Стефан е слеп од две години! Тоа не го спречило да заврши факултет со 9,76, да научи неколку јазици и да докторира
Стефан од Ниш, кој е слеп од две години е доказ дека секој успех е можен.
Младиот адвокат од Ниш, Стефан Стефановиќ (28) најдобро покажува дека нема цели што не можат да се постигнат и желби што не можат да се исполнат, ако се потрудите и дадете се од себе.
Поради тумор, на Стефан му биле ампутирани двете очи кога имал само две години, па не се сеќавал што значи да гледа, но тоа не го спречило да го заврши Правниот факултет со просек од 9,76. Претходно со сите највисоки оцени дипломирал во гимназијата „Светозар Марковиќ“ во Ниш, секој ден патувајќи по 40 километри од родното село Шарлинц до училиште. Како дипломиран правник, пред пет години се вработил во Канцеларијата за млади во Ниш, а со работното место ги завршува и докторските студии. Овој извонреден млад човек зборува неколку странски јазици и е активен во спортот, особено голбалот.
Деновиве како претседател на Спортското друштво „Голбал Наис“ има многу работа со организации на европски турнири.
Овој исклучителен млад човек објаснува дека има многу работа во Канцеларијата за млади, но и многу време посветува на докторски студии и тренинзи. Сепак, ништо од ова не му е тешко и ужива во цел ден.
- Човек се чувствува корисно кога прави нешто што е убаво и дава резултати. Тоа потоа ве турка напред и ви дава сила да бидете поуспешни и подобри, да го исправите тоа што го правите погрешно годинава – вели Стефан.
На прашањето како успеал да постигне толку добри резултати на училиште, факултет и на работа и дека со години е вклучен во широк спектар на активности, Стефан вели дека според него клучот е што имал „добра база и добра основа“ во семејството во кое израснал.
- Кога усвојувате некои вредности во детството, некако тие ве обележуваат до крајот на животот. Мислам дека имав среќа што бев воспитан на начин кој е надвор од сите примери што сега можат да се најдат на веб-страниците и во учебниците. Моите родители ме воспитаа онака како што мислеа дека треба. Мислам дека тоа е клучот за денешните проблеми што ги имаме како општество и што треба да се коригира – вели Стевановиќ.
Според него, кога децата, па дури и родителите ги насочуваме на вистински начин, тогаш добиваме резултат кој е добар и позитивен и за кој треба да се слушне.
- За жал, денес слушаме многу лоши приказни од сите сфери на животот. Сензационалното ретко е добра работа. Предизвикува реакции како: „Тоа е одлично“, но сензацијата ја предизвикуваат лошите приказни и тоа е нешто што е токсично и што треба да го промениме. Треба да го истакнеме она што е убаво, некои вредни луѓе кои постигнуваат добри резултати, а не само луѓе кои предизвикуваат проблеми. Не заслужуваат простор во медиумите и на социјалните мрежи, а ми се чини дека го имаат се повеќе - категоричен е.
Стефан е задоволен од тоа што го работи, верува дека избрал добра професија и верува дека може да постигне многу повеќе.
- Јас верувам во себе. Верувам дека тоа не е мојот максимум и затоа се запишав на докторски студии. Се надевам дека ќе се исплати и дека следниот ден ќе работам со титулата што ќе ја стекнам. Сè додека планирам и имам цели, какви и да се тие, мислам дека е добро затоа што ме одржува мотивиран. Ме плаши помислата да ја работам истата работа, да речеме, 40 години. Мислам дека човек треба да напредува и да учи, без разлика колку години има - рече Стефан.
Што се однесува до помагањето на слепите и изнемоштените во секојдневниот живот и работа, вели дека животот би им бил многу полесен доколку се решат некои работи, кои всушност се многу лесни.
-Да имавме подостапна инфраструктура, да имавме поголема видливост во медиумите и свеста на луѓето да се подигне на повисоко ниво, да се едуцираа луѓето дека животот на слепите и слабовидите не е табу тема. Не ни недостига емпатија, но ни недостига образование, повеќе позитивни примери и ако вашите би работеле на пристапноста. Тоа навистина многу ни недостасува – изјави Стефан.
Тој истакна дека со нетрпение очекува кога во градот ќе се постави нова тактилна патека или нов звучен семафор, бидејќи така за него и за другите слепи и слаби луѓе го олеснуваат животот, тоа значи дека утре ќе биде многу полесно да се движат низ градот.
(Телеграф.р/Драгана Коциќ)
