„Со депилација им пренеле бактерија која влијае на стерилитетот“: Имав 6 вонтелесни оплодувања, поради овие зборови ми доаѓа да врескам

Добивај вести на Viber

На почетокот да го кажам главното - нема откажување кај мене, без разлика што додека го читате ова, моите зборови понекогаш знаат да звучат песимистички.

Единствениот загарантиран неуспех во процесот на ИВФ е да се откажете, а тоа не е опција во ниту една животна ситуација, а најмалку во оваа. Никој не рече дека ќе биде лесно, но уживањето во патувањето до успехот е исто што и самиот успех. Ова беше моето мото додека одев по некои други патеки. Сличен муабет имав и јас кога после неколку години и три инсеминации не дојде до бременост. Вонтелесно беше логичен чекор.

Поминав низ многу, бидејќи пет процеси се зад мене и ништо не ми беше толку тешко како приказните на девојките и жените што ги сретнав во ходниците на вонтелесната комисија или чекалните на клиниките.

Знаете, сите ние сме посебни на свој начин и различно ги доживуваме животните ситуации, но во оваа ситуација желбата носи толку многу грижи што има тенка линија за уништување на здравјето, пред сè на психата.

Навредлива интелигенција

Лично, најтешко ми беше (секогаш - и повеќе од неуспех) собирањето хартии за комисијата. Тоа е единственото нешто што го најдов не-болус во целиот овој процес, и затоа секој труд ми правеше мака затоа што го сметав за навреда на интелигенцијата. Се обидов на различни начини да разберам зошто некој ги бара сите тие анализи од тебе, но не успеав. Никогаш не успеав да разберам кому и зошто треба да докажувам дека не можам да останам во блажена состојба и зошто некој лекар или функционер на РФЗО има право пет пати да оценува и одобри.

Она што навистина ме загрижи беа приказните што ги слушав по ходниците и затоа го пишувам овој текст со надеж дека барем еден процент од жените ќе се вразумат или ќе побараат релевантни информации. Не би сакал некој погрешно да ме разбере, но жените кои минуваат низ процесот на ВТО често се растргнуваат од различни причини, а тоа е плодна почва за разни видови манипулации.

Честопати се прашував како некои жени успеале да добијат информации како да ги добијат сите документи што им се потребни бидејќи и покрај сите напори на медиумите, ние сè уште остануваме без документи. Многу жени, колку и да ни изгледа чудно, имаа многу проблеми да ги натераат партнерите да дојдат на ИВФ. Не можев ни да замислам колку им се стегна стомакот во тие моменти за да ги најдат вистинските зборови и да му објаснат на некој, кој претпоставувам дека исто толку сака дете, дека треба да дојде на клиника и да најде решение. Не ми е јасно, до ден денес, што беше проблемот со тие луѓе? Ако ве боли заб, одите на стоматолог, ако имате аритмии, посетувате кардиолог и што треба да направите ако по одредено време не можете да имате дете?

Разбирам дека е непријатно, разбирам и дека ние сме Балканци и се гордееме со тоа како најголем комплимент, но одамна стигнавме во 21 век. Погледнете го календарот. Слушнав и дека ги обвинувале дека не можат да имаат деца затоа што имале повеќе од еден партнер, дека со депилација пренеле некоја бактерија која влијае на стерилитет, а да не зборувам за зборот „неплодност“ што го раскажуваа, велејќи дека нивните сопружници ги ставале на столбот на срамот. Тоа беа единствените моменти кога ми доаѓаше да плачам и да врескам, не за време на терапија, не кога дознав дека бета не е позитивна затоа што тоа ќе се смени еден ден. Но, тука бев немоќна да направам нешто за да им олеснам на оние жени кои слушаа такви работи. Не знам ни дали и самите поверуваа на тие зборови бидејќи изгледаше дека бараа потврда дека нивните сопрузи зборуваат глупости, од нас што слушавме. И денес сум бесна бидејќи овој процес е доволно ментално тежок за многумина без него.

„Детето од епрувета ќе биде мое?“

Додека седев во една од чекалните, добив прашање од девојка која има 27 години.

- Знаеш, јас сум во ова за прв пат, но само се прашувам дали ова вонтелесно дете ќе биде мое?

Ја држам устата затворена.

- Мислам, дали ќе ги има моите црти како природно да сум останала бремена? Докторката во Здравствен дом само ми даде хартија со список на тестови и ми рече да одам на екстракорпорална.

Уште молчам, не знам како да почнам разговор. Тешко е некој што влегува во овој процес да објасни се што до тој момент не го направил ниту еден едукативен текст, а ги има многу, кол центар кој е достапен за секого. Проблемот е докторот кој мисли дека сите знаат се, а имаат и таков став што никој ништо не ги прашува. Најчесто сме на подвижна лента. По две минути за секој. Не знам кој е виновен, но не е важно, суштината е што сме неинформирани, и тоа не затоа што информациите не се достапни, туку затоа што очигледно некои луѓе не знаат ни каде да ги побараат.

Растеме со „паметни телефони“ но не знаеме паметно да ги користиме. Некогаш ни служат само за социјалните мрежи. Јас сум прва што не оди на форуми затоа што таму секој може да пишува што сака, но на веб-страниците на сите клиники, во текстовите на многу интернет медиуми и специјализирани веб-страници за потомство, можете да ги најдете апсолутно сите информации. Малку жени знаат дека постои телефонски центар во кој можат да се јават и да ги добијат сите информации поврзани со ИВФ. Од друга страна, ги обвинувам и сите оние кои не се потрудија да и објаснат на оваа жена, не одвоија време затоа што претпоставуваат дека знае.

Не се сите доктори исти, барем мојот не е, ама прашувам се што ме интересира иако ВТО не му е специјалност. Затоа прашај, прашај, имаш право.

Сите сме на иста страна

Друг проблем, кој оди во друга крајност, забележав додека слушав приказни од чекалната, а тоа е претераното сурфање за дијагнози, предлози, лекови, терапии... За сето ова време имам сретнато повеќе „доктори“ на клупата за чекање отколку во ординации. Си препишаа терапија, дадоа дијагнози, споредија колку ампули примила и зошто не успеала ВТО. Можеби јас сум другата крајност затоа што навистина не ми е гајле со што ме пикаат, се додека мислам дека знаат што прават. И мислам дека знаат дека секој доктор кај нас е спремен да помогне, единствениот проблем е што некои се поуморни од другите, понекогаш помалку посветени, но сакаат успех исто како и ние самите. И не ми се допаѓа фразата „борба за потомство“ затоа што во борбата има непријател, тука го нема. Сите сме на иста страна. И нема потреба да судите дали докторот ви препишал добра доза, сменете ја ако не ви одговара, но не кршете глава со работи што не сте ги научиле.

„Плодна“ храна како лек

Чај од ананас, кикиритки, маточина, брусница, бадеми, лешници, индиски ореви и долга листа на намирници што ги слушнав во истите ходници, каде што поминав добар дел од мојот живот чекајќи, дека се добри за плодност, па жените ги консумираа и едни со други си даваа надеж дека тоа ќе помогне. И не е спорно, здравата храна е здрава и треба да се јаде, но тука се работи за тоа колку целиот процес од сите страни ги оптоварува жените целосно да се изгубат. Многу од нив сум ги доживеала како врзани со разни стеги кои ги задушуваат од коментарите на околината, советите од форумите, дијагнозите на други жени, препораките на разни советници дека ја заборавиле суштината - да бидат опуштени. Тие се задушувале во бунар со различни информации кои често биле контрадикторни.

Се сеќавам на приказната за мојата пријателка која помина низ нешто слично, па ја цитирав во првата прилика. Трет час седам во ходникот на Народен фронт и чекам да влезам на консултации по првостепената комисија. Девојките до мене зборуваат за сето горенаведено, од терапии каде што го знаат името на секоја ампула, до проценката на лекарот, до тоа која храна е добра за ендометриумот, која храна е добра за спермата, јајце клетките и протокот на крв во матката. Не се впуштам во разговор бидејќи не знам ништо за тоа. Појма немам и не се срамам што не знам како се вика ниту еден лек што ми е даден ниту интравенски, ниту во стомакот. Не сметајќи го фраксипаринот, затоа што си го инјектирав. Одговарам само ако ме прашаат нешто, а одговорите најчесто ми се „не знам“. Смачено ми е и да споредувам колку некој добил, бидејќи логично не сме сите исти. О, боже, претпоставувам дека лекарите знаат зошто некој прима втора доза. Но, тоа не е ни важно. Во еден момент го вадам „студентскиот микс“ затоа што сум гладна, а тоа е единственото нешто што го имам во чантата заедно со гума за џвакање бидејќи веќе трет час седам во ходникот.

- За што е тоа?, ме прашува една која предмалку зборуваше за важноста на зелената салата во процесот, но, како што вели, само помеѓу аспирација и трансфер на ембриони.

Велам: За глад.

Тишина.

Никој не разбира зошто јадам нешто само затоа што сум гладна, а не затоа што е добро за некој репродуктивен орган.

Немојте да се изгубите себе

Поддржувам се што е во нормални граници и верувам дека секоја жена има право да верува дека нешто ќе и помогне на овој начин да ја оствари својата желба, но не верувам во претерување и оптоварување. Исто така, верувам дека жените треба да добијат советник во процесот на ВТО, од кои секоја е должна да одговори на сите нејзини прашања, а не да бара одговори од други жени, форуми и случајни советници. На сите кои поминуваме низ ова ни посакувам многу среќа затоа што е неопходна покрај се останато, но ни посакувам и здрав разум бидејќи многумина ќе го изгубат на патот до остварување на оваа желба. Го напишав овој текст токму затоа што сакам сите мои пријателки, сестри и колешки на жени кои минуваат низ процесот на ин витро оплодување да кажат „доста е, залутавте“ во моментот кога ќе видат дека грижата ја надминува желбата и кога некому недостасува информации, а уште полошо кога се преплавуваат со преземање на се што е понудено од несигурни извори.

Немам кој друг да прашам, освен опкружувањето на жени кои минуваат низ ВТО да реагираат затоа што многумина ќе стигнат до целта, но ќе се изгубат по пат.

Се најдобро на сите нас во желбата двете цртички да блеснат оваа година.

Извор/Фото: zena.blic.rs