Тијана конечно може да го роди детето на нејзиниот покоен сопруг: По пет години правна битка, процесот на оплодување продолжува

По загубата на сопругот Тијана Недељковиќ од Призрен ја доби битката за родителство

Тијана Недељковиќ (38) од Лесковац, родум од Призрен, ја дочека пресудата од Апелациониот суд во Ниш со која и се дозволува да ги користи ембрионите кои ги замрзнала со починатиот сопруг. Тијана се избори за правото да продолжи со ин витро оплодување откако почина нејзиниот сопруг, но Управата за биомедицина и Министерството за здравство сметаа дека тоа би било спротивно на Законот за биомедицинско потпомогнато оплодување.

Спорот настана поради толкувањето на членот 41 од споменатиот закон, кој дозволува користење на репродуктивни клетки само од живи дарители. Бидејќи Тијана и нејзиниот сопруг ги замрзнале ембрионите пред неговата смрт, судот пресудил во нејзина корист, сметајќи ги за сопственици, а не за дарители.

„Конечно можам сама да го планирам своето потомство, без грижи и правни компликации“, рече Тијана по пресудата на 11 септември.

Нејзиниот сопруг боледувал од рак на тестисите, а откако во 2010 година дознале дека не може да има деца, решиле да ги замрзнат ембрионите. Тијана, за жал, дознала дека нема да може да ги користи ембрионите по неговото заминување, но заедно со адвокатот составиле тестамент со кој и се дозволува да ги користи ембрионите по неговата смрт, што сепак не било доволно за да се избегнат правните проблеми.

Тијана доби вредна поддршка од Ана Марковиќ (47) од Белград, која се соочи со истиот проблем и доби и пресуда со која се потврдуваат нејзините права на замрзнати ембриони.

Ана, чија приказна ја вклучува и загубата на нејзиниот сопруг поради корона, истакнува дека тие се всушност сопственици на ембрионите, а не дарители, бидејќи ембрионите се резултат на спојување на нивните репродуктивни клетки. Таа се соочила со тешкотии кога побарала продолжување на складирањето на ембрионот, што било одбиено без потписот на нејзиниот покоен сопруг.

Во земјите на Европската Унија постојат различни закони за постхумно ин витро оплодување. Додека во некои, како Португалија и Белгија, таквите постапки се законски дозволени, во други, како Франција и Германија, не се, но има судски пресуди кои ги поддржуваат правата на жените.