Најдолговечното семејство во светот, вкупно има 861 година: Јадат ист оброк секој ден и по една чаша од овој напиток

Семејството Мелис е по потекло од Пердасдефогу, мало место во Сардинија, а тие се прогласени за најдолговечно семејство во светот. Како своја тајна го наведуваат истиот оброк што го јадат секој ден и една чаша пијалок.

Според Гинисовата книга на рекорди, жителите на Сардинија имаат најголем процент на стогодишници во светот. Пјетро Мереу, режисер кој сними документарен филм за градот на стогодишниците, рече дека заедничко на сите им е тоа што напорно работеле цел живот, но се хранеле здраво и живееле со малку или без стрес.

„Наместо да го следат ритамот на мејловите или мобилните телефони, тие го следеа ритамот на природата“, посочил тој.

Семејството Мелис е најстарото семејство во светот кое го држи рекордот за долговечност. Пред 12 години, поточно во 2012 година, тие го соборија рекордот како семејство со најголема комбинирана возраст. Деветте браќа и сестри имаат 861 година заедно, а најстариот член има 109 години.

Ден Буетнер, истражувач, новинар и продуцент кој со години ги проучува навиките на луѓето во сините зони, откри што јаде секој ден најдолговечното семејство.


Она што е интересно е што сите членови јадат ист оброк секој ден.

Станува збор за минестроне супа со три вида грав (гарбанцо, пинто и бел грав), леб од квас и чаша црвено вино.

Овој оброк е типичен за сините зони бидејќи се состои од цели намирници од растително потекло, што го потврди и диететичарката Саманта Кесети.

„Луѓето кои живеат најдолго и најздраво, секојдневно јадат половина шолја до шолја грав. Покрај тоа, оваа супа е богата со зеленчук, што придонесува за долговечноста“, вели диететичарката.

Таа, исто така, истакна дека лебот од природно ферментирано кисело тесто не произведува скокови на шеќер во крвта како белиот леб, што помага да се одржи поздраво ниво на шеќер во крвта.

„Со текот на времето, високиот шеќер во крвта може да придонесе за зголемен ризик од инсулинска резистенција и дијабетес тип 2“, вели диететичарот.

Кои се сините зони?

„Сините зони“ се региони низ светот со највисоки концентрации на стогодишници, како што се Сардинија во Италија, Икарија во Грција, Окинава во Јапонија, Никоја во Костарика и Лома Линда во Калифорнија.

Од воспоставувањето на концептот Сини зони, истражувачите открија некои заеднички карактеристики во начинот на живот на нивните жители, вклучувајќи ја нивната исхрана, движење, вредности и духовни практики. А кога станува збор за начинот на кој го служат појадокот, стогодишниците од Сината зона се обидуваат да внесат што е можно повеќе хранливи материи во своето утро.

Според истражувачката статија објавена во Американскиот журнал за медицина на животниот стил, една од основните вредности што ги споделуваат стогодишниците од „Сината зона“ е практиката да се јаде најголемиот оброк наутро и најмалиот оброк попладне и навечер.

Овој концепт е спротивен на она што природно го практикуваат многу просечни западњаци, а тоа е да се јаде мал појадок на кој му недостасуваат хранливи материи или воопшто не му недостасуваат, додека заштедуваат поголеми оброци за остатокот од денот.

Друга голема разлика што ги издвојува многу од овие стогодишници од остатокот од светот е тоа што тие јадат здрава, целосна храна. Иако многу луѓе наутро посегнуваат по пецива од пекарата, жителите на „Сините зони“ јадат интегрални житарки, зеленчук, овошје, а наутро консумираат протеини, влакна и антиоксиданси.

Фото: Инстаграм
Извор: Zena.blic.rs