Жените во Југославија имале магична моќ: Што сѐ знаеле да направат, денес не можеме ни да замислиме!
Тие можеле да направат сѐ. Ништо не им било тешко - работеле и сe радувале за тоа што можеле да го направат...
Некогаш во Југославија луѓето живееле поинаку. На денешните млади луѓе, родени по 1990 година, тешко е да им се објасни што се кошули или фармерки со копчиња.
Еве што правеа жените во Југославија, а денешните девојки тоа не можат ни да го замислат:
Ја вриеле
постелнината за да добие бела боја
Денешната постелнина е уметничко дело. Бои во сите нијанси на виножитото,
прекрасни принтови... Порано целата постелнина била бела, а за да ја зачуваат
таа белина, жените со часови ги вриеле чаршафите и навлаките за перници во лонци на шпорет со
сода бикарбона и сапун. Потоа во студените денови додавале сол во водата, за да
не замрзне постелнината поради ниските температури. Овој трик овозможил алиштата да се сушат на жица.
Кога нашите баби биле млади жени, постелнината не се перела во зима. Се вриеле само ситни работи како: долна облека и детски пелени. Напролет, кога се топел снегот, домаќинките ги переле купиштата валкани алишта што се насобрале во текот на зимата.
Во средината на шеесеттите се појавиле првите машини за перење, кои станале подостапни за обичните граѓани дури во осумдесеттите. Ако поседувале машина за перење, жените се чувствувале како кралици. Во тие години секоја жена и се обраќала на машината за перење со зборовите: „моја пријателка“.
Штиркање
Денес, постојат форуми
на интернет каде што се објаснува процесот на штиркање на облеката. Ова не е случајно.
Имено, штиркањето на работите ја задржувале својата форма, помалку се гужвале и подолго
останувале чисти. Порано се сѐ штиркало, од кошули до чаршафи. За да го
направат ова, нашите мајки по перењето, облеката ја ставале во раствор од скроб, а потоа ја цеделе и сушеле.
Крпење
чорапи
Денеска едноставно ги фрламе скинатите чорапи во ѓубре. Никој претходно не го правел тоа.
Ако облеката е искината, таа морала да се поправи. Чорапите биле шиени толку многу пати, додека не биле сведени само конец. Кога толку многу ќе се износеле и веќе ќе излитат, со тешко срце се фрлале. Жените ги шиеле чорапите, па дури и долната облека
на нивните деца со бескрајно трпение, сè за да заштедат пари.
Везење на
облека
Кога се кинеле алишта како маици или панталони, жените ги покривале новите
дупчиња со комплициран вез. Тој вез бил толку познат што прераснал во уметност.
Во подоцнежните години, кога машината за шиење станала составен дел на секое домаќинство, жените шиеле облека за себе и за своето домаќинство, а материјалот се купувал на големо. Искинатите фармерки станале хит, па дури и оние што не биле искинати биле поправени.
Поставување декоративни
парчиња на облеката
Порано, дупките на облеката се крпеле термички: се сечело парче ткаенина, па се ставало самолеплива ткаенина, па се пеглало и работата е завршена. Не било потребно
ткаенината да биде во форма на правоаголник, изборот бил огромен: пеперутки,
цвеќиња, кучиња, мачки итн.
Правење
домашно сирење
Жените знаеле како најдобро да го искористат млекото. Млекото го цеделе. Знаеле да направат сирење, сурутка, кефир, кисело млеко... Сè.
Фото: Старо Скопје/ Инстаграм
Извор: Stil.kurir.rs
