ВОЈНА ПО ДОМА: Како да ги прекинете караниците меѓу децата?

Најстарото дете секогаш го има на пик она „средното“ кое пак од ден на ден го закачка она најмалото. Можеби и обратно, но во секој случај тоа е затворен круг кој е извор на постојани кавги меѓу децата. 

Како можат родителите да стават крај на закачките, расправии, плачење и врескање? Постојат неколку методи кои може да ви помогнат, особено ако сте ги потрошиле сите ваши џокери.

Постојат неколку конкретни примери за тоа како да се постигне ова. Секогаш можете да свикате семеен состанок каде што ќе речете: „Нашето семејство има проблем и нема да се реши ако никој од нас не понуди добра идеја. Во семејството, имаме многу паметни глави и верувам дека ќе работиме заедно за да ја решиме оваа кавга“. Решете го проблемот на навреди. Кажете им на децата да  исфрлат од умот што ги мачи и да ги стават на листа работите поради кои лутат еден на друг. Приговорите најверојатно ќе бидат сведени на нешто како „Мразам кога ги зема моите коцки лего и не ги  враќа кај мене“ или „Секогаш ми пречи кога играм компјутерски игри“ и така натаму. Решение за овие поплаки побарајте кај самите мали деца. Прашајте ги што сакале тие да се случи. Жалбите ќе се претворат во барања. Запишете ги сите барања и предлози на хартија, колку и да ви зигледаат залудни, и на секое дете понудете му поголем број решенија од кои можат да го изберат што ќе го следат. Ако проблемот се игра на компјутер, обидете се да најдете решенија како што се: Ќе чекам мојата нарачка да игра, нема да им пречи на другите додека сум на компјутер, нема намерно да го оспорам братот додека правев нешто, и така натаму. Децата сакаат некој вид на контрола во решавањето на проблемот. Со обезбедување поголем избор на позитивни избори, тие добиваат впечаток како самите ја контролираат ситуацијата и како имаат одредена моќ во конфликтот. 

Кога сите заедно се согласите со одредени барања и решенија, направете план. Може да се напише во форма на временски рокови, правила на однесување, позитивни афирмации и слично, па најдобро е да запишете план на големо парче хартија и ставете го некаде во куќата каде што ќе ви биде потсетник на сите. 

 Ако чувствата на едното дете кон другото се негативни, токму така тоа треба и да го прифатиме. Не е добро да се игнорира негативноста и расправите меѓу децата и да им се дозволи сами да ги решаваат. Наместо тоа, седнете со децата на маса, дајте им до знаење дека слушате што имаат да кажат, дајте им шанса да ги вербализираат негативните чувства и да понудат помош во решавањето на причините што доведоа до лутина, гнев и агресија.