„Служи ме додека сум жив, нема да се покаеш“: Жена од нашиве краишта се омажила за старец во Германија, кога тој починал, шок! Еве што остави зад себе
Хана од Босна во 2014 година заминала на работа во Германија, каде се омажила за постар господин, а по неговата смрт ќе наследи пензија со која наскоро планира да се врати во родниот град.
„Во 2014 година дојдов во Германија на три месеци да работам и да заработам за џипарлак, имав фризерски салон во Босна и го затворив... Дојдов на работа во Германија, да служам човек... Кога дојдов, еден жена ми сервираше јадење и мене и него.Што е ова си реков?!Кога излегов од дома и реков на мајка ми дај ми карта во еден правец не се враќам а мајка ми ми дава пари и ми вели:Ти појма немаш каде одиш, еве можеш да се вратиш кога сакаш, таму многу лежат“, ја започнува својата исповед Хана, која речиси десет години живее и работи во Германија.
Сега се снајде, добро и оди, но почетокот не беше нималку лесен, како што ја предупреди нејзината родена мајка, која, како и таткото на Хана, пензијата ја заработи во Германија.
„Жена знае“, вели Хана, потсетувајќи се на нејзиното доаѓање во Германија и колку се исплашила затоа што не го знаела ни јазикот, а таму отишла сосема сама во потрага по работа.
„После две-три недели отидовме во ресторан, овој човек ме однесе... Еден наш човек од Косово го држеше, зборуваше српски... Човекот не послужи, седна и ми преведе. Јас бев малку исплашена, малку нервозна и овој човек ми предложи да ми ги среди документите, да се ожени за мене, но под услов да му служам додека е жив за да не го стават децата во дом... А нешто имаше збрка со децата... Куку, што ќе ми каже семејството си реков... Имам 50 години, кога ќе ја заработам пензијата, а тој ми вели да прифатам...“, се сеќава Хана.
„Ју го гледам таков каков што е, и ми вели дека имам се, нема да зажалите, вели, а јас кажувам што имам од него, освен хартијата, а тој ми вели вака: Очи в очи- мојот интерес, твој интерес... Служи ме додека сум жив, ќе се оженам со тебе, ќе ти дадам документи, ќе ти дадам се што имам... му велам, имам заем во Босна. , човекот ми подава 5.000 и вели оди во Босна и плати го, а јас имав кредит од 3.000, ми даде уште две илјади...“ се сеќава Хана.
„Не сакав ни да се омажам, имам 50 години, не ми треба маж, што да правам... „Ајде да го искористим ова, ако имам пензија... Моите не се откажаа од мене. Го донесов во Босна да види од каде сум...
„Не ми беше добро, дојдов кај „Шваба“, не го знаеш јазикот, прво се плашев, имав своја соба, а вечерта морав да се заклучам... Беше тешко, сите таму се тешки... Ми вели оди на месар да купиш нешто спремно за јадење, ништо не знам.... Дојде комшијата и жена му ми помогна со јазикот. , а тој зборува поинаку од оние во Берлин што зборуваат чист германски, сè хш, хш, гуте, муте“
Осумдесет и нешто старецот со кој се омажи имал три полнолетни сина, а дури кога починал од нотарот дознала дека од некаде има четврти син.
„Кога умре, седнавме на маса со неговите деца и јас, и им реков: Кажете ми дали сум земала нешто што не ми припаѓа, ништо не ми зеле... Иако беше осумдесет и нешто, беше доста активен и паметен“.
„Јас не му бев роб, човекот правеше се, не го бањав, сето тоа го правеше сам, јас правев појадок, ручек, вечера, измив, пеглав, но првпат го избањав кога умре. а јас секогаш имав најголем страв од мртвите... од мртвите луѓе“.
Таа раскажала и дека во овие речиси 10 години неколку пати била изневерена и од работодавецот и од касиерката на нејзината колешка, но ги испратила на суд и ги обвинила.
„Таа цврсто планира да се врати дома во Босна во 2025 година, бидејќи сега има пензија, кога ќе се додаде од таа од сопругот, ќе биде доволно.
Инаку, додава таа, во Германија имаш две пензии - таа има негова и ќе има своја, а пензијата ќе и расте само со годините.
