луѓе.

Причината:

Соматски мутации во генот BRAF се идентификувани кај околу половина од пациентите. Соматските генски мутации се стекнуваат во текот на животот и се присутни само во одредени клетки. Овие промени не се наследени.

БРАФ генот дава инструкции за производство на протеини, кои го контролираат растот и развојот на клетките. Соматските мутации предизвикуваат BRAF протеинот во погодените клетки да биде постојано активен дури и во отсуство на хемиски сигнали за негово активирање. Премногу активниот протеин може да придонесе за развој на лангерханс клеточна хистиоцитоза со тоа што ќе им дозволи на Лангерхансовите клетки да растат и да се делат неконтролирано. Идентификувани се и промени во другите гени во клетките на Лангерханс, а се смета дека дополнителни фактори како што се вирусните инфекции и токсините може да влијаат на развојот на ова сложено нарушување.

HLC обично не е наследна и обично се јавува кај луѓе кои немаат семејна историја.

Идентификувани се неколку семејства во кои се јавува болеста, но моделот на наследување е непознат.

Фото: Фејсбук

Извор:женаблиц