„Не допирајте мајка која не спие со години талкајќи од болница во болница“: Виолета се бори за неа и животот на нејзината ќерка

Добивај вести на Viber

„Животот е една голема борба и никогаш не знаеш каква битка те чека зад аголот“, напиша Виолета Бихорац, прекрасна жена од Србија која секојдневно се бори на повеќе фронтови. Имено, под фотографијата со оваа порака таа сподели и текст со јасна порака: „Нема да молчам“. А она што ја навело да го напише сето тоа е човечката непромисленост и бесчувствителност.

Виолета е жена која на 37 години носи тежок товар на грбот и се‘ уште води постојана битка и не се откажува во сето ова.

А во продолжение ви го пренесуваме нејзиниот текст кој треба јасно и гласно да биде врежан во свеста на секој поединец.

„Ве молам, избирајте ги зборовите. Изберете како ќе им се обраќате на преисцрпените родители или на кој било родители (особено ако имате деца).

Животот знае доволно да го исцрпи секој од нас без никакви проблеми или дете со посебни потреби. Но, не ги чепкајте веќе ранетите, исцрпени родители и деца кои се борат за здив.

Не допирајте ја мајката која со години не спие талкајќи од болница до болница, од специјалист до специјалист во потрага по ронка надеж дека може поинаку, дека може подобро. Ако не можете да помогнете, НЕ истурајте сол на раната што крвари секојдневно. Не трошете дополнителна енергија од луѓе на кои им снемува. Не осудувајте зошто некој се решил на тој чекор затоа што не знаете колку животот може да биде суров и не прашувајте.

Животот не е фер, животот е една голема борба во која родителите кои ќе се одлучат на овој чекор имаат долгови кои, во повеќето случаи, ќе ги отплатуваат подолго од луѓето кои купиле станови...

Тоа не справете го, а ако правите добро, споделете го апелот или пратете порака затоа што добро знаеме дека системот е расипан затоа што на билбордите има деца, а не затоа што некој ужива во тоа...

Иако мислењата се различни, знам дека имате право на свое, само НЕ ГИ ДОПИРАЈТЕ НАШИТЕ СВЕТИ ДЕЦА...

Знаете ли колку деца и возрасни ги нема на тој плакат, не затоа што ја загубија битката со системот, затоа што сите изгубивме со системот еднаш, туку затоа што не успеаја да победат... Немаа шанса да пробам... Чекајќи ги сите наши свиоци, приоритети и борба за мојот живот Уна стагнира неколку години и нема соодветна терапија на која одевме.

Додека ми течат солзи, се прашувам колку луѓе го делат ова мислење и колку на сите им се лоши од „постерите“ на кои се праќаат пораки... Доколку вам ви се лоши, како ли му е на родител што го гледа своето дете на истото. Како е за возрасен човек кој се бори за живот и ја брои секоја СМС-порака затоа што системот крена раце...

Дали сите ние треба да ги кренеме рацете еден од друг?

Се плашам што ќе станеме додека ја префрламе одговорноста и не правиме ништо за да го смениме малиот дел што зависи од нас. Еден човек напишал се‘ и останал жив!

Жалниот човек со надеж дека луѓето ќе ја изгубат довербата, други да ја изгубат шансата и единствената надеж што остана во оваа наша земја. #necudacutim“, напиша Виолета.

Понекогаш ни се чини дека залудно зборуваме за емпатијата и нејзината важност во општеството, особено кога има луѓе кои испраќаат груби и навредливи пораки до луѓето кои секојдневно со сите сили се трудат да го зачуваат и она малку здравје што го имаат.

Зборовите на Виолета го кршат срцето и ја носат целата тежина на болката на една мајка, жена која со години се обидува да го спаси животот на своето дете, а во последно време и својот.

Затоа сите треба добро да размислиме пред да кажеме нешто, а ако не можеме да помогнеме, да не возвраќаме.