Ана Бунтеска: Тој и таа, најдени на пола пат од животот
Велат оти луѓето ко различни се
Појќе знаат да се засакаат
Тој и таа
Ко ден и ноќ
Ко сонце и месечина
Ко лето и зима
Ама ете
Им се погодило пилињата да им пејат
Еден за друг да си црцорат
И заедно во хор без да се надвикуваат
Та да ти е милина да ги гледаш
За рака фатени ко ветар да ќе ги одвее
Стиснати силно еден во друг
Дури и сенката ко едно им личи
Тој и таа
Тој зборлест до немајкаде
Таа молчелива била
Ама ете
Во тишината таа ќе кажи се’ на душата што и’ лежи
А тој со зборој ѕвездите од небото ќе ги симнува
Оти ниту таа од него ќе бара нем да биди
Ниту пак тој од неа муабети ќе влечи
Ама заедно ко се ко оној дел од денот
Кога и сонцето и месечината се гледаат
Ко денот и ноќта иста боја имаат
Та не знајш дали се стемнува или разденува
Тој и таа
Ко лајче шеќер во вода измешано
Та блажина дава а сепак жед гаси
И не е ко во водата масло ко ќе туриш
Та мешај до немајкаде
Маслото секогаш на површината ќе исплива
Тој и таа
Секој свој свет сам за себе
Ко две различни планети
А заедно еден универзум прават
Така велат
Велат оти дал си ист со некој или не
Не менува ништо ако љубов има
Ако срцето ти го бара оној другиот
Оти срцето појќе од умот знај
И си влечи онаму кај шо убо му е
Без да ти ја праша глата шо мисли
Тој и таа
Најдени на пола пат од животот
Зад нив минато кое тежи
А напред пат кој за одење ич лесен не е
А тие боси
И двајцата угол голи и боси
Ама одат
Одат дур стапалата не им прокрварат
Дур прашината по која газат
Црвена не ја обојат
Оти знаат
И тој знае
И таа е со истата мисла во глата
Оти пилињата не прашваат дали е лесно или не
Или пејат или молчат
И дур пејат напред одат
Со испреплетени прсти
И секој стисок на срцето го носат
Ко да им се градите тетовирани со името на оној другиот
Тој и таа
Тој чекори и зборува
Таа молчи и чекори
Крвави во нозете и среќни
Во нејзината тишина која со зборојте негој е обоена
И во неговиот џагор во кој таа мир му дава
Тој и таа
За Женски магазин, поетесата Ана Бунтеска
