Да се биде среќно дете не е лесно.
Можеби тоа нема да го забележите, бидејќи тие не добиваат еднакво внимание. Но, тоа е во ред, бидејќи тоа ги прави силни поединци.
Средното дете станува самостојно и благодарно за малите работи кои животот може да ги понуди.
Овде се некои од причините зошто средното дете е најсилно од сите.
-Тие знаат како ефикасно да ги решат проблемите
Браќата и сестрите секогаш се препираат, понекогаш и се тепаат! Меѓутоа, средните деца секогаш се фатени во средина на повторување на драмата. Тие често се експерти за темата за која се води расправа. Причина зошто е тоа така е тоа што обично најмладите и најстарите се караат.
-Тие ризикуваат
Другите браќа и сестри толку се навикнати на внимание што не можат ништо да направат без него. Тука средните деца се во предност. Тие храбро го преземаат ризикот.
-Тие се љубезни и застрашувачки
Средното дете нема избор туку да му се спротивстави на својот постар брат и да биде љубезно кон помладиот. Но, тоа се користи со застрашување само кога мора. Најмладото дете обично е послабо, и средното дете разбира како е тоа, бидејќи и тоа има постар брат или сестра.
-Тие подобро располагаат со пари
Најмладите и најстарите деца се обично разгалени. Тие знаат да трошат скоро неограничен износ на пари од своите родители. Средното дете го зема она што може да се добие, но тие се попаметни кога трошат. Тие знаат дека не може да си дозволат луксуз на расфрлање, бидејќи знаат дека ќе помине некое време пред родителите повторно да ги наградат.
-Тие се обично попаметни
Средните деца имааТ луксуз на учење од најстариот брат или сестра. Но тие исто така се посветуваат на подучување на најмладиот. Меѓутоа тоа не е лоша работа. Според психолозите подучувањето е најефективен обичк на учење.
-Тие се најпродуктивни
Од некои причини, најстарото дете е склоно кон наредби на своите помлади браќа и сестри. Тие наместо тоа извршуваат работи кои може да ги направи и сам. Тоа му овозможува на најстарото дете да се извлекува и да стане мрзеливо. Меѓутоа најмладото дете обично ги изманипулира родителите тие да ги направат работите наместо нив.
Значи, погодете кој заглавува со дневните задачи? Средното дете. На крај, средното дете во тоа не гледа ништо лошо. Тоа му овозможува работата да ја смета за средство за психички и физички раст.
