Жена исчезна откако заминала на луксузно крстарење: По некое време, семејството добило писмо
Што се случило
со Меријан Карвер? Ја оставила ќерката, не контактирала со никого, а потоа заминала
на луксузно крстарење - по тоа исчезнуваат сите информации за неа...
Меријан Карвер (40) исчезна откако заминала на седумдневно крстарење по Кралските Кариби од Сиетл до Алјаска во август 2004 година. Стујардот на бродот кој бил задолжен за нејзиниот кат забележал дека ја нема по два дена, но кога пријавил, шефот му рекол „да заборави и да продолжи со својата работа“.
Приватни детективи и полицијата која е вклучена во овој случај, евидентирале се многу пропусти, но што навистина се случило со оваа несреќна жена останува обвиткано во мистерија.
Меријан Карвер била родена во Кембриџ, Масачусетс во 1964 година. Таа била поранешна банкарка која сакала да пишува и патува. По разводот таа живеела сама, а нејзината 13-годишна ќерка тоа лето го поминала со својот татко во Англија. Таа имала блиски односи со нејзината ќерка и се слушале секој ден.
Се качила на авион од Бостон за Сиетл, Вашингтон на 27 август 2004 година. Никому не кажала каде оди, само ги спакувала работите и си заминала. Таа реши сама да оди на крстарење од Сиетл до Алјаска. Тоа не и било прв пат да патува со брод за крстарење.
Се наоѓала на деветти кат со панорамски поглед на палубата. За време на нејзиниот престој на бродот имало забава, но се чувствувала побезбедно да избегне дружење бидејќи била сама. Таа се врати во својата кабина за да го напише својот дневник. Таа била изненадена кога помошникот на бродот влегол во нејзината кабина и и ги донел крпите што претходно ги побарала. Таа била малку вознемирена од фактот што вратите се електронски без никаква безбедносна брава или заштита, што значи дека не можете да му забраните на некој пристап до вашата кабина.
Следниот ден го поминала талкајќи низ бродот, истражувајќи ја содржината и чкртајќи во дневникот. Ќерката се обидела да дојде до неа претходната вечер, но немала одговор. Таа одлучила да ја помине вечерта во својата соба читајќи книга бидејќи на бродот имало уште една забава.
Следниот ден, сабота, околу 20 до 20:30 часот, послугата на бродот повторно влегола во нејзината соба и се изненадила што таа не присуствувала на свечената церемонија бидејќи биле присутни речиси сите гости. Тој се извини што влегол и ја прашал дали планира можеби да се придружи, на што Меријан одговорила дека повеќе би сакала да го помине остатокот од вечерта во својата соба. Го замолила само да и донесе храна во собата за да не мора да излегува.
На приватниот детектив ангажиран од нејзините родители по нејзиното исчезнување и бил сомнителен токму овој факт, па затоа нарачала само еден сендвич бидејќи не јадела цел ден. Откако го завршила оброкот, го оставила приборот надвор од собата и го ставила бакшишот на масичката за да му го даде следниот ден. Таа отишла да спие и тоа беше последен пат кога тој ја видел. Иследникот тврди дека самиот факт што оставила бакшиш за следниот ден е важна ставка во случајот што укажува дека таа не извршила самоубиство затоа што имала намера да се сретне со стјуардот на бродот и следниот ден.
Следниот ден кога тој дошол да ги земе сервисите, таа не била во собата и немале никаков контакт. Малку му било чудно што ја нема, па решил да ја побара на бродот, но безуспешно. Тој се загрижил и отишол да го пријави случајот кај својот претпоставен. Она што следело било доста вознемирувачко. Надзорникот ги повикува стјуардите на бродот во неговата канцеларија и бара од нив да потпишат договор за неоткривање. Тоа е правно обврзувачки договор кој обезбедува доверливост помеѓу двете страни. Во суштина, откако ќе го потпишете ова, ќе престанете да зборувате на оваа тема, која во конкретниот случај тоа било за исчезнато лице.
Таткото на Маријана тврди дека имал докази во мејловите кои укажуваат дека се работи за прикривање на исчезнувањето. Првата е дека кога побарале да ја проверат нејзината сметка на бродот, односно дали имало купување, одговорот што следел бил: „Не, немало купување“. Тие исто така тврделе дека и го препратиле пријавувањето на крстарење детали како и нејзиниот пасош и фотографии, а кога таткото прашал дали ги провериле безбедносните камери на бродот, добил одговор „Обезбедувањето ги разгледува“.
Поминаа седум дена откако последен пат се слушнала со ќерката и девојката била многу загрижена. Таа го контактирала нејзиниот дедо за да провери дали можеби имал контакт со Меријан. Кен се јавил на фиксниот телефон на неговата ќерка, но никој не се јавил во нејзиниот стан. Сите навестуваа дека можеби нема да се вратила од крстарењето.
Решиле да контактираат со полицијата и да го пријават исчезнувањето. Кога полицијата пристигнала во нејзиниот стан, ништо не укажувало на упад, ништо не изгледало невообичаено, го земале нејзиниот лаптоп и уште неколку работи за преглед. Се распрашуваа низ маалото, но никој не ја чул и видел со денови.
На бродот имало состанок на управителот со надзорниците и стјуардот на бродот сакал да им објасни што се случило, бидејќи кога повторно се вратил во нејзината соба да ја провери ситуацијата, сè било на истото место како порано. бакшишот, но и чоколадите и цвеќињата кои и ги остави на креветот.
По исчезнувањето, послугата секој ден го известувала надзорникот дека Меријан не се појавила во нејзината кабина и дека таа очигледно исчезнала, на што тој одговорил: „само заборавете на тоа и завршете ја својата работа“.
Три недели по нејзиното исчезнување полицијата успеала да пристапи до банкарската сметка само за да открие дека таа купила билет за крстарење во Алјаска. Кога таткото контактирал со бродот за крстарење за дополнителни информации, му било кажано: „Да, таа беше на крстарење, но немаме поим дали се симнала од бродот за крстарење“.
„Дали има снимки од надзорните камери од бродот?“, праша тој. „Не, нема видео, поминаа три недели, па затоа е избришано“, тврдат тие. Таткото решил да контактира со приватен истражител бидејќи ФБИ и полициската управа во Кембриџ немале јурисдикција над бродот за крстарење.
ОКТОМВРИ 2004:
Приватниот истражител Тим, два месеци по нејзиното исчезнување отишол на бродот за крстарење за да се обиде да собере информации и да одговори на некои прашања. Сакаше да разговара со надзорникот, дежурниот менаџер, кабинскиот екипаж и на крајот се врати со повеќе прашања отколку одговори бидејќи со ниту еден од нив не беше достапен за разговор. Кога сакал да ја погледне снимката од безбедносните камери со службеникот за обезбедување, тие му рекле дека полицаецот бил на обука со нововработените, но дека сигурно нема што да гледа бидејќи снимката се брише на секои две недели.
ЈАНУАРИ 2005:
Кен ангажирал адвокати од Масачусетс и Флорида во јануари 2005 година и по неколку месеци напорна работа, тие успеале да добијат судски покани за екипажот на бродот за крстарење. Во телефонската изјава, по сведочењето на двајцата стјуарди, таткото дознал дека тие биле свесни за киднапирањето на Меријан, но дека ништо не било преземено за тоа. Стујардот во кабината, кој поминувал најмногу време со Меријан, се сеќава дека ја видел на првиот ден од крстарењето и открил дека ја снемало два дена подоцна, неколку пати го пријавил тоа кај својот претпоставен, на што тој го добил истиот одговор дека тој ја „врши си ја својата работа“.
Потоа ја прашал претпоставената: „Што да правам со нејзините работи?“ „Ставете ги во торба и заклучете ги во шкафче“. Се ослободија од се што имаше. Капетанот, капетанот на персоналот и менаџерот на хотелот имаат клучеви од сите соби и можат да влезат во сечија соба. Ако имаат пристап до сите клучеви, многу е веројатно дека некој друг има пристап до истите тие клучеви. Можеше да биде кој било.
Кен Карвер, таткото на исчезнатата жена, одлучи да пише до претседателот и одборот на директори на линијата за крстарење, изразувајќи ја својата потреба за одговори во врска со тоа што се случило со неговата ќерка.
Еден месец подоцна, тој добил копија од извештајот доставен на 30 септември и напишан од менаџерот за безбедност, во кој се вели дека се прекршени прописите на компанијата и дека капетанот на бродот, службата за безбедност и капетанот на бродот требало да бидат известени дека Меријан е исчезна на вториот ден. Според извештајот, нејзиниот имот не требало да биде преместен од нејзината кабина бидејќи претставувал доказ откриен на местото на настанот. Според извештајот, безбедносниот персонал на бродот, исто така, требало да го заштити интегритетот на местото на инцидентот, осигурувајќи дека ништо не е поместено или нарушено додека надворешните истражители не пристигнале на бродот.
После ова, нејзиниот татко го исчистил нејзиниот стан, донирајќи некои работи во добротворни цели и чувајќи навистина лични работи за семејството. Тој продолжи да контактира со крајбрежната стража, полицијата и ФБИ, барајќи новитети за тоа што се случил.
Кен поднесе тужба за небрежност против линијата за крстарење. Правната битка стана јавна во август 2005 година, а линијата за крстарење издаде соопштение во кое Мериан била прогласена за мртва. Тие му кажале на Кен како го провериле видеото за кое првично тврделе дека е отстрането на почетокот на истрагата и дека тоа е снимкатана кое се глефа нејзиното скокање во вода.
Фото:Screeshot/stil.rs
